Heb ik het al verteld? Dat morgen de zon opkomt En dat tie iedereen verstomt Of had ik dat al gezegd? Grasvelden luisterrijk verlicht met zonnestralen Koeien die dartelen in de wei Gaan niet voor jou of mij opzij Want ieder wil in de warmte baden Ik heb mijn zwembroek al gepakt Met de trein naar Scheveningen Omringd door minstens tien…

. Ik erken het nut van de winter Tijd voor kou, slipgevaar en inkeer Alhoewel het sombere weer de stemming dempt Haast eindeloos leefden we in een donkere atmosfeer . U snap het al. Deze man is op zoek naar het licht Liefst door de zon aangestuurd En hopende op kleur in de natuur Of al was het maar dat nieuw opkomend gras geurt . Ik was…

Ik tankje God foar noch in hjerst Foar it sulveren lint yn myn hier Foar de fersliten skuon, de ôfdroegen jurken Foar in hânfol jiske fan it fjoer fan de leafde Foar de maitiid dy't no sa ûnberikber fier fuort is Foar de simmer dy't de earrebarre nei fiere lannen brocht Foar de siel dy't noch hieltyd net leauwe kin Dat de gloede fan joustermerken…

van verlangen naar het voorjaar een foto gemaakt van allereerste sneeuwklokjes in februari als symboliek van het vasthouden van een gevoel waarvan ik dacht dat het kwijt was...…

Zo'n eerste dag dat water geen water meer is maar meer. Het kind met beide voeten gestrand vraagt naar ijs - glad - ijs. Zo vraagt ze naar de chemie van het simpele, gladde, volmaakte waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet. De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover…

Weet je, nu het winter is is het nog slechts even wachten op de bloemen die zullen bloeien in mijn tuin. Op de warmte van de zon die hen doet kleuren, de frisse bries die verspreidt hun geuren. Nog even wachten en zolang nog wandelen door serene witte veld. Niet over koude tenen klagen, maar vrolijk op de gladde ijzers wagen op dicht…

Drie boeken en een DVD Als het er van komt Dan komt het in de Media en op TV Het is niet waar je voor hebt gekozen Het is je overkomen De boeken: Het ex-criminele-leven van Danny van Strien en Danny van Strien de Penoze-Jongen Ook de DVD 'van Dantje naar Danny' moet er komen Ooit wordt het waar Al zijn het nu nog dromen…

Een witte spree ligt overal gespreid op ’s werelds akker; geen mens en is, men zeggen zou, geen levend herte wakker. Het vogelvolk, verlegen en verlaten, in de takken des perebooms te piepen hangt, daar niets en is te pakken! ’t Is even stille en stom, alhier aldaar; en, ondertussen en hore ik maar het kreunen meer, en ’t kriepen…

Gedachtenbeelden vol verhalen hijsen hun zeilen. Als schaduwen in de wind ontglippen ze mijn handen om in nachtvlucht op mijn huid te stranden. Vochtig nat van het dagwalsen druppelen dromen verloren in het nachtelijk dwalen. De winterwind geurt nog naar bloeiende klimrozen, draagt gestorven leven de herfst en winter voorbij.…

De bloesemboom zal roze strooien Eerst zet een fee Galanthus in De herfst dropt blad en ik bemin De vrieskou vast, verban het dooien Maaien van gras, oogsten en hooien Naar een Spitsbergse ijsberin De bloesemboom zal roze strooien Eerst zet een fee Galanthus in Tijd nu om sneeuwballen te gooien Skadi, de Noordse skigodin Raadt slee aan, schaatsen…

Als je de dood in de ogen kijkt Van verdriet in mijn leven Er bijna onder doorgegaan en bezweken bent Als je de dood in de ogen kijkt Drie keer een hartaanval gehad en overleefd Tussen hemel en aarde heb ik gezweefd Maar God wilde dat ik bleef leven Omdat ik met mijn persoonlijkheid de wereld nog wat kon bieden en geven Als je de dood…

Soms is het leven moeilijk En doet het je pijn Maar ooit op een dag vind je geluk en een eigen weg Daar kun je zeker van zijn Soms is het leven moeilijk Maar je moet er voor vechten Dan kom je eruit Dan gaat het beter En zal je je pijn vergeten Er is echt wel iemand die van je houdt Je leeft je bent er dus het leven is al goud…

Dit is het begin Een ster op de bühne bij Take me out De beste gaat niet altijd door Maar de vrouwen kregen het benauwd Nu ga je verder met je carrière als jonge ster Je gelooft me nu misschien nog niet Maar je schopt het later ver Joel Je was ooit op TV Doe daar je voordeel mee Je was ooit bij Take me out De beste gaat niet altijd…

Zoals de wolken na een winterdag Treurende gaan, hoewel geen luchtgeklag Gehoord wordt waar het ov'ral stil is -- dan, Terwijl er sneeuw valt hier en ginder, kan Ik soms een enk'le wolk blosrood zien worden. Lachende reist die in tussen de horden Huilende wolken -- zo waren de riffen Van zonverlichte bergen die in effen Glooiingen hoog liepen…

Het penseel van winteradem walst tussen boom en struik streelt verloren gevallen herfstbladeren fluistert witte vlokken tot zacht tapijt. Kleine kristallen schitteringen vallen zacht dwarrelend naar d'aarde omgetoverd naar diamanten kleuren door winterse zonnestralen. Een wereld toegedicht onder een tedere liefde, een stil lied, een serenade…

Vandaag van werk naar kamers toe is er een lichtheid in mijn ledematen. Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe blijkt onderling verband, ik werk de maten die niet groot of klein meer lijken. De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen, het lichaam is hier niet met angst te vergelijken, waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen. Bladeren…

Benalmadena met je goud en je juwelen Want daar word ik met vrouwen en mannen graag gezien Lekker feesten met elkaar Want als ik later oud ben Dan zullen we weder komen En zijn dan nog steeds een paar Benalmadena met je goud en je juwelen Daar de show gaan stelen In het water of op de boulevard We gaan ons nooit vervelen Want we zijn…

Zo is het wereldje Mijn kleine kereltje Heel vaak zijn dingen oneerlijk Zo is het wereldje Dat zal je later wel gaan leren en beseffen Mijn kleine kereltje Maar dingen moet je altijd positief en eerlijk bekijken Altijd zorgen dat je iedereen recht in de ogen kan blijven kijken Dan gaat het altijd goed en kunnen ze je niks verwijten Echt…

Kom dan, mijn gedachten, Dromen zonder doel, Die, van de oorsprong van de tijden, Oprijst om weer te verglijden Daar uw donkerten omzwachten In gedaantenloos gewoel, - Kom dan: mijn beminnen Moge opnieuw de nacht ontginnen Van uw veelgeplaagde poel. ------------------------------------------ uit: Het zichtbaar geheim (1915)…

De neus diep in de jas gestoken, de wil om naar buiten te gaan nog niet gebroken. Eventjes lekker onder de vallende sneeuw gaan staan, misschien zelf zin om een blokje om te gaan. De deur gaat voorzichtig open, direct komt de nattigheid in de kleren gekropen. Lichaam reageert meteen stokstijf, vraagt waarom het in godsnaam niet binnen blijft…