Alle inzendingen over Krankzinnige wereld

In de thuishaven zoeken we rust, kabbelen we op het water, waarop het schip weerspiegelt en die wereld daar omheen kijkt slechts als een krankzinnig theater. En we vangen de wind in ons zeil, het zijn vooral de kinderen die ons omringen. Toen wij jong waren droomden wij zo van die dingen.…

ik verbrand uw leugens verzacht mijn pijn krankzinnig? laat me eens graven diep in mijn geest mijn gedachten zijn niet oppervlakkig ze worden blootgesteld aan kwaadwilligen.…

Keel dicht Ogen rood Hoofd vol Liefde dood Ik zal en kan nooit meer Jij was mijn laatste aardse lief Jouw relatie met mij is uit Die van mij met jou niet Krankzinnig Dat ik moet handelen volgens regels Jij hebt verdriet Niemand die het ziet Ik heb verdriet Maar handelen ernaar mag ik niet…

Wie wil nou zó’n krankzinnige bedoening? Ach lieve jeugd, doe toch normaal, studeer Dan krijg je vast en zeker pluim of veer…

geheel bewolkt sjokt amos zonder tas de zanderijen door de wijzen zwijgen de duinen golven grauw en stug en roepen rwanda op heuvel na heuvel krankzinnigheid de kardinaalsmuts kraakt van verre gebeden de zachte berk slaat in de wind het mededogen ------------------------------------------------ zonneleen 37 zie www.abelstaring.tk…

boos pijn woede onmacht agressie stilte verbergen inhouden opkroppen verdringen denken malen hoorndol woelen krankzinnig gerommel lekkage gedonder storm herrie onhoudbaar uitspatting agressie onberekenend dodelijk spijt schuld verdriet pijn leegte er gebeurt niets...…

Op weg naar het centrum Van de stad, fietst ze langs Open ramen, schrikt van Krankzinnig gekrijs Ziet ze oranje facetten Komen er walmen uit kramen Klinkt er percussie, spat er plezier Van springkussens Het is druk op het plein rond het Scheefgezakte bedehuis Er dansen pony’s van folie Maar naar de kerktoren kraait Geen haan meer…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

Krankzinnig lachen om die praktische bezwaren. Een goddelijke komedie, maar was dat juist niet helemaal ons ding? Cupido schoot en liet me hier gewond. Want ik wilde met je leven, maar stierf zacht hier op de grond.…

ik zag de muurschildering en de zee die zich naar binnen zoog als waaide het landschap rond en rond de regenvlagen bloedrood, vol maanden en uren ik zag jou slapen onder de wind, de dagen moe van lichaam op lichaam van stenen op water en golven die zwaar, vol draaien dwongen ik zag wat ik wilde zien in de krankzinnigheid en…

Krankzinnige heiligen hun eenzaamste kindertijdse kippedrift die volhoudt, ongemalied en ongesierd. Ongenaakbaar volmaakt als de populierenoverpissing voor het wicht dat ik tot lief hief op mijn manier.…

Een razernij die men later een vorm van krankzinnigheid zou gaan noemen; maar er waren ook twee andere verschijningsvormen die de aanwezig- heid van krankzinnigheid niet konden verbloemen. Zoals bij de maanzieken of de lijdenden aan epilepsie; of bij hen die hun manie verdroegen in de vorm van een pijnlijke melancholie.…

En weer groef ik uw lichaam op, vervloekte ik uw zaligheid, zodat uw geest tot aan mijn tijd, van ademteug tot hartenklop mijn ziel tot aan krankzinnigheid zal drijven, of tot aan de strop, waar mijn bezeten duivelskop getormenteerd uw naam uitschreit.…

de zee is leeggelopen het nieuwe land verschijnt expedities maken zich klaar om alles onmiddellijk in kaart te brengen Google Earth kan de veranderingen niet bijhouden de blauwe planeet wordt grijs en later zwart de stilte daalt langzaam neer over het Nieuwe Land - af en toe verstoord door het krankzinnig geschater van de onverlaat…

