Ik ben naar de stad gekomen om een meisje te verleiden geen één punt zeventig meter lang kort blond haar een brutaal kopje waardoor ze op een scholier lijkt met een bepaald volwassen lichaam waardoor ik tegelijkertijd vertederd en opgewonden raak…

Ik hou van jou ik hou van jou een dag een jaar een eeuw ik weet dat liefde lente is maar ook een beetje sneeuw…

zij nadert ik kijk haar aan herkenning In haar ogen zie ik de beelden van pijn en angst Ik herinner mij haar bevende stem toen ze smeekte te stoppen Toen was ze klein nu staat ze daar met ronde borsten voor me haar tepels priemen uitdagend naar voren Haar massale dijen staan in het teken van cellulitis Een echte vrouw Ik wil haar leren…

Zij, door er alleen te zijn zich opgesteld, bloeit, gewapend, naar het dragen meegeteld. Dat brengt de materniteitkennis: gevoed bij herhaling vrucht laat, uit zijn ontwikkeling, men gelost tot moeder geheld.…

mysterieus in al haar vormen en creaties onbereikbaar en toch dichtbij alsof ik haar aan kan raken met mijn vingertoppen zacht....…

Goudglanzend golvend haar weelderig over je schouders Die beeldschone ogen ...niet van een vreemde... ik ken je ouders Uitdagende volle lippen Ooit een roos gekust? Fantastische borsten een heerlijk kontje ik verdrink in lust Mijn hormonen spelen op Het heeft geen nut ik zie er maar van af Je bent en je blijft ...een arrogante trut…

Ik moest wel blijven staan Want haar ogen hadden de mijne in hun greep Klampten zich vast, wanhopig op zoek naar steun en hoop Een oplossing of een uitweg Gevuld met de geschiedenis van miljoenen vrouwen duizenden jaren Ogen van ongeloof en niet-begrijpen waarom Kapotgeslagen vertrouwen Maar glanzend van kracht Huiverend wendde ik mijn hoofd…

Toen ik je zag voor ’t eerst sinds tijden Op die plek waar ik al zo lang niet meer was Een naar gevoel dat ik had weggestopt -of dat althans probeerde- Besefte ik ineens hoe mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of…

Werkelijk een grillig dier, hoe zou je aan mij kunnen meten welk gedachte door mijn hoofdje kruist heb ik wel een geweten? Dan weer gevoelig en liefdevol, Dan weer hard en koud, ja, je vraagt je soms wel af, of ik werkelijk van je houd. Maar liefste, moeilijk is nu eenmaal het beminnen, van een dier... een vrouw... als ik.…

Je kan een vrouw sensueel vinden geheimzinnig elegant of misschien wel krachtig hard en fel Maar het maakt eigenlijk niets uit Want hoe ze ook is, ze is net als een man, gewoon een mens…