De herfstboom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
98 de warme kleuren
van de herfstboom
zijn de
stervende kleuren
van het verval
maar in
diezelfde herfstboom
zit de belofte
dat de geboorte
van het prille groen
ooit weer komen zal…
over leven en dood
netgedicht
3.1 met 12 stemmen
329 nu het smeltwater de sneeuwvelden verlaat
worden de doden zichtbaar
niet iedere dag is gegeven
de grijze haas spitst zijn oren
de rivier door smelt- en regenwater gevoed
stroomt groots voorbij
een traag wiekende vogel suist in de grijze lucht
boven rode kalkstenen heuvels krassen kraaien
in het dal groeien uit de beschadigde knoesten…
Instrumenten van het zachte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
307 Ik hou niet van de wereld,
Waar ik me nu in beweeg.
Dus blijf ik proberen,
Om te herstellen,
Wat aan mijn hart ligt.
Ik weet inmiddels
dat geen verandering iets verandert
zolang ze niet durft te worden wie ze is.
Ik verlang geen boosheid,
geen kleinheid,
geen handen die anderen naar beneden trekken —
alleen een stem die optilt.
Zijn…
Chautauqua I
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
115 waar poëzie en het echte leven verweven
raken in eenvoudige noch verheven zinnen
die betekenissen binnenlaten of het zaad
uitstrooien om ooit door deze danwel gene
ineens ontdekt worden kan tussen de regels
strak als tegels uit de natte vingers gegleden
op zaterdagochtend die voelt als een zondag
het past binnen de kaderloze ruimte waar ik…
een etmaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
132 de voorbije nacht was als de voorgaande dag
en zal haar bestemming komende uren voortzetten
dat kan ik gerust zo noemen, zeg ik met een zure lach,
het was druk in het donker, de hersenen hielden zich niet aan de wetten
het wordt een etmaal lang met kloppende spinsels
niet dat ik daarvoor kies, het is de weg die ik wel ken
vol met stuurloze…
Meisje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
97 Verrukt, met jouw ogen dicht
de kersenbloesems in de straat
opsnuivend, mee neuriënd
met de vrolijke vogelzang
oh, levensechte dromen
van geluk, lief, lief meisje
weggedoken in kussens
wanneer het stormt
Tot diep in de nacht
vol verwondering
en vol verwachting
weer op, je verheugend
op de omarmingen
van de nieuwe dag
en heel jouw…
Ontwaken uit de mist
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
120 Een stem in mijn hoofd
vervulde ooit de ruimte met lente,
maar werd drukkend –
één woord: mislukkeling,
golvend door de dagen als een schaduw.
Ontwaken in een lijf
dat niet meer van mij was,
koffie smaakt naar bitter en kruidig
maar kon mijn hart niet bereiken.
Kinderen glimlachten –
de zon scheen onbewogen voorbij.
Was dit alles –
beton…
Als de regenboog ademt
netgedicht
2.5 met 54 stemmen
354 Herfstig licht breekt zacht
regenboog kust de nevel
morgen ademt kleur
Als dauw vochtige aarde
innig omhult en gouden zonlicht door
nevelen breekt, als zilveren druppels die de herfst
streelt, als een regenboog die voorzichtig ademt in de vroege morgen.
Als een brug van kleuren
die het oog streelt, een zachte melodie
die tussen wolken…
BLACK FRIDAY, ZWARTE VRIJDAG EN ZWARTE PIET
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
157 Black Friday
laat een donkere kant van de mens zien
en met name die van de ondernemer (m/v/n)
eerst verhogen, dan verlagen
lijkt wel als bij Jezus Christus
eerst Hosanna, daarna Kruisig hem
de mens is tot kwaad geneigd
of anders gezegd, de mens
is veel meer kwaad dan goed
het wordt zwart voor de ogen van
de kopers, die gaan rollen…
verhalen uit het verleden
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
119 om verhalen uit het verleden zitten wij niet verlegen
zelfs wat wij verzwegen mag meewegen in het heden
maar
of vergeten ook tot de mogelijkheden behoort
zweeft boven de vele markten van de steden
waar wij leefden en lustig lief hebben gehad
lebberend aan kunstschatjes
en de schoonste herderinnen
onzer beminnelijk gezette zinnen
op omzeilingen…
Winterkou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
107 De winter heeft dit jaar al vroeg
De herfst verdreven.
