2664 resultaten.
de stad
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 318 rond
rond je
in de stad
de stad van het
de stad van het leven
de ghetto der verdoemenis
alle fouten der leven
in een hoek gestampt
een gevaar, een ieder die zich erin
vergeeft
het park
alle geneugdigheden des levens
opgehoopt in een afgesloten
centrum in het centrum
het leven speelt zich af tussen beide
rond je in de stad
grijs…
Stad
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 550 Lijk warempel wel klein Duimpje
dacht de vrouw terwijl ze bukte
raapte, bukte, raapte, bukte totdat
ze haar armen vol hangers had
die de vrouwen voor haar uit
het rieten hengselmandje
zomaar gooiden op de straat
deze schat hadden ze ontdekt
op het hoekje bij de zaak.
Dapper haalde zij de dames in
en vriend'lijk sprak zij deze zin
weggooien…
stad
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 506 stad van lange tenen
langs jouw buitenwegen
sluipen mensen weg
met vluchtige, bange benen
onvoltooid - de stad grijnst
schuw in de dag
en hoort niet mijn handgeklap
over het aangezicht
stad van lange tenen
ik wil niet ten ondergaan
op de straten
van jouw ondoordringbaarheid
omarm mij met bomen
laat mij zingen
voordat…
mijn stad
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 379 vaak ontwaken
kerk en kroeg nog gemoedelijk bijeen
daar bruist mijn stad onder alle daken
tot over het plooiend land eromheen
weet zij mijn hart steevast te raken
(ode aan Bergen op Zoom)…
De stad uit
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 253 Ooit was er alleen platteland
Men snoeide natuur om te vergaren
In alle rust en met de blote hand
Dorpjes groeiden langzaam met de jaren
Mensen waren altijd in hun sas
Met de stukjes groen in elke buurt
De perkjes, hegjes en het volle gras
Waar je je kind zo graag naar toe stuurt
Nu snoeit iemand snerpend op benzine
Daarna volgt het luide…
Een stad
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.025 Schoon is 't geslacht der mensen, daar ze lopen,
Hoge gestalten door de straten voort,
En vrouwen dalen naar de brede boord
Van de rivier in 't midden, dompel dopen
De kannen in het water, hel omdropen
Van 't schitterende vocht, - een enkel woord
Wordt helper-vliegend door de lucht gehoord, -
En heel de stad…
stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 270 oma, zei ze
weet je waarom de huizen
zo dicht bijeen staan
in de stad
ze zijn verliefd
en willen elkaar knuffelen
met scheve schouders
steun zoeken
een regenboog
van mensen bergen
de nek uitsteken
om het lied te horen
van de stroom
die het hart van de stad doorklieft
welvaart brengt
maar ook verlangen…
De stad
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.338 De stad een zakdoek
vertrapt bevuild
duiven vreten
bomen vluchten
trams haken luidruchtig
in de groeven van de stad
in de supermarkt de hoeren
op halfverminkte pumps
ochtendmannen
verramsjen de ochtend
kinderen stuiteren weg
de stad een zakdoek
niet opgeraapt
de stad
------------------------
uit: 'Glazen Jas', 2007.…
In de stad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 De regen valt langzaamaan op de stad neer:
Hoor het gekraak van de takken die breken;
En hoor toch hoe de mussen tsjielpen,
Zie de grijze wolken en de lucht zo teer,
Zie ook de honden en hun bazen lopen
Langs een kanaal waar boten varen…
in de stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Een drietal gedachten
Waarvan twee in zijn nieren
Er werd bloed geplast
twee in zijn nieren
vogel vliegt over
Plast bloed over mijn auto
Over onze auto's
Wordt met bloed geplast
Plast met bloed
Over fietsen met bloed
Er werd geplast en gedronken
In plantsoenen over meubilair
Er is geen handhaving
Niet meer…
De stad
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.238 De stad ligt in de avondgloed:
de torens en de tinnen blinken,
maar 't laag gedaalde zonlicht doet
wat kleurig was in schaduw zinken.
De schemerige wegen zijn
nog vol, en in de nauwe stegen
Ziet men zich in den vale schijn
een vage mensendrom bewegen:
Chinezen met hun onbehaard
gelaat, en rustige Javanen.…
in deze stad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 208 straatbeelden
in deze stad
waar het vroege licht
ontwaakt in serene stilte
waar de moeder zingt voor
haar nog slapende kind
in deze stad
ben ik geboren…
Mijn stad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 263 De straten hebben namen
van mensen en betekenis
en anderen anoniem
zijn zonder stem geboren
de pleinen staan vol bomen
‘t volk heeft daar haar dromen
en vrienden zonder geluid
gaan onbemind verloren
de buurten zijn net dorpen
maar zonder sterke schouders
de schooiers die verliezen
die hebben vaak geen ouders
de parken zijn weemoedig…
de stad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 de stad
mijn buitenjas die
me omringde
meeboog en me
soms verwarmde
de stad
waarvan ik de
meeste straatnamen ken
maar niet die van
alle mensen
de stad
de buitenjas die me
meedogenloos overviel
en me achterliet op
onbuigzaam asfalt
de stad
de kleine buitenjas
die jou en mij omringt
met ons meebuigt en
ons wonderbaarlijk verwarmt…
De stad
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 433 Doodsklokken galmden door de stad, uit een verborgen kerk.
