( la différence s' appelle l' art ) er zijn kunstemakers die hun kunstje doen maar er zijn ook mensen die onopvallend iets willen bijdragen aan ons kunstbezit...…

Werd gebeld door vriendin of ik mee Ik zei nee want een oude vriend komt twee jaar gezien niet door covid enzo Daarna apte vriend iets over zijn auto die niet goed reed meer dat een andere keer beter uitkomen zou of ‘k dat begrijpen wou Ik belde vriendin weer dat ‘k toch mee en of op tijd nog We reden naar het station stapten…

als schilderijen je verhalen vertellen en gedichten je beelden tonen en die iedereen de ruimte geven om er op zijn manier naar te luisteren en te kijken dan pas hebben we het over kunst…

Helle lichtglanzen prijken in zalen, strijken langs verspreide schaduwplekken op wand en zoldering, willen taal wekken van kunstwerken, die hun woord uitstralen. Toverschijnsel, lichte schemer behalen samen eer, welke zich uit mag strekken bewonderaars te helpen ontdekken wat schilderij en beeld stil verhalen. Ietwat verduisterd, dan doorschenen…

Antiek wortelnoten 2-deurs kabinet met gecontourneerde kap en orgelgebogen onderkast afgewerkt met koperbeslag Een mahoniefineer kussen/kolommenkast met ebbenhouten accenten rustend op bolronde getourmenteerde poten Halfronde in het vierde kwadrant licht ovale wortelnoten vitrinekast met ronde glazen deur voorzien van twee laden…

zijn vingers tekenen magische lijnen in de natte klei bezwerend kerft hij bizons in de rotswanden eerste tekenen van leven van menselijk bestaan…

Gij zijt het midden maar van dit gedicht: Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment, Maar in de tijd zonder begin of end Met al wat al-schoon door dit donker licht: Diep uit verledens sproke vreemd-bekend, Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht; Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt, Deint Uw echo met ver-eeuwig accent. Voor…

Het schilderij toont het rijk dat er nog niet is -- Het is een schepping.…

zo ligt haar lange lichaam als een brug daar over de smalle beek hoe zij haar armen als vleugels van hout langs het hoofd spreidt een offergave aan de zonnegod die met een alles doordringend licht het gekerfde lichaam haar ongeziene gelaat blootlegt de armen een hemelse handreiking daar over de smalle beek in het groene landschap…

Een vinger, hoog en beslist opgestoken, bij de Schelde, noodt schepen te meren aan Antwerpens kade, mag regeren over al wat in de stad is ontloken. Deze toren heeft eeuwenlang gesproken met stoere werklui en wijze heren, kon doorgaans Belgisch beeldhouwkunst vereren: soms hersteld, na even te zijn gebroken. Bij avondschemer streelt hem…

ze zei: jouw gedichten zijn vaak zo zwaar ik zal het zeker niet ontkennen maar ze zijn wel waar en het gewicht van waarheid moet meestal even wennen laat me maar zo zeggen en als volgt uitleggen in die van mij kom je er maar weinig tegen die zo licht zijn als een veertje omdat ze niks wegen…

Water stroomt hier niet en wel. Gerimpeld klimt het opwaarts, versplinterd stort het neer terwijl de loop de zwaartekracht vernachelt, het rad de roerloosheid verdraait. Spiegelen en glanzen doet het niet. Geen golf verdwijnt, geen drup verdampt. Ondanks verval verglijdt geen fractie tijd. Intussen blijft het klotsen, kabbelen en ruisen…

Zomaar wat woorden bij een open vuur. Ze haken niet naar eeuwigheid noch malen Ze om iets hoogs en schimmigs als cultuur. Men doodt de tijd met oeroude verhalen. Niet kunst schept vorm, de vormen scheppen kunst. Men luistert hoffelijk hoe zich uit wind, Gebaar en ritme -woorden zijn een gunst- Opnieuw het al zo vaak gehoorde ontspint. Niets…

de eerste keer dat ik je zag was ik overdonderd door alles wat jij had en meebracht jij was het atelier met overal nissen en donkere hoekjes waarin tal van kleuren woonden met ezels aan de kant die verftaal spraken stammend nog uit de tijd van de toren van babel waar ieder alles kon zeggen hier werd pittig gecommuniceerd in elkaar…

De beeldsnijder maakt een kleine treinreis, draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt. Wacht daar vrije opdracht of strakke eis? Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs: een gaper voor de drogist wordt gemaakt. Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt! De winkelier biedt veel te lage…

een aantal planken en slangen ligt opgestapeld in het bos restant van ‘werk in uitvoering’ of … een kunstwerk bedekt met mos wat je af en toe ziet staan of liggen daar is soms moeilijk aan te zien of het geschikt is voor de sloop of dat het een kunstwerk is misschien niet altijd is het duidelijk wat een kunstwerk wil vertellen en je vraagt…

Je maakt de foto nog niet, je blijft wachten tot -- de achtergrond klopt.…

toon de littekens toon de sporen van de breuk laat de wonden zien verbind de barsten bedek de wonden met goud herstel de schoonheid littekens van lood heel ze met goud of zilver heling van de breuk sporen van wonden dragen bij aan de schoonheid verzoenen is mooi met wat kapot is de kunst van repareren van al wat stuk is…

ik wil soms enkel toetsen voor hoofdletters gaan plaatsen als mijn hart vraagt om een klinkende melodie het lijkt dat het zwart-wit minder mijn ziel wil weerkaatsen en ik de vertaalde echo niet hoor maar enkel in een snarentrilling zie het is die muze die ook mijn innerlijk stuwt en vaker vraagt om lyrische aandacht maar dan middels…

Kunst is meer dan een vorm of kleur het is een spiegel van de maker en de kijker. Het is een brug tussen twee zielen die elkaar vinden in een beeld of een klank. Kunst is een dialoog, een uitwisseling het is een vraag en een antwoord. Het is een uitdaging en een ontdekking het is een verhaal dat nooit eindigt. Kunst is een geschenk, een genade het…