11259 resultaten.
De kou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 omarmt mij
hoe lieflijk ook
rillend tot op 't bot
beroert zij mij
jaagt ze me aan
tot dingen
waar ik mezelf
voorheen niet toe
in staat achtte…
Kou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 384 Het wrede lot
dat mij bestiert
Onkruid dat
zo welig tiert
Veel gedaan
en veel gebierd
Met veel gevoel
maar zonder doel
Menige deerne
heb ik versierd
Ik was daar nooit goed in
maar afdoende gespierd
Zoals een duivel
zijn feestje graag viert
Dit is wat ik bedoel
Ik leefde vol passie,
maar 't hart bleef koel…
in de kou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 ik zie
afschuw in je ogen
hoor
de woede in je stem
als
‘t klappen van een zweep
voel
ik de striemen in mijn hart
in
de schaduwen van jouw ijzigheid
bekoelt mijn koortsige lust…
De kou
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Het koude front
beheerst steeds meer het aanzicht.
Het geeft de zon
haar glans.
Bevroren landschap.
Wispelturig vliegen de vogels
heen en weer.
Stilte in de vroege morgen
geeft de opwarmende zon
zijn impuls over het fraaie
winterse weer.…
De kou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 De kou ligt dik
over de wereld als stof
alsof er al heel lang
niemand meer is
en ik ben vergeten
of over het hoofd gezien
achtergelaten alsof ik niet
meegenomen kon worden
Niemand met wie ik kan
delen wat ik voel, de kou
sinds jij weg bent, de kou
sinds ik alleen thuis ben
Niemand
om aan te vertellen
dat ik jou, mijn liefste
liefste…
Herfst perikelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 64 breekt
de weemoed van mensen
met hun pijn
in saamhorigheid richtend op de ander
vinden in liefde voor elkander samen
op weg naar
de gouden stad van de eeuwige vreugde…
Lentezaden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 De lente wacht niet op mij
ze bloeit uit triestheid op
ontbot de takken onverkort
kist de krachten die laken.
Mijn tenen staan nog krom
van winterkou die is beklonken
aderen zitten klem in benen
mijn buik stulpt vol bloed uit.
Een boer is op zijn plaats
en de ploeg trekt alles blaar.…
Liefdesverdriet
hartenkreet
5.0 met 20 stemmen 198 Iedereen kent het waardeloze gevoel
Zoveel pijn met wat voor doel.
Ooit sprongen de vonken er vanaf
En nu voelt het doods als een graf.
Maar deze eerste liefde vergeet je nooit
En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…
tristesse
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 299 hij is de aanfluiting
van een goed humeur
zijn lip lepelt
de kleinste oneffenheid van de vloer
die daar ligt, op de loer
voor elke gelegenheid
hem een bobbel onderweg te zijn
in zijn nabijheid
alom ter tijd
bloeden alle bloemen
strómen de blaadjes
om enkel te verwelken
in zijn eenzaam paradijs
van sip en neergeslagen
hij is de triestheid…
Prozagedicht; Een hulde aan het leven?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 840 Carnaval:
hoe komen mensen erbij
tegen een decor van troosteloosheid, grauwheid en verval
in een koud, sfeerloos, somber en heilloos seizoen
de groen/oranje sjaal te dragen of andere potsierlijke kledij
als uit een nachtmerrie en wagens in elkaar te knutselen
die de bizarre, groteske hallucinaties van een krankzinnige
veruit overtreffen in waanzin…
Zinloos
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 498 Geen pijn of warmte
wanhoop, kou,
slechts leegte
waarin ik besta
maar niet ervaar.
Waar ben je
vraag ik mij
in stilte.…
vals spel
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 482 Nu de bladeren zich uiten
In de kou van de natuur
Komt mijn verjaardag
In verse en schrale kuur
En waarom ben ik het
Die in deze tijden
Moet liggen op mijn bed
Waarin ik lang lig uit te zieken
Voor een ijzige open deur
Waarin ik mij ontfutsel
Met pijn en veel gezeur
Over hoofdpijn en kou
Die mijn controverse vormt
Bij de dagen die ik…
Ooit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 614 Was alles toen schijn
en voel je nu geen pijn?
Nee het was ooit anders
het was ooit mooi
het was ooit wij
maar nu weer jij en hij
het afscheid doet pijn
maar hoe zou het anders
kunnen zijn
hij was een vriend van jou
nu sta je heel alleen in de kou.…
Heimwee naar een tijd voor mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Door schimmen van optimisme omringd
en de triestheid van gele tegels
ik mis de schijn van nieuw en fris
en de rust van duidelijke regels
weer even beleef ik
de schoonheid van de na-oorlog
nog voor het dromen werd bedrogen
eerst een plaat, dan klak naar beneden
de naald danst er zachtjes op
en de muziek kraakt door het stof van de radio-versterker…
Spoorloos
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 539 Ze liep vaak door het bos
Door dorre lanen
Met triestheid in haar ziel
Waar ook haar hartstocht sliep
Geen ruimte was voor tranen
En dacht aan eigen leven
Waarin geen vogel voor haar zong
Die zij kon horen
geen warmte haar omringde
of om haar werd gegeven
en zij ook niemand kon bekoren
Tot op een dag een kar zijn sporen trok
Met…
Andere nachten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 131 Waarom klimt de maan
ver van de hartstocht steeds weer
tot triestheid neigend?
