Een stoet van kreuple rijmers Kwam, op een schone morgen, Aan 't lusthuis van Apollo. De lach van vergenoegen, Van vlijende eigenliefde, Speelde op een ieders aanzicht; Zij hadden lieve rijmpjes Ter ere van Apollo; Zij brandden van verlangen, Om hunne zoete rijmpjes De Dichtgod voor te zingen; Zij stonden voor de tempel, Aan Foebus' dienst…

’t Is met de verzen van de dichter Als met zijn huis, dat ge in wilt spiên: Al schijnt de zon, al blinkt het licht er, Kunt ge in ’t voorbijgaan weinig zien. Ge ziet van buiten door ’t gordijntje, Zo tussen hor en valgordijn, Van ieder voorwerp slechts een schijntje, Een onbepaalde schemerschijn! Leest gij zijn verzen zo eens even, Zo tussen…

Ik lees Gogol. Hij is groot. Hij spreekt van liefde en dood, en dat mensen klein zijn en voor elkaar venijn zijn en dat, trots van alles, dit leven nog hoog staat aangeschreven.…

Op de fiets van hier naar Tolstoi blijkt alles anders te zijn Opgetild uit alledaagsheid uit de raderen van de tijd De fiets wipt uit de groeven weg van de wereld die ik ken Peddelend op het stalen ros van oorlog naar vrede. Van kindertijd naar de mazurka met eerste liefde Sonjetska. Denkend aan Anna K. haar liefde haar schuld…

Waarover zal ik zingen over regenjassen over het lover van geboomte of zal ik van de liefde zingen Waarover zal ik zingen over vliegmachines blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht of zal ik zingen over de liefde Over auto's over steden en historie of zal ik zingen over de liefde Over vele vreemde dingen over de gewone of zal ik…

De Dichter toch is zoon van God, De heemlen zijn zijne opperzalen. 't Verleden moet hem cijns betalen, Hem, Ziener in 't verborgen lot. - - - - - - - - - - Heil ons! het schoon verleden keert, De heuglijke eeuw van Gods Profeten; Gezalfde zal ons hart u heten, Die ons de Toekomst kennen leert. ................. Laat u,…

Oftewel Ommie en Huibert Zijn vrouw had hem een zoon gebaard Moest dat bekopen met de dood Hij heeft de oorlog toen verklaard Aan 't kind dat hij boos buitensloot De rijke herenboer vond Jans Een lieve, sterke boerenmeid Bereid om ritme en balans Te brengen in een zware tijd Twee kleintjes telde het gezin Zij, meid voor dag en nacht…

Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken En met de spiegel werd geconfronteerd Kon ik volledig in vervoering raken Sneeuwde ik vlokken, leek geobsedeerd De rode vegen op katoen en laken- Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten Waarom kon ik niet van gezondheid blaken Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten? Had ik die schubvlecht…

Oote oote oote Boe Oote oote Oote oote oote boe Oe oe Oe oe oote oote oote A A a a Oote a a a Oote oe oe Oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe oe oe Oe oe oe etc. Oote oote oote Eh eh euh Euh euh etc. Oote oote oote boe etc. etc. etc. Hoe boe hoe boe Hoe boe hoe boe B boe Boe…

Uit rituele klank ontstonden talen De mens kon toen verbaal oorlogen voeren En overleggen, handelen of falen Welwillend luisteren of monden snoeren Het schrift ontstond, dat was niet te vermijden Afspraken werden voortaan opgeschreven Geschonden en verbroken om te strijden Dood aan de vijand en diens tegenstreven De boekdrukkunst werd daarna…

Hoe heerlijk is het om te strooien Met ongezouten commentaar Een opgezette boom te rooien En vellen is verdedigbaar Hoe zalig takken af te zagen Een stam te klieven voor de haard Om plat te branden alle dagen Het is de moeite meer dan waard Hoe wreed is het kritiek te kerven In bast en schors van levend hout Om te verwonden, te doen sterven…

De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­kostuum van de maan. Maar de poëzie die wil zeggen dat ons…

Het zijn de literaten niet die onze erfenis beheren literatuur maak literatuur en je bent binnen praat over koetjes en kalfjes op een originele manier gouden ruggen en groene staarten hemel en muilkorf alles rustig in maart en 's nachts achterberg-heimwee in driehoeken cirkels en grote gaten god wederom oude god met een baard en afzakkend…

Een huisje tegen tbc Half open draait het in het rond De zon speelt rond een bleke mond Wie heeft dit fenomeen bedacht? Het heeft veel mensen goed gedaan Veel lijden werd erdoor verzacht Wie weet nog van het ooit bestaan Heeft het er levend afgebracht? De Ierse Shaw had zo een stulp Het draaien in zo'n 'schrijvershut' Was ook Wim…

Vale adieu, partir c’est mourir un peu voelt een afscheid van geliefden zo zullen zij zich geborgen weten Wordt jouw naam een vergeten woord? Een vertrekkende strijder sterft een beetje hoeveel dorst hoeveel tranen hoeveel tijd wie blijven achter als vogels in een lege kooi Verdrinken liefde en laatste woorden in een graf van spijt? We…

Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus Hij was een visionair, qua plaats en tijd Zijn leven was primair schrijven gewijd Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus Een rusteloze geest, een pen-nomade Die metamorfoseerde in figuren Die hij bedacht, zijn eigen creaturen Een eindloze portrettenpromenade Theater van de geest in…

Onverwacht tuimelt zij binnen zij is de aller schoonste uit schijn bestaan haar vurigste zinnen een wervelen met vleugels velijn die zich om mij heen slaan vol tederheid oeverloos kwijtraken zijgend in een liefde die zich dol gelaafd mij terstond wil verzaken opzadelen met de ergste pijn denkbaar omdat zij vroeg of laat de vlucht opnieuw…

Waar jij nu ook bent en met je ogen misschien gesloten in een veld met wilde bloemen en jonge rozen ligt denk je aan mij zoals ik aan jou niet mag denken, er is te veel gezegd de averij even afgewend op een verdwaald moment zullen we elkaar wel weer ontmoeten, als de luwte ons gunt van wat ooit in zicht wie weet voltrekt zich dan het…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…