3.090 resultaten.
Het verdronken kind van Middelharnis
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
316 Het verdronken kind van Middelharnis
Nog altijd is het leed niet uitgewist
Zolang geleden
Al denken er nog mensen aan in het heden
Het verdronken kind van Middelharnis
Op de Flakkeese radio het gedicht voorgedragen
Het standbeeld mede onthuld
Maar er zijn nog zoveel vragen
Het verdronken kind van Middelharnis…
Mijn Tiengemeten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
374 Mijn Tiengemeten
Een klein stukje op de kaart
In het Zuid Hollandse Hoeksche Waard
Vol met natuur weilanden
Op de Zuid Hollandse Eilanden
Omringd door dorpen op het platteland
In ons Nederland
Mijn Tiengemeten
In Gemeente Zuid Beijerland en Nieuwendijk
Voel ik de rust en ben ik zonder geld rijk…
Winterse mystiek
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
352 Nevel omarmt tijd
herinnering in stilte
water weerspiegelt
Wanneer in de vroege morgenschemering
mijn blik wordt gevangen door een sluier van stilte, die zich
neervlijt over kale velden en spiegelend water. Contouren van bomen doemen
op, zoals schimmen uit vergeten verhaal terwijl het landschap ademt in nevelige geheimen.
Dat het waas hangt…
Mijn Goeree OverFlakkee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
430 Mijn Goeree OverFlakkee
Het Eiland van mijn dromen
Het Eiland waar ik altijd zal blijven komen
En als ik ergens anders ben
Dan rij ik vliegensvlug
Naar het mooiste Eiland van Nederland
Terug over de Haringvlietbrug
Mijn Goeree OverFlakkee
In mijn leven had ik nooit een wens
1 ding is zeker
Hier op Goeree OverFlakkee wonen van mij…
Bij sneeuw
poëzie
4.1 met 7 stemmen
1.672 Er is wat sneeuw gevallen;
De lanen schitteren.
Doch koud zijn boom en steen,
Mijn dorre hart meteen,
Daar korte vreugde schallen
Die lang verbitteren.
Ik voel de winter wegen
Spijts al 't geflonker,
En zie in liefs gelaat,
Dat mij tot spiegel staat,
Mijn hoop op lentezegen
Nog immer donker.
Steeds moet de dag gedogen,
Bij…
Het Leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
351 Er zijn mensen die zeggen dat je alles kan bereiken
Maar dat zijn mensen die succes en geluk hebben gehad
En dat graag willen horen
Maar vergeet niet dat je met het geluk moet zijn geboren
Je leven is al bepaald als je in de wieg ligt
Altijd geluk of altijd pech
Sommige mensen lopen tegen muren op
En stoten zo vaak hun kop
Nooit een verlichte…
Als de herfst voorbij is
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
501 Op bladloze tak
strijkt neer en pauzeert een kauw
einde van de herfst
Wanneer de tijd is gekomen dat de
grijswitte wolken steeds meer op voorgrond treden
en samenkomen tot een ongekend geheel waarachter zachte zon
vervaagt tot een vaal lichtpunt terwijl een opkomende wind zorgt voor enige kilte.
Nog even terugdenken aan afgelopen
periode…
December
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.557 Het haasje maakt zijn laatste buiteling,
En 't arme ding
Moet duur nu voor de kool betalen,
Die 't deze zomer bij de boer van 't veld kwam halen,
En waarvoor 't boertje niets ontving; -
Voldaan is nu de rekening.
December brengt naar oude wijs
Ons regen, sneeuw of vorst en ijs.
De lucht, somtijds als as zo grauw,
Is soms van 't allerzuiverst…
Vorst
poëzie
4.6 met 7 stemmen
2.924 Is vorst
Breken scherp en helder de stenen rijen
Wegen scheuren
Schel schelt de schel
Van de trem in de duizelruimte
Hoge hoepel
Staalhemel staalhelm
Naar klare spanbanen strammen stappen
Laarzen slaan de straat tot luide ruimte
Is vorst
Breken stenen scherp
Slaan laarzen klaar
Schellen de schellen schel
helder
helder
helder…
Herfsttinten
poëzie
3.4 met 18 stemmen
3.655 De dag aldoor, de dag alom
Speelt in het stille beukenwoud
De liefelijke najaarszon
Glimlachend met haar stille goud -
't Is goud!