Waarom treurt een wilg
zoals die nimmer heeft gedaan,
geknakt en gebogen dreigend?
Het antwoord waarom
is niet zomaar te geven,
moeilijk verkrijgend.
Het antwoord waarom
hapert bij melk wit maanlicht
in bittere tegenstrijd.…
winterhanden
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 766 verguld zag ik dat jaar
een herfst die deuren openliet
als van een opgeluchte lente
over belegen beddegoed
de avonden die wij toen deelden
hielden het smeulend hout
van fonkelnieuwe woorden
aarzelend genoeg
maar met zijn zoete zucht
stookte ik het vlammen op
te gretig van dichtbij
in een felle kou
is het tintelen nog voelbaar…
in een volmaakt ogenblik
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 140 wanneer een klare maan
en glinsterende sterren
mij een winterse
morgen verraden
dan weiger ik in te slapen
tot ik zie
hoe weerbarstige kou
zich vastzet op bomen
die ijzig wit
lijken open te dromen
in een volmaakt ogenblik
wolkjes kan ademen
die magie
kortstondig verstrengeld
met de dageraad…
Koning Winter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 Als pauwenveren zonder kleur
fijn getakt tegen
de grijsblauwe winterlucht
als trouwe wachters op de lente.
Glinsterend in het dunne zonlicht
als zilveren kristallen
spelend op de donkere diepte
golvend naar de overkant.
bijtend, ijl, knisperen
in regenboogstralen, Winter.…
waterkou
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 243 witte vingerdans
rond elke druppel over glas getrokken
water, zwaar vervloeiend
in elkaar
leven oogt triest door natte ramen
fietsers dragen schimmen, bomen treuren
boven al dat bittere gebeuren
dat leven weet, doch desondanks gewaar
van winterzoet en hazelaar
hun zachte zweem van hoop vervliegt nog
in de zwakke geur van kou, fris als…
de wind
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 283 steeds kouder
is de wind
het had al
lente moeten
zijn
maar steeds
kouder de wind
zoals altijd…
Sneeuwvlok- sokken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 288 'K heb kouwe poten, bromde hij
Geen wonder antwoordde zei
Op de sokken die je draagt
Staan sneeuwvlokken, dus als je 't mij vraagt:
Zorgen DIE voor koude voeten.…
poetsen in de kou
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 mevrouw, wat denkt u in deze kou
dat ik het niet meer houden zou
zo in mijn korte broek en met die sportieve schoenen
vindt u nu ook niet, ze zijn toch om te zoenen
mevrouw, weet dat ik ondanks de kou
ontzettend veel van u hou
maar ik sta hier druk de trap te poetsen
en heb effe geen tijd om naar u toe te roetsjen
mevrouw, het komt me voor…
Eenheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 624 Want als de pijnen toeslaan,
ben ik alleen maar lichaam.
De geest komt in het nauw.
Hij wil wel op de vlucht slaan.
Maar heeft geen plaats om heen te gaan.
Dan zoek ik naar een middel,
voor wat vergetelheid, in mijn verhaal.
Dan moet ik eerlijk zeggen,
ik hou er niet zo van.
Het middel is soms erger dan de kwaal.…
Compliment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Compliment; (afgunst)
Het wennen;
Opnieuw leren ervaren;
Het aanhoren.
Dingen die je was gewend;
Elke dag;
Niks aan verloren.
Gemeend of niet;
Het verschil wordt steeds groter;
Je doet gewoon je best.
Totdat je er te veel kreeg;
Je groeide in populariteit;
Passeert de rest.
In plaats van delen;
Word jij ongewenst;
Om iets wat…
die blauwe pijn
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 675 die blauwe pijn
haar ogen vol met tranen
haar zielsverlangen was
het samenzijn met jou
kon jij wat doen
aan al haar domme wanen
zij droomde van
beschutting tegen kou
daar waar zij ging
moest jij haar laten gaan
jij peilde naar jezelf
de diepte van haar pijn
wist alles van
haar kille eenzaam zijn
zij troost zichzelf
omdat jij warmen…
Onbehaaglijk
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 235 de kou tikt op de ramen
hoor hoe de hemel schreit
en haar aarde bedekt met witte tranen
kil haar gemoedstoestand, omringd door stilte
die zachtjes door de pijn snijdt
brandt binnenin het verlangen
naar immense rust…
nieuwe huid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 246 na kou en afscheid nemen
was de huid gestroopt en afgedaan
niet meer beroerd of aangeraakt
koude pijn wordt snel geboren
nu, niet veel later in de tijd
is zachte warmte teruggekomen
van baby-alpaca de trui
strelend over naakte borsten…
de wereld valt stil
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.460 je was voldaan
het leven te leven
van liefde geven
je geest nam wel waar
maar keerde om
naar vroeger tijden
je liet de wereld los
nu zweeft berusting
de triestheid vlucht
verlicht je laatste adem
niets verstoort de dood
hij is niet kil, maar eerlijk
naar jou, hij neemt je mee
de wereld valt even stil
14 april 2012
ter herinnering…
ik was een kind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 het is stil
alsof bij iedere sneeuwvlok
een nieuwe schaduw valt
jij zit schuin tegenover mij
het brengt een soort triestheid
in de kamer
we bewegen steeds dieper in de winter
nauwelijks meer dan een ongecirkeld woord
dat in de waanzin van de wind
onbekende richtingen op vingers telt
onophoudelijk, voorbij als suikerspinnenwolken
waarin…