87 resultaten.
Ik ben als lente
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 348 Hommels paren
op de terrastafel
In hun gestreepte
donkere dons dansen
hun vleugels samen
één beweging.
Ik nies om ruimte.
Eerst heel dicht,
Dan heel licht
vliegen ze uiteen
als stuifmeel
in de wind.
Een pollen flard
glipt mijn adem in.…
Bloesem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 440 wit Haspengouws karaat
laat heuvels welig blozen
wijl hommels in hun raat
zich honingzat verpozen
zie ginds de kuikens hollen
achter hun moeder eend
onder stuifmeel en pollen
waggelend door de beemd
ik voel de warme lente
zuchtend door ’t ruisend riet
en hoor het zo bekende
herhaald meerstemmig lied…
Cursus nu
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 668 Op de lage tafel een vaas met bloemen
van de rhododendron, paars en teer
een hommel kroop in en uit en zoemde weer
naar buiten in de zonnige tuin
Een groene spin liet zich zakken
aan een draad en wandelde over
de tafel heen en weer en sprak
in gebarentaal met mijn vingers
Een cursus over verandering
over stromen van energie en zin
het…
Rododendrons kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Kleuren larderen
Struiken intrigeren
Zachte walmen tussen groen
Natuur schenkt levensblazoen
Vogels zingend tussen struikgewas
Natuur die je vanuit je ogen las
Harmonie gedijt
Even uit de drukte bevrijd
Hommels keuren rododendronstruiken
Roodborstjes die plotseling voor je opduiken
Als een zoetgevooisd leven
Heeft het nieuwe energie gegeven…
avonduur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 met uitgestrekte arm
nodig mij de zon
op een lenteavond
tot niets te doen
zitten en genieten
mag kan en zal ik
van het allerbeste
wat de natuur brengt
zitten in mijn stoel
strijkt brom zoemend
zwart geel gestreept
een hommel neer
een vlinder fladdert
boven een violenkrans
in het struikgewas
zingen vogels luid
wat is het mooi…
Laat me
gedicht
4.0 met 5 stemmen 1.548 Als een oude hommel
overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen
In de gouden strofe van mijn vlucht
het geheim van de dood opbassende,
verwar mij alsjeblieft met de zon,
chrysanten,
huiselijke margrietjes,
opengesperde paardenbloemen.…
Kastanjeverlangen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 ik lik een hangende
druppel weg onderaan
een jong kastanjeblad
trots op zijn vijf vingers
toont hij mij de bloeiende
kaarsen zwaar geurend
overhangend van
sijpelend hemelwater
een natte hommel
doet zoemend zijn werk
ik lik mijn lippen
probeer de geur te vangen
die verlangen
in mij wakker roept
ruik ik dat achter jouw oren
dan raak…
Herfstmorgen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 278 een mooie bloem
wat eenzaam ogend
aan de graskant
van de sloot
wiegend
in de wind
een laatste hommel
drinkend van de nectar
tot de herfstregen
hem verstoord
een vlinder
die nog even dartelt
de vleugels gespreid
een vrouw die in de vroege morgen
haar venster opent
zichzelf goede morgen wenst
een kushand toe glimlacht
aan het nieuwe…
Tuinreservaat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 457 De winter is gestorven,
vogels gaan als gekken tekeer,
de zon kijkt over ons pannendak,
dikke hommels zoemen weer.
Poes is binnen.
Mussen tjilpen.
Tortels minnen.
Duiven vliegen af en aan.
Merels zingen.
Muggen dansen.
Kauwen swingen.
Het gaat zoals het altijd gaat.
Vroege Vogels nestelen vroeg.
