Droevige en trieste gedachten, sleuren mij mee naar die diepe zee met zijn hoge golven. Ik word bedolven met gevoelens die mij neerslachtig maken die mijn hart te diep raken om er uit te komen. Ik voel mij meestromen naar de dieper dan diepere zee het trekt mij ongewild mee. Ik voel vulkanen woekeren onder mij hij barst…ooit…mijn geluk…

hoorde je de man naast je op een terras niet zeggen oude vriendin is weg en nieuwe vriendin is ook al weg niet dat ze weg zijn van de nagalm van krachtwoorden die hun bedriegerij ontbinden, van hun verstrekkers van omcirkelende intimiteit, van begoocheling rond gevoelens waarover de uitspraken aankomen als zweepslagen weg zijn ze, losgelaten…

ik verblijf vandaag in een cel niet dat deuren gesloten waren of dat er iets is met de voordeurbel neen, zit de ganse dag met gesloten ogen vanuit mijn stoel te staren het is zo'n dag waar het leven niet wil waar niets er toe doet of misschien wel maar in en buiten mijzelf blijft het stil het is een verdichting waarover ik vertel vaak…

wanneer de tempeldeuren openstaan zie ik mijn lichtkarakters verschijnen herstellende van hun zinkende zielen zoekende naar verzadigde waarheden dolend, achter maanstralen aan bestudeer ik mijn gedachten in zwijgzame liefde lijken bomen op onvolmaakte mensen diepgeworteld in eigen grond als orakels van onbuigzaamheid grijpend naar de hemel…

Morgen ga ik er de tijd voor nemen Louis Couperus schreef ooit het beroemde boek De stille kracht Walter van der Kamp verfilmde het met als personages Pleunie Touw, Bob de Lange, Willem Nijholt Caro van Eyck en Hans Dagelet met muziek van de legendarische Tony Eyk Dus als morgenmiddag de zon op zijn heetst staat Den Haag in het Zuiderpark dendert…

Zie de bomen nog staan nu ik terugkeer naar de plek van mijn jeugd. Zoek de sporen van mijn voetstappen, die in de jaren zijn vervaagd door de tijd. Huizen als stille schaduwen, die zijn omgeven met beelden uit een verleden. Verdwalen zal ik niet, maar zoek naar een teken of naar de zin van het bestaan. Dwaal verder door bekende…

weet niet eens meer hoeveel flessen gevuld met warme woorden ik al geworpen heb in jouw vaarwater maar wat ik nu wel weet is dat de wijnkelder helemaal leeg is en m’n lever niet meer op z’n benen kan staan…

Pa, ik mis je zo met kerstmis je huisje in het goud dat je zelf maakte van cellofaan en hout. Pa, ik mis je zo met mijn verjaardag, je bosje bloemen of cadeau, je optimisme en je vrolijkheid, ja dat mis ik zo... Pa ik mis je zo op zondag als ik je bezocht en ik ongedwongen met je praatte en je tuin bewonderen mocht. Pa, ik mis…

ik hoor krekels ver weg van mijn moeder ben gebogen door tijd van rijst en heimwee voel de achterzijde van mijn ziel waar vroege warmte de nachtelijke tranen droogt beelden van heden leven rond om mij in hout en klanken in kussens nog op de grond van toen ik ruik de avondzwoele dessa van zweet en onze kruiden ook de hitte van…

ze komen weer, de vakantieverhalen over een hof van Eden en hoe gelukkig ze waren die dagen verlicht door een zon die ik in het water wil zien schijnen mijn jaloerse blikken verhullen vanachter een tijdloze zonnebril…

Wat ik wil is jou gelukkig zien Ik voel je pijn maar weet niet waar het vandaan komt Je trekt je terug in je eigen wereld Laat me erin, ik wil je helpen Wat ik wil is jou kunnen begrijpen Ook al begrijp je jezelf niet Maar we kunnen praten over wat je gedachten zijn Wat je dwars zit of hoe je dag is geweest Wat ik wil is jou voelen Ik wil…

Bij uw geboortedatum siert een sterretje uw steen, daar waar een kruisje is gekerfd, die datum ging u heen. Hoe zal het zijn geweest op uw geboortedag, ik stel me zomaar voor hoe u in moeders armen lag, uw vader daarbij naar u keek speurend op wie hun dochter leek. De datum van uw gang naar Huis gekerfd achter dat kleine kruis…

zeg me glimlachte de vrouw hoe proef je geluk de wind bleef even stil, nadenkend plotsklaps scheen de glans van de zon over het water en de wereld die eerst zo kleurloos leek veranderde voor haar ogen zilver en goud weerspiegelde zich golvend toen sprak de wind geluk proeft als een zacht gekookt eitje op een knapperig vers broodje en de…

als het 'zonnigt' in een geschonken hart waar grasgroene vers- weiden met botergele bloemenkelkjes zich uitstrekken onder zwart witte melkvolle koeien terwijl van links de hemel nog een beetje 'paarst' als je zo wakker wordt in een ontmoeting dan moet het bijna zomer zijn.....…

temidden van wollig groengebied vlinders fladderen sierlijk boven het weelderige goudgelaat der boterbloemen (dat kijkt zo wijs) ik lief het zo de winde wind vlecht een zomerzacht genoegen in het licht van mijn zeeblauwe ogen waarover rust zich heeft neergelegd de jonge dag is nog maar net begonnen langs hemelsblauwe wolken een vogel…

ieder begin gaat naar het einde zeg jij me, kijk maar naar de draad wanneer dan, vraag ik was het voor 't eerst dat wij de wind ontdekten zo hij komt en als hij gaat of anders 't vangen van de zonnestralen wolken op afstand daarna het zingen van de regen al wat ik los zou moeten laten bestaat bij gratie van wat ik nu nog bij me houd…

Licht dat altijd weer vertedert, dat een dag zijn contouren geeft, invult zonder door te drukken, teken is voor al wat leeft. Licht dat schaduw werpt en stilte, doet ademen en verrukt, moed geeft en vertrouwen wekt ook als niet alles lukt. Licht dat ons verzoent met einde, met oponthoud en pijn, dat vrede brengt en toebehoren, licht…

Ik sta hier alleen Het is koud Het is stil Voel me alleen Voel me leeg Er is een engel Die bij mij is Die tegen me zegt Jij bent nooit alleen Jij gaat nooit meer weg Je blijft voor altijd bij mij…

ik draag mijn gemoed naar het weidse een eindeloze verte verleg mijn grenzen twist met de wind als een gevouwen bootje varend oeverloos ongekunsteld broos aanvaardend de onstuimige golven ziende naar de gloed een horizon van moed ‘k slijp de scherpe kanten van de vuursteen fonkellicht warmt de bron maar, anders dan voorheen…

Steeds gaan er seizoenen voorbij en zie ik de bomen verkleuren. Vol van het groene blad dan het geel met de kaal wordende takken. Als de herfst komt met zijn storm zal hij in mijn hart gaan luwen. Heel langzaam het vertrouwen in mezelf weer zal gaan hervinden. Dan zal er ook voor mij weer een nieuw seizoen beginnen.…