En 't avond, is de zon gegaan -
Zie hoe het bos zijn schatten houdt:
Zij zijn gestold op boom en blaân,
Als stille plekken zonnig goud -
't Is goud!
O hart bewaar uw grootste goed!
Wij worden zachtkens,…
Wat ik tegenkwam 5
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
430 De roodgloeiende boom
de morgenzon groetend
een vogel zittend midden
op www.vliegles.nl
een vogel aan de overkant
hem bekijkend
witte hagelkorrels op bruin platanenblad
wat dochter zou fotograferen
drie nog bloeiende Teunisbloemen
tegen een paaltje,
de zon kwam ik tegen,
hield hand boven mijn ogen
want glad, liep dan stram
de…
Dag van ontspanning
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
384 Vandaag ben ik langs het water gelopen
en heb van wind en wuivend riet genoten
langs bermen waren wilgen opgeschoten
daar achter lag de horizon wijds en open.
Een panorama vol smaragd en robijn
doorzeeft met held're gouden zonnestralen
als ladders waar engelen op en af dalen
zo kan dus de aard nog paradijslijk zijn.
En verder loop ik langs…
[ De winterbomen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
366 De winterbomen:
geen duiven, geen goudvinken --
Verlaten nesten.…
Herfst
poëzie
2.7 met 21 stemmen
5.101 En in de lucht des vochte ochtends hangen
De laatste dunne blaad'ren van het jaar,
Als in het zwarte takkennet gevangen,
Met fijne glans van kleuren naast elkaar.
Zo louterde de pracht zich van de lange
En luide lichttijd en de brede schaar
Van groengedoste bomen, tot die bange
En tere lichtkleur van het late jaar.
Die blaadren…
grondmist
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
347 in de vuurlinie van eigentijd
tussen flarden ongemak
grof gesneden uit geurige aarde
te elfder ure van de kalender
gescheurd en weer samengebracht
met lucht die deze kleuren baarde
steeds stiller ontdaan van
lengte van dagen, vereeuwigd
in steenrijp dan weer grijs gesomber
nergens voor nodig, kijk omhoog
naar de intredende voorstond…
Herfstige beukendreef
gedicht
4.0 met 11 stemmen
8.113 Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar
kalere kruinen achteloos door. En deze
vreemde droefheid: ook bij bomen hoort
ze blijkbaar bij de kleine dood want zo
kwistig wordt leven zelden rondgestrooid.
Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt. Al die geduldig opgeblonken
minuskule houten kistjes met binnenin
rantsoen voor onderweg…
De hoge zon
poëzie
3.8 met 14 stemmen
3.859 De hoge Zon heeft heden schoon bevonden
De bleke Herfst. Dalend tot waar zij zat,
Heeft hij uit nevelsluier teer ontwonden
Haar tengre lijf, van tranen en nachtdauw nat.
En diep in 't bos, waar fijne doodverblonde
Blâren bevloeren 't wildomstamde pad,
Ruisen in dans hun lichtverliefde ronden,
Zijn goudnaakt gloriënd om haar lijfs bleekmat…
Een van hen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
437 Hoe dikwijls heb ik stilgestaan
vroeg in een grijze herfstmorgen
wanneer de mensen slapen
en ik naar de lucht kijk
als ganzen de stilte verbreken
Hoe dikwijls heb ik hen
willen vergezellen
wanneer ze gakkend overvlogen
verlangde ik een van hen te zijn
hoe ik de voorsten aan zou moedigen
om de snelheid te behouden
boven de slapende stad…
[ De vijver is kil ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
352 De vijver is kil,
de wind hoog in de dennen --
brengt weer het najaar.…
Als herfst me overvalt
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
423 Morgenwandeling
pauze om schoen te strikken
de slak gaat verder
Hoe ontspannen het is om bladeren
als kleurrijke herfstvlinders te zien wervelen op de
tonen van een wind waarin ze woorden van verliefdheid fluisteren
in elk oor zowaar verweven met elkaar in een zacht voelend tapijt op lapje grond.
Steeds meer hoor ik ze knisperen en
kraken…