Een weekje Istanbul: genieten hoor,
Van de moskeeën en hun minaretten.
Maar het verkeer houdt zich niet aan de wetten,
Het raast en racet en toetert almaar door.…

Wat grootvader wist, is hij wel vergeten,
maar spelen kan hij nog.
Wanneer hij de kamer door de ene deur verlaat
om een seconde later…

Terwijl ik water en boot hoor praten,
De zon op mijn huid brand
En de wind de warmte koelt
Ben ik bij jou…

Aan zielepoten
met een glimlach als pleister
op gebroken trots.…

Over enkele dagen
zal het verleden zijn.
om te vergeten
zal ik mij overgeven…