Om met een hoofdletter te beginnen Ben ik iets te klein Deze legendarische band Ze stoppen en dat doet pijn Als een rode draad In gekleurde klanken Door het leven Laten we ze bedanken In een schouwburg genezen Van een krankzinnige tijd Het is voorbij Het kent geen spijt Elke dag valt iets te vieren In het klein en in het groot Geschiedenis…

Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn leven scheen nog lang niet over te zijn... Het kondigde zich nog maar net aan. Maar eigenwijs als ik ben, wil ik goud veranderen in eenvoudig zilver.…

Wegslikkend mijn braaksel Verkies ik het verder laven Toegevend aan krankzinnigheid Wenk ik de ober met vertroebelde blik Gemist genot doet mij dorsten Dorre eenzaamheid is de drang Smacht ik naar vrouwen en borsten Verdringt de illusie het maakt mij bang En als ik eenzaam huiswaarts keer Bespot door anderen in ongewis Val ik op mijn bed…

de vertraagde voetstap op de trap het gierende geluid van de huissleutel die onophoudelijk het slot mist - het zijn de kogels door mijn hoofd ik geloof dat ik krankzinnig word nu ik mijn geboorte wens te wissen en mij vastklamp aan mijn kussen om de ruïnes niet te hoeven zien later zal ik neerschrijven hoe je strompelend mijn kamer betrad…

En blijft daar Een kleine, krankzinnige erfenis…

We leren ze duurzaamheid als ouderen Kunstrijden of op Friese doorlopers schaatsen Ouderdom geneest jeugd Van verschillende vormen krankzinnigheid.…

De domkoppen zijn voorgoed mijn wereld uit.…

Het beloofde mij de Wereld. En de Wereld werd me toevertrouwd. Daarin had ik geloofd.…

kanker dag" Een reminder omdat NIEMAND vergeten mag Dat kanker een schier onmogelijke moordenaar is. 14 December is het de " sta op tegen kanker dag" Een nadenker, omdat NIEMAND maar dan ook NIEMAND vergeten mag Dat deze moordenaar teveel slachtoffers maakt. 14 December is het de STA OP TEGEN KANKER DAG DUS IK ZEG: STA OP TEGEN DEZE KRANKZINNIGE…

Ik kan de wereld wel aan maar de wereld mij niet!…

zeven jaar opgenomen de rechtbank stemde in handtekeningen werden gezet een verklaring van onvermogen bracht je in het geneeskundige gesticht je praatte nooit, je antwoordde op niets soms verkeerde je in eenen toestand van razernij je stootte onaangename en akelige geluiden uit daarom moest je bijna altijd een dwangbuis aan je werd krankzinnig…

'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je zo vreselijk, afschuwelijk krankzinnig mis!…

we niezen in het geniep we kappen zonder te snappen we vermijden mooie tijden en zijn zo moe aan bevrijding toe ongeremd, niet afgewend ongestoord, niet ongehoord uitzinnig, krankzinnig gewoon!…

Jij, in je eigen universum. We drijven langzaam naast elkaar. Ik zie je zitten, wat afwezig. Je hand strijkt steeds weer door je haar. Ik pak je hand vast, zie je kijken. Maar je gedachten zijn zo ver. Hoe moet ik jou nu toch bereiken... Je bent nog verder dan een ster. Jij in je eigen universum. We drijven langzaam "uit" elkaar. We zijn…

Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen Ik hoop en hoop--- Dat alles beschermd zal blijven En dat de mens beseft--- Met wat hij allemaal heeft En niet zijn ogen sluit.…

Het lichte grijs, dat exclusief, ja zo feminien discreet gecombineerd licht reflecteerde, illusie die gecreëerd, belangrijkste grensovergangen negeert lijk strelingen uit het verleden, de liefdevolle rode draad door de collectie krankzinnigheid tot verveling volledig zonder reden, voelde het oude wijzer worden lichte pastelkleuren…