Netgedichten

netgedicht (nr. 20.896):

mijn stad

waar een verzonken woord op straat
nog fluistert van vervlogen dagen
rond de sierlijke gevels bij vlagen
zich in oeroude klanken horen laat

waar de nar en troubadour herleven
de stem van een roomse toren klinkt
die de stad in al haar pracht bezingt
zo hecht met de Zoom verweven

waar het verleden huist in elke steen
de oude muzen hier vaak ontwaken
kerk en kroeg nog gemoedelijk bijeen

daar bruist mijn stad onder alle daken
tot over het plooiend land eromheen
weet zij mijn hart steevast te raken

(ode aan Bergen op Zoom)