Zomerse hitte; loom stappen mensen voort naar een vrij tafeltje op het drukke terras van hun gekoesterde stamkroeg. Onder de schaduw van een wijde eik komen tongen spoedig los, aangemoedigd door dranken met pit en verlangde spijs. Kinders genieten, smullen al krijsend vol pret. Die kleine speeltuin ligt er leeg, stil, troosteloos…

Ik werk hard aan de afbouw van mijn volkstuin op te ruimen, af te voeren, klaar te maken voor verkoop niet alleen overdag, zoals vandaag, vanmiddag maar vooral ook in de nacht, in mijn dromen Dan komen mijn buren langs om mijn exit te evalueren en zelfs de dominee komt informeren en soms 2 vliegen in 1 klap de kandidaat koopster wil me ook…

Stichting Falderie organiseert Verwenconcerten voor mensen met een beperking en hun naasten Ik, Jan Jacob, vader was er vandaag bij met mijn beperkte dochter Giulia Ik kijk om me heen en denk.... "ik begrijp het niet: zoveel gezonde mensen, maar zo ongelukkig doch zo gelukkig de beperkten om me heen, alhier intens gelukkig zelfs, uitgelaten…

tussen de gordijnen aan het raam nestelt zich een zoete stilte buiten rusten kleuren vredig naast elkaar in de verste hoeken van de tuin plooit mijn hoop zich langzaam open misschien komt er vandaag of morgen een mens die langer blijven wil misschien worden we weer tijdloos krijgen verhalen weer hun vrijheid er is voldoende eten in dit…

Ieder heeft zijn zorgen en zijn vreugden, ieder mens zoekt liefde en houvast, ieder heeft daarvoor zijn eigen wegen maar ook ieder draagt zijn last. Als we heel aandachtig leven krijgt het beste weer een kans, kunnen we ook vreugde geven, komt er vrede hier en thans. Laat ons als de kinderen kijken naar wat groeit en adem heeft, laat ons…

Met plezier wens ik hem toe dat hij mag slagen in zijn opzet. Natuurlijk moet je haar nageven dat zij stevig heeft volgehouden. Ze heeft het grandioos verdiend: haar trawanten hadden het nakijken. Het feit dat ik hem nomineer, toont niet alleen mijn loyaliteit. Het zou buitengewoon gierig zijn hem zijn perspectief te ontzeggen. Na zware…

Met DE TONEN VAN GIULIA wil ik laten horen en zien hoe contact te maken, verbinding, aanraking, genegenheid, warmte met onbeperkten doch zijnde meervoudig zeer ernstig gehandicapten Want wat ook mijn dochter Giulia van Dooren is heeft zij vooral opmerkelijk en veelvuldig laten zien haar zeer enorme meervoudige onbeperktheid in leven, er toe…

Leegte bemint een kleine cyclus in het land van het cynisme kraaien de trotse hanen in de avondschemering dat hoort gewoon bij het leven klinkt de echo van het stemgeluid van de narcistische psychiater die zijn portemonnee dichtknijpt met pijn in zijn harteloze ziel anoniem is de schuilnaam van het niets de wilde haren kwijtgeraakt incognito…

Een schone drol bestaat niet een mooie drol wel zeker als het drolletje als 1 stuk uit je holletje als zijnde een nieuw schip te water wordt gelaten en de herinnering opdoet toen je als kind riep, roept: "Mama, Papa, ik heb gepoept!"…

Vier slanke torenhoge paddenstoelen omsluiten een jeugdig sprookjesgebouw. Eetzalen vol milde schemer, bleek blauw, doen bijstand van het kleine volk voelen. Wenkende tafels en zachte stoelen mogen zich aanbieden, dankzij de trouw der luchtwezentjes, die hun wonderdauw neer laten om door spijs en drank te woelen. Slaapkamers bewaren…

jij was gewoon komen aanwaaien een lichtend straaltje vlakbij hoofd en schouder als je goed keek zag je er niets van maar de vorm werd wel steeds duidelijker evenals het geluid van zijn aanwezige vluchtigheid was ontroerend in een samen met zijn geluid ging aan en uit in een prettig en vertrouwd aanvoelen hij was verdwenen…

In de chaos vond ik rust, de stilte werd bedwongen, Doelvol vooruitkijken, mijn hart bleef onbewogen. Naar de richting stuur ik bij, een kompas naar gevoel, Wetend waarheen, maar de paden bewust vermeden. Ben ik zelfdestructief, of zoek ik slecht een nieuw bestaan?…

onder bruggen van steen, op banken van hout waar de stad hem vergeet en de kou hem onthoudt geen sleutel, geen huis, geen bed dat hem wacht maar een wil die niet breekt in donkere nachten hij loopt door de straten, zijn rug recht en trots met dromen die gloeien als vuur in zijn borst elke munt in zijn hand is een stap, hoe klein ook naar morgen…

In de omheining van de zaal achter gesloten deuren wacht een terracotta soldaatje op de aanval van de leider. De windstilte in het kleine hart het blauwe licht van de dag het ruisen van de regen verdwijnen in het angstravijn. De boze reus overschreeuwt de blaren het bloed de pijn van het breekbare soldaatje met de tere kinderhuid.…

vervolgens vouw ik vlijtig duizend geduldige kraanvogels groet de groene ende rode beuk en de boerenlandvogels zoek ik zwartje de poes die zo graag zingt op haar tokkel blaas een zachte houten bastoon in de sluierwolken rondom de afgelegen kleine koperen sokkel leg ik waterlelies in de wielen en de kolken maak een lange avond-…

de tijd verdrijft wat was de zorg verfijnt wat is zo wordt geholpen worden een nieuw normaal…

Bewustzijn verlagen Vervaagt de wereld meer en meer Sedatief in de chaos Dalen dromen zachtjes neer…

Een schrale zon schijnt. Temperaturen voelen laag. Een wind meldt zich present. Kleding is zichtbaar winters. Lijfelijk contact blijft schaars. Voorkeur gaat naar protectie. Verlangens zijn er naar beter. Warmte wordt sterk gewenst, evenals genoeglijk aanraken.…

al deze aardedonkere dagen ploeterploegde ik door de dikke, te vette klei voor de vierkante vragen in mijn volle voorhoofd bereid had ik nu niet de tijd in een nevelige laagte loerde de materiaalmoeheid na maanden werden de dagen weer wat lichter werd de bodem weer wat beter te bewerken was wat vaker het heldere zicht er…

Als een vis in het water Een rots in de branding Een baken in zee De erosie heeft geen vat Aan de stoelpoten wordt niet gezaagd De herinneringen zijn beeldend Genietend wat er ooit is geweest En zeker van wat er gaat gebeuren Leeftijd speelt geen rol In een gelukkig leven als je jong bent kijk je uit naar wat er komen gaat en bij het…