145 resultaten.
De dromensmokkelaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 667 koning in rede
wekker van vervoering
was het liefde
toen je sprak van gedeelde tronen
verraderlijk vulde je
de container van een geweer met rozen
en kocht
je argeloze onderdanen om
heersen is je land en lichaam
het leger je begeerte
proeven je tweede huid
neen, voor mij geen heer
geen wapens meer
en ik bid
dat ik nooit…
in heldere sporen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 211 in heldere sporen
met het water tot aan de lippen
loop ik door de schiere zee
voel het zand tussen mijn tenen kruipen
de koude vlaag van onderstroom
die onzichtbaar en verraderlijk
mij zo nu en dan plagend onderuithaalt
schelpengolven tillen me weer
vanuit de cyclus van nacht en ontij
en geven me in gewichtsloosheid
-zo nietig als ik ben…
sporen van vilein venijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 plotseling was er de beroering
als bij die steen in de vijver
maar toen de onrust
van rimpelingen was weggeëbt
en het wateroppervlak weer
als vanouds gelijk een
spiegel was geworden
leek de rust weergekeerd
maar wij weten beter
juist onder het ogenschijnlijk vlakke
van een verraderlijke waterspiegel
huist het moeilijk te bestrijden…
De Maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Meesteres over eb en vloed,
verraderlijk veranderlijk van vorm
als de kleur van het gemoed
voor de stilte na de storm.
Ze zal een wijze gids blijken
àls we in het duister durven kijken.…
weet je, weet je nog
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 193 als we terug gaan
aarzelend naar het begin
en hoe het toen verder ging
als we de oude,verraderlijke
paden betreden
en je zegt: weet je, weet je nog?…
het oog van de storm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 stilte rondom
ergens zweeft de weergalm
van een dichtgeslagen deur
de storm lijkt voorbij
maar dreigend de lucht
in haar roerloosheid
gevangen in het vacuüm
van verwachting
gerommel in de verte
als snelle stappen op de trap
nadert de ontknoping
in natuurgeweld
met bonkend hart
gewapend voor de confrontatie
wars van het verraderlijk…
Niet langer meer een leugen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.846 te vragen
Sinds ik ooit eens las
Dat jij geheimen had
Ik wist niet hoe het zat
Er begon stil iets te knagen
Maar nu is het te laat
Om het je voor te leggen
Er iets over te zeggen
Dat je hebt gelogen
Nee ik ben niet kwaad
Ik ben blind geweest
Geloofde jou het meest
En dat jij mij hebt bedrogen
Kan ik niet geloven
Jij was geen verrader…
Zoektocht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 verraderlijke
berg te
beklimmen.
En op de top
blijkt de
afstand toch
nog groter.
Voor de hemel,
en zeker voor
de zevende….
Moet een
betere
inspanning
geleverd
worden.…
LEUGENAAR
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 979 herinnering je liegt jij bent
een onverbeterlijke leugenaar
je barst de scherven vliegen
om mij heen
romantische onwaarheid
smaakvolle saus over inhoud
die moeilijk verteerbaar
consumeerbaar is
zo leek het zo was het niet
verraderlijke glimlach nept
oprecht verdriet verdachte glans
tranen in de wacht
ze kijkt me aan nog altijd
onweerstaanbaar…
judas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 332 hij verraadde zijn vriend
deed hem de laatste groet
bij fakkellicht in de tuin
nog een keer voelde hij
de man van Nazareth
keek schuw langs hem heen
hoorde het zachte verwijt
dat zijn ziel zou verteren
zijn lichaam zou breken
de gekruisigde stierf
omgeven door spotters
vrienden familie en moordenaars
heb erbarmen met de verrader…
Poetin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Verraders, beste Poetin, slapen nooit,
Waarna men je dan voor de leeuwen gooit.…
Liefs uit Stockholm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 757 Jij kon mij blindelings ontvoeren,
mijn mond liet zich gewillig snoeren;
verraderlijk verward.
Langs zachtjes ingestreelde sporen
ging ik jou steeds meer toebehoren;
ik voel me nu je vrouw.
Je armen houden mij gevangen,
ik kan alleen nog maar verlangen
om vrij te zijn met jou.…
tranen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.021 zo ik mij afwend en niet verlaag
mijn tranen wellen ongevraagd
zilte verraders van intens verdriet
wilde voorkomen dat jij mij zo ziet
want koud berekend van geen weet
verwijt jij aanschouwelijk leed
verstik ik mij niet meer werend
stil vluchtend in mij zelf kerend
als de strijd gestreden en ik berust
verlaat jij mij verminkt bedrogen…
Hartverscheurend.
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 737 De zon is verruild voor grijze wolken,
de glimlach is omgebouwd tot traan,
puinhopen hoop achtergelaten op straat,
te bang om het verraderlijke in te gaan.
