In deze dagen dat de zon zich niet laat zien Zie ik in gedachten weer de gele rozen Zie ik struiken bloeien die ik heb gekozen En wacht tot ik alles eens terug zal zien Dan komen weer de vlinders en de bijen Bevolken vissen en kikkers weer de sloot Dan is het veld niet meer uitgestorven en dood En zullen wij onder open hemel vrijen Ik vergeet…

daar sta je dan in ijzig natte klei diep gezogen tussen harde blote basten uitgekleed koud dakloos in rij je blauw te wachten op winter en zijn gasten ©MM2009…

Ik geniet de vroege maagdelijk ochtendschijn De frisse ochtenddauw over het vlakke veld De zon rijzend boven verre horizonlijn De glans van de laatste ster die wordt geteld Ik geniet parelende druppels dauw aan twijgen Die schitteren als diamant, smaragd of robijn Geen mens kan ooit een schoner ketting rijgen Van kralen of van edelsteen die…

Het is weer wintertijd. Het zomeruur is blijkbaar een ramp. Van minder energieverbruik komt niets in huis. Auto’s botsen op elkaar. Ons bioritme raakt verstoord. Mensen krijgen hartaanvallen. Katten vangen versufte muizen. Muggen voelen zich duizelig. We zijn eruit. Het gedraai aan de klok is nergens goed voor. Oei, dat klinkt serieus!…

deuren sluiten zich nu wintertijd er is zelfs luiken blijven dicht als gure noordwester waait mensen verschansen zich in hun binnenkamers steken haard en kaarsen aan voor verwarming van gemoed ik droom van een lentedag appelbloesem met rode randjes .…

Eind oktober, stil op het terras Nu en dan de zon vanuit een wolk Schijnende voor vaderland en volk Glas geblazen urn waarin je as Wang aan wang, een allerlaatste zucht Krom gebogen treurt het najaarsriet Grijnzend de pompoen die alles ziet Makend van de dood een boerse klucht Niets dringt tot de tuinkabouter door Mos bedekt zijn muts…

Bijt er niet in: deze vruchten bessen, geplukt onder herfstluchten onvoorspelbaar, het weer wind.... een trouwe handlanger 'Hoor, een zanger' een late merel oefent al z'n lentelied Ik zal 'm belonen.…

zoals hij bijna geen blad meer draagt toch met het landschap vergroeid en verbonden blijft zo wil ik hier wel staan wanneer mijn eigen levensjaren zijn geteld maar voor mezelf nog geen einde wens als een voltooide boom die heimelijk nog van een jonge lente droomt…

de eerste kou trekt langs je huid met vocht uit barre streken de overgang is groot van zomerbloot naar een wat herfstiger leven het speelse is voorbij maar toch liggen de pastelletjes nog warm licht te geuren donker is wat zwaarder op de hand waar dagen korten door lage zonnestand de oogst is rijp in warme kleuren knusheid…

Nog denkend aan die vele jonge jaren Stoeiend, rennend door het veld ‘k Had nooit gedacht dat ze voorbij zouden gaan Maar geloofde nog in eeuwige jeugd Op die plek waar ik ter wereld ben gekomen ’t Is voorbij, de lente en de zomer De natuur duidt thans het herfsttij Nu loop ik hier als oude dromer Mijmerend over de tijd van toen Op dat pad…

En in de lucht des vochten uchtends hangen De laatste dunne blaad'ren van het jaar, Als in het zwarte takkennet gevangen, Met fijne glans van kleuren naast elkaar. Zo louterde de pracht zich van de lange En luide lichttijd en de brede schaar Van groengedoste bomen, tot die bange En tere lichtkleur van het late jaar. Die blaadren…

october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast vieze regen langs de dorre takken vlaagt en de zieke zomerblaren gaan verscheuren een felle najaarszon doet ons opfleuren als het licht plots door 't wolkendek daagt october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast 't afscheid…

Dubbel herfst De vlinders hebben nu mijn tuin verlaten De vogels zingen minder enthousiast Het terras is leeg waar we ’s zomers zaten In de lucht meldt zich de gans als wintergast Van de takken dwarrelen nu de bladeren Als veel kleurige vlinders naar de grond Of drijven op ’t water alsof ze badderen Maar zwieren eerst nog op de wind in ’…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

De bomen zijn zich aan ‘t ontdoen van hun inmiddels bruine blaadjes ze vallen neer op gras, eerst groen maar nu een bruine waas krijgt. Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan…

Vleesgeworden lentekriebel springt en dartelt het lam Een schattig schaapje nog een half jaar tot de slacht Ooi en bok bekijken het herfstig blatend Hun zomer is voorbij Hun winter komt eraan Het is volgend jaar weer te lammeren…

het najaar treedt vol lawaai in het heden opent haar deuren, de regen druilt bladeren verschrompelen, verkleuren het is uit met de zomer, de hemel huilt de zomer dwarrelt, is verleden vervalt in verlangen naar stilte, naar rust ten afscheid in een laatste schrede is zij het die de einder in goudgeel kust zompig blad, luid kreunende takken…

de straten zijn grijzer geworden er is weer mist, regen en wind mensen dragen weer de zorgen van hun werk en huiselijke plicht de vakantievrijheid is nu voorbij het leven krijgt zijn gewone sleur de schilderachtige herfst is nabij en de winter staat voor de deur we zoeken binnenshuis behagen met verse vruchtentaart en wijn maar de terrasjesmensen…

nog een flinke slok nostalgia vanuit de bleke bodem van de fles na de herfststorm wacht de winter nog een laatste bundel zonneschijn vanuit een zwaarbewolkte lucht na de regen rest het wachten nog een allerlaatste broze glimlach van een vochtig bladverliezend bos na de kaalslag volgt het frisse groen tot het voorjaar oude troostboom…

Het herfst zich feest het fluister-fluit zich geel en vlamt zich knappend rood. De blaadjes zwieren in het rond, kastanjes doen van tok tok tok en appels drummen vrolijk mee. De vijg ontkleedt zich schaamteloos de druif is laveloos en paddestoel is high. Het herfst zich feest en moedt zich vol van wee : het jaar is bijna over.…