stad
stad van lange tenen
langs jouw buitenwegen
sluipen mensen weg
met vluchtige, bange benen
onvoltooid - de stad grijnst
schuw in de dag
en hoort niet mijn handgeklap
over het aangezicht
stad van lange tenen
ik wil niet ten ondergaan
op de straten
van jouw ondoordringbaarheid
omarm mij met bomen
laat mij zingen
voordat ik de benen neem!
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: klaes, 10 juli 2007
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid