Wat was dat spannend zeg, nou potverdrie
Maar nu moet men nog eventjes formeren
Wie gaat of durft het straks met wie proberen
En zitten er bij Jetten op de knie…

Een wolk schoof voor de maan,
en de verlorene gleed
tevoorschijn tot aan
de tafel bij het bed.…

Het sterven snoeit weer de dikke touwen,
laat een spoor van de barre winter na;
Ze lamenteert nu, ik bij hem weg ga,
met de gasten gaat ze nog niet trouwen.…

Mij kon niets gebeuren,
zo dacht ik vroeger —
onkwetsbaar als de zon,
die nooit haar licht zou doven.…

Si-Chy, uw handen zijn als lotusbloemen,
Uw ogen zijn twee maanbeschenen meren,
Wanneer gij lacht is het of blanke peerlen
Wonderlijk glanzen in de maneschijn...…