Hier, in onze tuinoase.…
De flow van duizendschonen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 de flow
van duizendschonen
zij zomerbloeiden lang
in een herfst die wij
nooit zullen vergeten
omdat zij kleuren
deelden in de meest
lieve stukjes van ons leven
hun trossen waren
kleine bosjes schoonheid
hooggesteeld naar zon
wij droomden liefde
volmaakter dan de
werkelijkheid rondom
tot een geluid
ons paradijs verstoorde
hommels…
WINTERSE INVALLEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 Milde winterdag:
een hommel ligt roerloos - bromt,
kruipt traag in de struik.…
Pure dwang
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 136 ik ben het zat
om te zien hoe leven
wordt afgevlakt en ingepakt
door codes van de media
het is geen sturen meer
maar pure dwang
de hoeveelheid apps
en hypes maken mij bang
nog kan ik kiezen
maar dat duurt niet lang
het is een moeten met
sociale uitsluiting als boete
ik wil weer terug
op mijn rug in de wei
tussen hommels en bloemen…
Op oranje blauw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 317 ik steel je
op oranje blauw
je ontluikt schitterend
uit het winters grauw
spriet in lentepracht
trekt bijen aan
de eerste hommels zijn
al bij je langs gegaan
jouw stuifmeel
aan hun lijven zal
in het diepste blauw bij
virulente stampers blijven
in zacht oranjerood
komen zomers weer
de vruchten bloot die
herfsten in het grijze…
Het insectenlied
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 309 irritante mug
Ik sla nu echt alarm
daar springt een vlo over mijn arm
en op mijn broekriem, vlakbij de gesp
zit ineens een gevaarlijke wesp
Op mijn neus, denk niet dat ik lieg
nestelt zich een luie vlieg
dan heb je nog het web van de spin
die pakt me bij mijn haren en kin
Wat moet dat voor de drommel
op mijn rechtervoet een grote hommel…
Een reus
gedicht
3.0 met 63 stemmen 42.360 Een reus is op ijskreem verlekkerd
en op honing van dikke hommels,
die de longen van de rots doen brommen
als dwergen in een waterdichte kerker.
Een reus weet wat hij wil.
---------------------------------
uit: Renaissance, 1963.…
Müntschi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Donderslag en regen
maar de lakens strelen mij
Het is nog lang geen dag
Jij blaast kusjes in mijn oor
Word wakker, ik wil geuren
in jouw bloed
Raak me aan, maak me mooier
dan ik ben, draai je om, kus me
begeer me en maak me fijn
Laat in mij, op mij, om mij
fluwelen hommels zoemen
laat me glanzen en zweven
Laat jouw kusmondjes
wegdrijven…
Gras van april
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 166 In de zon gaan liggen dor
als een uitgemergeld blad
groen worden door het gras
puntig door het bruin omhoog
Een pissebed, net wakker gemaakt
zoekt een veilig vochtig huis
daarbij een warm plekje in de zon
voor zichzelf en wil graag delen
De eerste bloemen groeien en de hommels
gaan weer zeer belust op nectar te keer
Het gaat zoals zo vaak…
Avond mijmering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 De zon trekt zich terug, de avondwind wakkert aan,
gele en paarse krokussen worden met rust gelaten,
het wel of niet aanwezig zijn van hommels en bijen
hebben zij voor mijn gevoel nog niet in de gaten.
Ik geniet na, mijmer over het gloren en het carillon.
Ik mijmer hoe de dag zo heel vredig begon.…
Bij-ongeval
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.273 bijtje,
heb je hooikoorts of allergie,
de nectaritis
of een stuifmeelknie...
vloog je domweg tegen een boom,
je vleugeltje lam
en angelsyndroom...
heb je griep of een meeldraaddarm,
een zoem in je hart
of een stamperarm...
kreeg je een mep voor de vierde maal,
geen zonnig bestaan
en een bijnierkwaal...
