inloggen

Alle inzendingen van gerjo Gerrits

65 resultaten.

Sorteren op:

Donkere dagen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 274
In deze donkere dagen draai ik rond en heb je beide handen beet. Net als een draaimolen draai ik rond met jou. De wereld om ons heen begint te strepen en ik ga door op zoek naar jouw lach. Het is een spel, ik draai, en houd jou vast en jij mij. Laat de wereld maar strepen totdat je draait als een tol. Wat maakt het uit…

Verwonde bladeren

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 214
De takken van de beuk wortelen nog in hemelsblauw. De verhalen zullen doven, de laatste bladeren vallen gauw. Even een tijdje samen. Samen om te suizen, te ruizen; wat zo heerlijk was. Leven! Liefde is de kleur van verwonde bladeren. Wees niet bang, je bent vrij. Dans! Dans op de wind waar alle melodieën dromen over stilte. Zuivere…

schitterende herfst

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 215
In de filtering van zomerlicht heeft de herfst haar bestaan gegeven. De hemel is ver de lucht nog zacht. Maar de horizon weeft met stilte-akkoorden een web, om te vangen een ieder die bidt, danst of vecht. Donder vanuit de hemel weerkaatst op luchtkastelen. Tranen van de kleine mensen vallen nog, nog een paar seconden, nog een…

vierkante horizon

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 112
het water stroomt nog slechts door kanalen van het internet het is te veel en je kan niet meer zelfs niet meer zonder het met je ogen open voel je de zomer echter je surft verder op het net maar je voelt de warmte van de zon voorbij je vierkante horizon maar dan laat je het gebeuren uit vage beelden zie je het landschap kleuren waarbij…

Reuzenpad

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 149
Het avondrood kleurt het mos op de paaltjes en met onze wandelschoenen gepoetst staan we hier op zachte paden en volgen pijltjes zonder doel dan om te gaan langs de mooiste plaatsen van gekleurde aarde Ademloos klimmen en dansen we met de muggen onze weg weer weg die is verscholen achter horizonnen met langer wordend licht en wolken die ons…

goede vrijdag

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 102
kleuren van stilte in zoveel wijde woorden botsen op gesloten deuren intieme daden verhullen het gemis radeloze honger als antwoord op alle vragen de goudsbloem geurt in dikke mist kleuren van stilte…

los

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 253
alles mag los spelen duikelen en buitelen nog even buiten en straks is het donker nog even buiten wie niet weg is wordt gezien spelen laat ons nog even spelen er is tijd nog even tijd en dan naar huis waar het eten staat op tafel…

de wind

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 200
de wind beukt het land waar oude bomen buigen grijs en stram die door het dralen in zien verworden en geen horizon meer zien maar de wind beweegt en zweeft eindeloos... door alle rietkragen langs de einder langs de sloot en door alle tumult en alle strijd hoor ik muziek weerklinken voor elke vorm van dans het lijkt een echo in…

Het regent in de herfst

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 194
In de schoonheid van je hart zie ik het lam als je echte kracht. En je beweegt in elke stap aan mijn hand. Je doorgronden, je ziel en je geest, je hoofd en je hart, is mijn feest. Je hart is rein je handen zijn schoon. Jouw overgave was het waard. Jij hebt mijn kroon aanvaard. Jouw geluk kan niet op en levend water stroomt uit…

rivieren

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 306
gewoontes verbreken op zoek naar leven je zoekt naar woorden maar hebt er geen de rivier die zwelt roept om nieuwe diepte onderbroken stroom versnelt zijn tocht vruchtbaar landschap de zon als zegen een vrije geest mijn levensboom…
Gerjo Gerrits29 september 2013Lees meer…

Zoals ik in jou

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 433
Stenen bewegen de liefde niet die is omheind door dikke muren. Maar een lichte ademhaling overwint de geluiden die blokkeerden het verhaal van genade, overwinning en van kracht. En een diep verlangen roept vanuit de stilte volkomen nieuw: Woon in de liefde zoals de liefde wil wonen in jou. Dan zullen de dikke muren breken en…

zo bloot

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 243
loop vrij uit beton uit stof uit huis loop vrij door de velden het massief verdwijnt zo zonder angst als de zon loop vrij door de velden zo bloot de zon op je huid hoor de muziek zoals de eerste keer zo jong opnieuw de zegen wind, zon en regen uit beton uit stof uit huis loop vrij…

ik zie de zee

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 222
ik zie het beven van de zee in de branding van eb en vloed krachtig afgescheiden pijnlijk verlangen in stilte weggevloeid ik zie het nemen van de zee in een onstuimige stroom het strand is weer klem gezet piekeren in slapeloosheid een machteloos verzet ik zie het geven van de zee als zandloper langs het water de jutter zwerft nog rond…

Lente

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 298
Een lange winter in het land; ijs, sneeuw en regen. Water opgestuwd door wind! Vandaag schijnt de zon. En met haar warme stralen is er een poging gaande om de aarde te bevrijden van veel te koude waarden. Ach, ik mijmer maar wat rond. Maar zie in mijn eigen leven soms alleen maar ijs, sneeuw en regen. Ik kan het niet echt controleren de…

geef mij een kleur

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 194
en degene die dansen, beginnen te dansen degenen die huilen beginnen ook en ik hoor een stem die roept kan iemand die hongerig is zijn eten delen stilt het zijn honger als hij het weinige geeft wat hij heeft wees verbroken brood geschonken wijn breek de muren van je bodemloze honger want alle mensen zullen zeelui zijn tot de zee hen zal…

