inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.739):

Herfst perikelen

schoon is het
om de blaad’ren te zien zweven in
de wind


opgetild oker goud of geel
getint
ik kijk naar de bomen


en zie hoe
de rode
gloed van de late zon


zich langs de hemel spreidt
‘t hart breekt


van t ontroerd mensen kind
bij ‘t zien van ‘t kunstwerk tederheid


dat weet dat na dit najaarsspel
van blad en wind
de donkere dagen zullen komen


met kale takken aan de bomen en
open armen
naar de hemel gericht


een wolk
van triestheid breekt


de weemoed van mensen
met hun pijn
in saamhorigheid richtend op de ander


vinden in liefde voor elkander samen
op weg naar
de gouden stad van de eeuwige vreugde


Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: Elize Augustinus, 9 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 64

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)