geef dan de hoop niet helemaal…
Juni 2017
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Er landt een vlinder op mijn blote huid
Het groen zie ik, krioelt weer eens van leven
Een witte bloem wil wat graag nectar geven
Een dikke hommel steekt er nu half uit
Kapoentjes naderen gestaag hun buit
Een dikke vlieg komt neer en hoe bedreven
Er landt een vlinder op mijn blote huid
Oranje is het waar mijn blik op stuit
Tot drie maal toe bezoekt…
Sub Rosa
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 218 Onganse zoom onland
Van netels brandend of doof
Wespensteken, distelprikken
En gonzende hommels op honingroof
Waar in de lengende avondstond
Hij een stelletje boud bezig vond
Met wat vervoerlijk in het oog sprong
En zijn prille spieblik zich wrong
Om het zicht op een snakkende jat
Die zich smijdig op haar figuurnaad prentte
En…
Avond (Glencoe)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 de monding van de rivier
zoeken eenden gelaten naar voedsel
op de nerende scheidslijn
van zout en van zoet
de hemel verliest in egale bewolking haar gloed
de wind valt geleidelijk weg
en in de verte vergrijst
een berg in het zwelgende grijs
steeds verder
klein paradijs
tussen al slapende bloemen
zoekt aan het einde van de dag
een hommel…
Tuinfantasie - 4e tafereel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 92 De muggen die hun rondendansje maken,
de hommels met hun bassende gebrom,
de egeltjes die ‘s avonds pas ontwaken,
een bont gekleurde vlinder op een blom.
En dan een vleugje blauwe akelei,
de kamperfoelie, god wat een odeur.
Een pittig snuifje van de wilde prei,
het is alom een feest van beeld en geur.…
Geachte cliënte, het is lente...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 154 Vol belofte voor wat ons
staat te wachten:
oorstrelend vogelgezang, zoemen van
hommels en bijen
die op de bloemen gedijen
Terrasjes langs de grachten
Bomen in lentetooi.
Wat mooi
toch, dit eigene van de
seizoenen.…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.820 Hun wezen is als van gewone bloemen,
Die sedert jaren in hun tuinen staan,
Waarover met en traag eentoning zoemen
In zware vaart de donkre hommels gaan.
Maar wie hun hart wint, ziet wat zij nooit noemen,
De gouden vloed van liefdes honing aan.…
Een ochtend flirt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 189 "alles is liefde"
vroeg in de morgen
is haar warme lach
voor jou
met nog ietwat slaapdronken ogen
begroet ze de wereld
rondom haar
ze hoort de vogels zingen
ziet de met dauwdruppels
net ontloken bloemknopjes
een poes kruipt langs de struiken
wat schichtig
maar toch al op jacht
hij lijkt nog jong en speels
hommels en bijen…
Insectogenocide
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 171 de zomer
Gristen we tussen bloemen
Naar vliegensvlug fouragerende vlinders
Waarvan we de namen kenden uit ons blote hoofd:
Koolwitje, Atalanta, Koninginnenpage,
Dagpauwoog
Door de schroefdop van het glas
Boorden we luchtgaten waar bijen,
Wespen en spinnen er binnenin
Als opgehitste gladiatoren
Het leven gingen laten
Maar wollige hommels…
Bloeiende akkers
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 119 door het akkerveld
Veel vlinders heb je al geteld
Tussen bonte bloemenkleuren
Ze weten nectar goed te keuren
Vlinders maken je leven blij
In een graanveld, frank en vrij
Tussen korenbloemen en kamille
Het levensritme mag er verstillen
Kwik-me-die hoor je tussen granen
Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen
Blauwe korenbloemen door hommels…
Ausutjevagge (Lappland)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 318 Zij zal jong sterven
steeds weer
maar nu vibreert het leven
tussen haar flanken
nu draagt een zoete wind
vol kruidige geuren
rusteloze hommels
van bloem naar bloem.
Een smelleken jakkert voorbij
alles in het teken
van de tomeloze haast
van de korte poolzomer.…
Winter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 367 Een leeg nest is wat in de spouwmuur nog rest
van de hommels, die brommend en noest
met een minder soort nectar gevoed
naar een meer dan één morgen vervlogen.
Zo heeft de winter tot nog toe bewogen.
Door de reet van de bus kan 't naar trekken.…