in het stille uur voor een nieuw begin licht in werelden in strijd en oorlog de wens naar vrede stevig op de klimaatklok tikt een kritiek geluid roept om collectieve duurzaamheid die ons de aarde weer laat ademen de zucht naar verbinding met elkaar roept ons juist daar bruggen te slaan waar zwaarden in tegenstelling dansen waar de kloof…

even hierop gericht de schitterende kerstboom is niet het echte Licht wel ruikt het bosrijk een gezellig gezicht straks wordt de lieflijke geboorte herdacht zij die eerbiedig geloven weten er wordt iets overweldigend verwacht bazuinen zullen klinken heel het diversun zal beven dus ook onze aardbol met goddelijke kracht…

Kerst blijf ik verbeelden als een wit winterland van oneindige sneeuwvelden en schitterende ijskristallen van vredige dorpjes die ondergesneeuwd liggen onder een stralend firmament van miljoenen sterren die licht halen uit die grote staartster boven de stal alles ademt eeuwige vrede en rust ineen heilige nacht Kerst beleef ik in een groen…

De wind fluistert geheimzinnig: Hebben jullie het al gehoord? Nee, vertel het dus maar gauw, maar wel heel rustig, akkoord? Ze zeggen dat de dennenbomen dit jaar in staking zullen gaan. Ze willen geen kerstboom zijn, maar in het bos blijven staan. Ze zullen er voor zorgen dat ze er lelijk uit gaan zien. Met bruine slappe naalden en…

Omhoog kijken naar de ster van Bethlehem die eenzaam en groots aan het hemelse zwartblauw prijkt bij een half gesloten oog rekt haar onderste punt zich uit tot een lange straal die de aarde treft daarbij door hart en brein glijdt vrij maakt van zwaar denken onsterfelijke genade van Heer Jezus laat voelen.…

kerstmis was destijds gewoon een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand breed uitgestald op het dressoir behaaglijke warmte van met z'n allen en ook iets van soberheid aan een tafel van fragiel geluk... nu wij zoveel materiëler zijn geworden weet ik mij een illusie armer…

De ezel balkte en het Kindje schreide Met doek en stro dekte de vrouw het toe Ze was van het bevallen bleek en moe Haar echtgenoot stond haar getrouw terzijde Hij glimlachte, dacht moet dit tere ding Een leider worden, Zaligmaker, Vorst Hij die naar moedermelk en liefde dorst? We zullen zien, mijn prille boreling De herbergier leende hen…

Koude adem strijkt over kale bomen van 't Olterterper bos, danst als luchtkolk tussen kruin en grauwe, lage wolk, laat beeldhouwersdenken in zich stromen. Sierlijk zwaaiende gereedschappen komen: fijzinnige beitels, soms een harde dolk, treffen tere twijgen, zijn alle een tolk voor arbeidsklank voorbij de boszomen. Spraak van wind rondom…

Op een nacht had ik een droom over een lieve sprookjesfee. Ze pakte mijn hand en zei zachtjes: Kom, want ik neem je met me mee. Ik breng je naar een kerstpaleis in een land hier ver vandaan. Een land, waar al je wensen in vervulling zullen gaan. In het prachtige paleis stond een tafeltje gedekt voor twee. In een sfeervolle zaal kregen…

In d’ ijzige nachtstilte had Jozef zijn hoogzwangere Maria naar de stal gebracht de os en de ezel keken verschrikt naar ‘t vreemde bezoek maar Jozef gaf ze vlug een maïskoek in duisternis en in damp hield Jozef bij Maria de olielamp en toen in een vaag licht een klein Wicht ging verschijnen stortte Jozef tranen van geluk In zijn…

De decemberkou drijft mensen naar binnen in een gezellige huiskamer met feeërieke kerstsfeer vinden familie en vrienden elkaar in vrede weer tijd om over lief en leed van een jaar te bezinnen nog vele schaapjes die verdwaald zijn zonder herder moeten op een donkere weg in eenzaamheid verder plaatst een verdwaalde in uw hart en in uw midden…

Zo halverwege de 19de eeuw bepaalde de Verzender van een poststuk wie voor de postzegel betaalt Inmiddels weten wij reeds voor jaren hoe dat tegenwoordig gaat Het postbedrijf zelf, inmiddels commercieel, is die dit bepaalt Natuurlijk verdient iedereen een goed belegde boterham Met de verkoop van postzegels alleen zou dit echt nimmer lukken De…

De donkere naakte uren zijn gekomen van waarheden en einde aan geruchten een sterrenlucht beschijnt de dromen over grote steden en in kleine gehuchten en met een zilverwitte baard bedeeld die ons even vergeten doet ons leed is er een man in rood kostuum gekleed op christelijke leer gestoeld en breed uitgemeten onder een versierde spar bedenken…

Was november de maand van dood en duisternis in december gaan wij zoeken naar het nieuwe Licht de hoop op ‘n Kind dat nog in de schoot geborgen is was november de maand van dood en duisternis nu voelen wij meer dan ooit die leegte, het gemis en zoeken naar ‘n perspectief in dat Kleine Wicht was december de maand van dood en duisternis in december…

Tijdens schone nachten voor het Kerstfeest naar de hemel vol getwinkel kijken... Bespeur je wellicht iets, wat kan lijken op de wijzende Ster, die eens is geweest? Menig lichtpuntje schittert , sterk of bedeesd. wil het ons met een boodschap bereiken, misschien ieders ogen met denkwijze strijken? Men wordt overheerst door tijdloze geest.…

De lange regen is opgehouden Straten en pleinen schoongeveegd Langs invalswegen staan grote borden die verwijzen naar de adventstijd.. Vrede, hoop, verlangen en dromen… Aan de andere kant van de wereld; oorlog, wanhoop, en levens verloren we zien het aan, in stilte verbijsterd hoe kinderen en moeders geteisterd hoelang vallen nog bommen in…

ik zat nog verscholen als ijs in de lijst van vorig jaar winter zag aarde draaien in het herfstig veel- kleurenpalet onder mij wilde de wereld weer maagdelijk wit en verschoond van ellende en bruut oorlogsgeweld maar daarvoor moest ik eerst ontdooien door aan mooie lieve dingen te denken zo gleed ik van het ijs voelde me…

Heel vroeg, het is nog donker buiten, word ik, kind in het veel te grote bed, wakker van blazers, die hun instrumenten resoluut aan de mond hebben gezet. Voorzichtig stap ik uit het ledikant, loop rillend naar de bevroren ruit, mijn blote voeten plakken op het zeil, muziek vormt het enige geluid. Zes leden van de plaatselijke fanfare zie…

Sinterklaas rijdt niet over daken, de Kerstman vliegt niet in zijn slee, een onbaatzuchtig persoon begon met mooie gedachten en nam de wereld daarin mee. Warmte en liefde verspreiden is het hoogste goed, omdat de mens in moeilijke tijden graag iets voor een ander doet.…

waar nu het oude jaar eindigt kijk ik terug op voorbij de tijd aleer het nieuwe jaar begint ik geniet weer de vrolijkheid van familie en vele vrienden ik gedenk wie mij vertrokken naar de overkant van de tijd waar het nieuwe jaar begint ter herinnering en houvast pak ik dit alles voorzichtig in om ze graag weer te openen in de mij frugale…