In de diepte

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 387
Ergens in de diepte waar het mistig is en koud, roert zich een stem donker en oud. Onder een oude boom, in vochtige aarde, staan koningsvarens, ze staren. Weggaan is wat ik wil, naar boven, naar de gouden zon, naar de bron. Kom dichterbij, wees maar niet bang. De zon zal schijnen, warm op je huid. Niets zal je kwellen onder deze…

Ik breng je naar de dag

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 212
In de krochten zag ik hem, in schaduwen slechts een stem. Een 'verwerker', gevoelig en geruisloos, van alles wat gebeurt. Als een slaaf gaat hij voort, verdrongen naar de eenzaamheid. Vervloekt en gehaat door alle slapeloze nachten. Vannacht herkende ik hem. Niet zozeer zijn stem of gezicht. Ik had medelijden om zijn eenzaamheid en om…

vrucht

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 111
in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…

Fluistering

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 235
Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht. In afstanden die steeds verwijden is er als kosmisch feit dat…

Trein van ogenblikken

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 271
Vanuit de trein van ogenblikken verwachtte ik schoonheid van voorbij de horizon. Maar ik zie steentjes ketsen op het water, drie, vijf, en zelfs een zevensprong. Ik zag een zwerver leunend op zijn houten kruk. Hij zei tegen me, je moet niet zoveel dragen. Eén voor één vallen mijn bladeren, één voor één zijn mijn verhalen geteld.…

Winterzon

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 369
Warme kleuren reizen verder dan de witte eenzaamheid van deze dag. Een bevroren rivier in schaduwen ademt met een lach. Het ijs wil de vorm van de eeuwigheid wel kennen en de trage schaduw van de dood houdt nog vast wat gezien wil zijn en gehoord. De winterzon breekt de kou in kwetsbaarheid en ademt warm een zachte blauwe horizon…

Wegen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 324
Ik zie jou in lucht en leegte, verraden in intiem geweld. Ik zie, nu je ogen vol met tranen zijn, dat je je blik naar binnen richt. Zullen daar nieuwe wegen zijn? Koele golven spoelden over en dreven weg met de dromen van je jeugd. Je tijd is gestolen. Ik wil geven mijn goud, kamperfoelie en cipres. Zo eer ik de wegen waar…

Zuchtje wind

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 147
De zee is ruw en met gesloten ogen stromen woorden op het koude strand. Open de sluizen van de hemel, vul wat leeg is en zo mat. Geef woorden zo zacht dat het hart slechts trilt, zoals een zuchtje wind doet met een blad. Zonder het dodelijk weten waren we tijdloos jong. Is er een reden, waarom ons gebroken hart begint te huilen?…

Ach lieve

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 231
Verbonden met de geur van het alledaagse wil je vliegen in de wolkenlucht Je wilt weten waarom de winden sterven en waarheen de verhalen gaan In het groots en het klein versnelt of vertraagt het licht niet De wind draagt wat jij niet vatten kan maar toch voor altijd blijven zal Drink het avondrood als antwoord op je vraag en…

Engelen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 927
Als donkere wolken geven zal geen voetstap in de sneeuw meer blijven staan. Maar ergens in die winternacht beginnen engelen hier beneden. Ze vliegen naar jou, ze vliegen naar jou! En ze zingen: Emmanuel, Emmanuel! Dit is de nacht, zingen ze, want iedereen heeft een droom. Dit is de nacht, zingen ze, want niets is wat het lijkt. Kom…

Maanlicht

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 516
De winterlucht, in maanlicht badend, dwaalt om ons heen in de diepe stilte van middernacht. We verzamelen sneeuwvlokken en het zachte licht van sterren en maan. Herinner je dit als niemand meer weet waar de weg van liefde is. Herinner je dit als niemand meer weet waar de weg van leven is. We lopen samen, een allerlaatste keer,…

Vergezicht

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 281
Duizelingwekkend is de kosmos in al zijn diepte. Maar in de zeeën van de tijd kreeg zelfs de aarde eigen ruimte. Maar als je jezelf nog niet begrijpt is er een vergezicht in je eigen hart. Want jij bent minstens even duizelingwekkend als de kosmos in al zijn verten. Achter de sterren in jouw hart verborgen, is een veld vol met wilde bloemen…

zonder grenzen

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 337
onontgonnen land een wereld zonder grenzen vruchtbare aarde maar ik ben bang meedrijven maar waarheen mijn god ik voel de vrijheid wanneer ik weer wil kiezen de rups en de vlinder als het aloude verhaal geen weg terug en ik val stilte overal ik zweef over een donker dal mijn ogen dicht ik voel het licht spiegelen kan ik niet…

November

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 282
Buiten is het donker op deze vroege novemberdag. De gordijnen zijn gesloten als afgeschermd van de diepe nacht. Mijn hart zoekt naar woorden zoals de aarde zoekt naar zon. De mist is weer gekomen als reactie op de grond. Er is vandaag weer zoveel te doen en de zon breekt nog niet door. Daarom zoek ik een morgenster. Want ergens diep verborgen…

twee mussen

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 375
je prachtig grijs in vele tinten zo onopvallend maar zo mooi je zwerft de hele wereld rond zo grenzeloos in vrolijkheid verstrooid je neemt wat brood van mijn terrasje je van geen kwaad bewust vrij van elk dilemma want je doet het voor de kost lief klein wezentje wat ben je mooi jou grijsheid is een trotse sluier diep vanbinnen ongekooid…
Meer laden...