Netgedichten

netgedicht (nr. 84.648):

Gewoon gelukkig in de winter

Weet je, nu het winter is
is het nog slechts
even wachten
op de bloemen
die zullen bloeien
in mijn tuin.
Op de warmte van de zon
die hen doet kleuren,
de frisse bries
die verspreidt hun geuren.
Nog even wachten
en zolang nog wandelen
door serene witte veld.
Niet over koude tenen klagen,
maar vrolijk
op de gladde ijzers wagen
op dicht gevroren
sloot en vaart,
niet op alle slakjes
zout gaan strooien,
maar scheppen
witte mannen met een bezem
en oranje neus.
Straks dansen wij weer
tussen bollenvelden
met vlinder en bij
zien wij weer de groene velden
maakt het voorjaar
ons weer blij.