Daar waar ik de geur van de zon inademde
zijn nu alleen wolken van stof, zwart
Ik durf mijn verdriet niet in te slikken;
Ik voel een naschok in mijn hart.…
Lichaam te zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Eiwitkabels die kronk´lend
Door mijn schedel gaan -
Gedachten gaan vruchteloos te keer,
Zonder ooit de uitgang te vinden
Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn,
Waarbij zij het lichaam vergeten;
Eerst maar eens het vel voelen
Waarmee mijn geest moet samenvallen
Voor ik verder opga in die brij
Van totaal onzinnige gedachtevallen
Die mij zo verraderlijk…
Zwarte koningin
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 911 Kijk, daar gaat hij, Parzival,
het hoofd fier rechtop, een koning
kon hij naast je zijn, maar nee,
in elke man schuilt een verrader.…
Handpalm.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 537 De handpalm van de wereld
fijngeknepen door de goden en
het geweten en met tranen overgoten,
ongrijpbaar als onvrijwillig zaad,
de doden door de uitgestrekte
vingers vloeien, gedijt de nood als
verrader in een machteloze strijd tegen
menselijk willekeur en z ’n voorspelbare
natuur.…
Verbloemde waarheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 163 de verraderlijkheid van water
is onzichtbaar voor velen
als briljantjes dansen de
kabbelende kopjes voorbij
gracieus lonkt het, daagt 't uit
als de zon hoog aan de hemel
de aantrekkingskracht doet
verheerlijken
zelfs als het kwik gedaald is
doet het menig hart sneller kloppen
om de ijzers onder te binden
met die wonderschone blik…
Gevallen spiegelglas 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Gevallen spiegelglas 2
Zie in de scherven van glas
teleurstellingen in mijn leven
vervormen van goede wil
door fouten stuk gevallen
spiegelende scherpe splinters
van verraderlijke eigenwaan
dat glas de glans ontneemt
gebroken glas is niet te lijmen
herinnering bewaard spiegeling
nooit zal het ooit weer worden,
en beter ook dat men niet…
waterwetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 46 zee van verstomde stemmen
hortende adem van sleuren
deinen en neerhalen
van zeenmans graven
brulboei van toevloed
en terugloop
drager van watergrijze
wolken het blauw het
groen en de mist
zee van verraderlijke
stroming van stille
schitter en schaduw
koele waarnemer
aanjager van stormen
zonneklare beuker
zee opstandig…
judaskus
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 576 Voor de prijs van een galeislaaf
het zure loon van één seizoen
gaat de uitverkorene onder de hamer
De schatbewaarder graait in de kist
Hij heeft zich van meester vergist
Al was hij ontgoocheld in zijn held
die nauwelijks verzet bood en wist
wat de afloop was, gekweld aan het kruis
en dan loodrecht omhoog naar huis
verlaten door vader en verrader…
nieuwe leer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van mij dat
verraderlijk…
Tweestrijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 783 Zegt het voort
Petrus bij de hemelpoort
Zijn vragen zijn oprecht
Gespitst op waarheid zogezegd
De vrouw weifelt
Angst wordt betwijfeld
Leven doet pijnlijk aan
Zoveel aangedaan
Afscheid nemen
Van ontelbaarheden
Risicovol is het wel
Eva met haar verraderlijke appel
Een hel lonkt
De duivel die pronkt
Vragen van goed het kwaad
Een…
Een nieuw begin
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.282 Dat ei dat zo verraderlijk
gevaarlijk aan de zwier was
heeft oud vuur opgelaaid
maar na hartgrondig blussen
een nieuw begin gezaaid.…
nieuwe leer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 334 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van mij dat
verraderlijk…
Redding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 327 Uit het leven gedreven,
angstig benauwd,
door een duivelse stem, verraderlijk,
gevoelloos en koud.
Weer luiden klokken overal,
in duisternis en heelal.
Dan fluistert een zachte stem:
opstaan, het is tijd om naar school te gaan.…
En de zee nam...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 de vrouw
staat roerloos
op het verlaten strand
ze kijkt naar de zee
nu zo kalm
zo rustig kabbelend
toen zo wild
bulderende golven
gevaarlijk en verraderlijk
steeds weer ziet ze haar kind
zich losrukkend
juichend rennend
naar die prachtige woeste zee
ze schreeuwde, schreeuwde
rende achter hem aan
ze was te laat
de golven hadden…
Zonnedauw (Drosera)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 in haar vakanntie deed ze
Sellingerbeetse
aan
niets te beleven
waar ze om kon geven
maar ze zag wel
zonnedauw
zeldzaam plantje vond
in arme heidegrond
weinig te eten
verricht mirakels
met kleverige tentakels
insecten plakken
die ze kan pakken
en verteren
zonnedauw
verraderlijk
kom maar gauw
verleidelijk
die mooie naam
dadelijk…
Doodspel
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 2.751 Het zwarte schip
Brengt ons naar de eerste lente
Waar de bloemen zingen
Een vloek rust op één van ons
Vluchten kan niet meer
Je zit tussen twee vuren
Van verraderlijke vrienden.…
De liefde blijft
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 527 Je wist te ontsnappen uit kamp Amersfoort,
waar ook je vader had gezeten, hoe navrant,
eenmaal terug in Gouda ging je verzet voort,
maar er woonde vlakbij een verraderlijke informant.…