Er wordt een mens begraven, de priester heeft weer wat werk.
Misschien is het een sukkelaar, of een begaafd persoon?.
De stad bruist verder, want 't is markt en ieder doet gewoon.…
DE STAD
poëzie
4.0 met 2 stemmen 693 De stad verdwaast in ‘t violette licht,
gemsten uit de hooggehangen bollen
is vol tumult van claxons, trams en hollen
van mensen naar ‘t trottoir, schrik op ‘t gezicht
voor schreeuw van auto, die op hen gericht,
heeft scherp haar ogen… Zie hoe vreemd gezwollen
In het ontsteld gelaat der stad...…
Stad
poëzie
4.0 met 5 stemmen 540 Stad: eind-punt; vierkant; rust en zekerheid.
'k Zet me op een paal; ik wacht de roep der ijlte.…
Stad.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Niet de voorkant
maar de achterzijde
vertelt van:...leven
Hier worden
de verhalen geweven
van wel en wee
Namen, korte zinnen
langdradig commentaar
schreeuw, lach, geroep
Het kuchen, hoesten
het zeuren en
met-vlagen-huilen
De stad
toont hier
zijn achterhoofd.…
Deze stad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 140 dan dagen in de maand
Ik ken de stad op mijn vingers
de straten liggen aan mijn voeten
ik ken de pleinen, parken en kroegen
de stad groeit uit zijn voegen
Stad van wiegende bruggen
en schapen over de dam
stad van Melkweg en Paradiso,
de mooiste poptempel van het land
Mokkum: stad van Godenzonen
coffeshoppen en ruisende rokken
stad…
Deze stad
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 118 lood en kwast
de stank van grachten nagebootst
werden behalve schepen
rijken op het doek vereeuwigd
ook heksen nog verbrand
Als verliefden over straat
gaan hand in hand
in deze stad
de tijd vliegt
en stilgestaan
weer samen…
Mijn stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 80 In ‘t centrum de nagelstudio ‘s
in elke straat
-’k lees in krant van allergie op acrylaat -
een kapperszaak op ied’re hoek
sportscholen met veel apparaat
Donners rukken op
de vlugge Febo’s de verleiders
her en der mobieltjes dokters en providers
vaak dichtgeplakt een winkelraam
Eenzaam hoog Lely op ‘t lege plein met een verloren oliebollen…
ruimtelijke ordening
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 455 is een stad
stad zonder plein
er zit een dakloze op de stoep
er is altijd een dakloze
er zal er altijd een zijn
dit is een stad
een dakloze stad…
Meisje
poëzie
3.0 met 36 stemmen 5.414 Wanneer zal dan die heimelike pijn,
die niemand weet of weten zal, ten einde zijn?
Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied,
en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet?
En wanneer zullen beter sterkre handen
m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen,
als ik, 's avonds, van verlangen moe,
alvorens slapen gaan, wel doe.
(Dan…
VERS
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.733 aan P.B. Bayens
Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord
is nooit zo licht als 't wel behoort;
vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht,
maar afstandsloos van de huizen,
waaieren open, in breder vlucht
en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar
aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar.
Geluk…
Verlangen
poëzie
3.0 met 44 stemmen 6.940 Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht,
naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht,
zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust,
als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust.
Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur,
haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot
dat zich…
Nieuwe liefde
poëzie
3.0 met 54 stemmen 6.464 Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad
de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen
en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in.…
KOFFIEHUIS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 4.553 Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid.
Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest
daar tussen: geweldig koperen orkest.
De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen?
Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen.
Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen.
En…
VREUGDE
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.144 Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad;
vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf:
zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde.
Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen.
Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.…
Westerhaven vrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Westerhaven Vrij
Lees ik dagelijks
Op het electronische
Bord hier schuin
Voor mij -
Parkeergelegenheid
Die pas geschapen
Is en er zo nodig
Komen moest, een
Ongekend stuk grond
Dat vrijheid was
In de grote stad
Werd opgeofferd -
Nu staat het
Elke dag vrij te zijn,
Wat zou ik graag
Met haar ruilen…
Mijn stad, jouw stad?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 De stad heeft zich weer gemeld
de balkondeur geopend, straatgejoel
zwelt aan door jengelende logistiek,
scherp gedrein van tramrails snelt
door de sirene geest van ijle lucht
de linden werpen met een
hoofse neiging in hun kale
kruinen elkaar de zwarte
jassen van de kraaien toe
boven de daken in een
verbale dramatiek schildert
een…