Bittre kou heerst alom,
Vrees we ’n koude winter gaan beleven.
Gevallen blad zit vastgevroren
Aan de bevroren grond.
De verwarming brandt volop,
’s Nachts ’n elektrische onderdeken,
Of ’n warme kruik mee naar bed.
De plantenwereld is in winterslaap,
Net als d’egels en menig insect.…
Sluiting
gedicht
3.6 met 8 stemmen
24.220 Als ik morgen niet opsta
moet je niet schrikken:
per slot, elke opera
en alle toneelstukken
hebben hun ogenblikken,
het vallen van gordijnen
of andere ongelukken.
Dit is dan het mijne.
Sluit dus mijn gezicht,
doe die mond en twee ogen
maar netjes dicht
en ik ben voltooid.
Laat zo maar gaan,
en die oren mogen
nog openstaan,
want je…
Gestoorde eenzaamheid
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.448 Wij bleven onveranderd trouw aan 't heden;
Zij zijn het, die nu bij ons willen zijn,
Zich redden uit hun donker en 't verleden
In onze zaalge avondschijn.
Weer niet hun dorre handen van de zomen;
Hun ijdel lijf heeft geen gewicht of vat;
Alleen in de' onlust der slaapwandeldromen
Benaadren ze onze tastbre schat
Met halfbewust…
Zo ben ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
107 Zo ben ik
En zo ben jij
Ik ben Anders dan jij
Zo wat
Ik gaf wat ik had
Ik doe wat ik wil
Ik zeg wat ik zeg
Ik denk wat ik denk
Ik voel me gekrenkt
Wat gebeurt gebeurt
En verscheur ik achter mij
Beschadigd door jou of door mij
Een moedersjongen
Huilend op haar schouder op de bank
Ik ben Anders dan jij…
Engelse les
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
141 Ik zat te keten in de les
En ging over de knie
Ik smeekte tot de teacher:
Please, do not lettuce me!…
Coen Moulijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
143 Coen Moulijn
Als Coen Moulijn op de middenstip ging zitten liep de Kuip vol
Hij heeft na het ongeluk veel moeten lijden
Maar Groeide uit tot Feyenoords Populairste
Voetballer aller tijden
Door Johan Cruyff onterecht niet gekozen in het Nederlands elftal van de eeuw
Maar voor altijd de Rotterdamse leeuw…
WEERZIEN
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
143 Lijn twaalf haast zich door de stad
de conducteur vertolkt vlot de kaart
bewonderend heb ik hem aangestaard
door mijn geheugen vreet zich een rat
ik herken Overtoom en P.C. Hooft
het Concertgebouw één zwart gat
het orkest heeft dus zijn tijd gehad
als door een paukenslag zit ik verdoofd
Museumplein met Brandenburger Tor
in Zuid beelden…
Cyclus: Vallen en Blijven ( het slot )
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
124 Deel 3: Tussen de brokstukken
Er waren dagen dat ik alleen maar lag.
Niet sliep. Niet echt wakker was.
Ik keek naar het plafond en luisterde naar de stilte in mezelf —
die geen rust gaf, maar leegte.
Ze vroegen soms hoe het ging.
Ik zei niets. Of iets als: gaat wel,
omdat dat makkelijker was dan zeggen: ik weet het niet meer.
Ademen deed…
IK DUID DE DUIDERS VAN JONG TOT EUS!!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
146 Geduld het gezegde zegt
geduld is een schone zaak
en dat is het ook
en heb ik mij ook eigen gemaakt
want met al die duiders tegenwoordig
van jong tot eus
al die meningen over meningen
je zou bijna je geduld verliezen
en ze niet meer lezen
niet meer tot of in je opnemen
maar toen keek ik in de spiegel van mijn ziel
en zag mezelf…
Alfabetisch experiment in F mineur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
124 FLUISTERPODCAST
"Frappant, dat alfabet experiment!
Foenicisch, geen Chinees toch, mag ik hopen?"
Flauw hoor, ik sta geen onzin te verkopen!
"Fantastisch, nou maar hopen dat het went
Fraai is het zeker je nieuwlichterij
Fenomenaal, zo'n woord van twintig letters..."
Fout! 't zijn er volgens bartjens 22
Faalangst is mij ten enen male…