Alle inzendingen over zilveren regen

zilveren breedte onder veeltintig grijze atmosfeer wind brengt huivering in de verte daalt de hemel in schuine strepen neer versluiert de sombere toren land en lucht spiegelen in de trage stroom die drast en sombert het land verwatert en regen ruisend meevoert naar de grijze einder…

De cello huilt de glazen van de avond breken de cello huilt onophoudelijk zoals regen huilen kan of de wind de cello is ontroostbaar en huilt om verborgen gevoelens om verre stranden om magnolia om alles wat mooi is en onbereikbaar om de dode vogel in mijn hand huilt de cello het hart wordt gewurgd door zilveren snaren.…

onder veeltintige grijsheid stroomt de zilveren breedte schuine donkere regenstrepen waar de hemel de einder raakt verre kerktorens zijn versluierd de wind brengt huivering land en lucht vloeien ineen in de grote eeuwige stroom die drast en sombert en de ruisende regen meevoert naar kille verten…

zilverig piekt avondlicht door het loof dat afsteekt tegen wolkenflarden regen totdat het licht heel langzaam dooft zilverig stolt verstijft en schemer blijft. inventief klieft nog gauw grauwe kiekendief door de lucht loerend naar beweging beneden het veld wordt schemering.…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

Stil zingt mijn melodie zachtjes in de regen. Stil zingt mijn melodie op een herfstachtige morgen bij verlet. Op een morgen waarop zoveel werd verloren; en veel wat goud leek in zilver werd omgezet. Een mensenhart kan zwaarder wegen bij een ontmoedigd doorweekt zijn in de regentijd.…

je beloofde me regen in onverwachte buien druppelende neerslag tot ik zou verwateren schrijnende striemen tekenen mijn wangen doorweekte draden omsluiten mijn huid maar mijn ogen zien slechts het zilver van de talrijke mooie parels die zich aaneensluiten tot een schitterende plas en mijn zongerijpte lach tekent daar een regenboog…

Vogels troepen samen en jaar naar jaar vliegen weg in niets in herinnering gedachten van stilte want zwijgen is nog steeds goud zij gaat voor zilver…

Wat is vergrijzing, die vraag hoor ik vaker, zeg opa hoe zit dat, en... dreigt er gevaar? Ach, het is eigenlijk Levensverzilvering Eerst je pensioentje Vervolgens je haar.…

Niet alles is meer goud wat er blinkt zoals uit schaatsermonden ijzig klinkt Op het scherpst van onmogelijkheid Een pijnlijke correctie in de eindtijd Drieduizendste van een seconde maakt van zilver toch geen zonde ? De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

schilderachtig mooi is nu mijn oude huis s' avonds in het licht van de maan en vooral met die blauwe regen zo struis mag van mij... de gehele wereld vergaan!…

het is even rustig nu zand stuift niet op onder mijn voeten de zee geurt sterk en zuiver de wind ruikt naar regen hier en daar ligt aangespoelde rommel ik raad naar de geheimen van het grijze water de wolken rollen open tot zilveren gedachten waar ze zich al die tijd schuilhielden een koestering van verbeelding een verwijzing naar…

hey Amanda ik zag je dansen in de regen heilig water als zilveren vlammen om je heen de manier hoe je bewoog in je blauwe jurk hoorde prachtig gitaarspel in mijn hoofd reikte je je handen uit naar de nacht regendruppels rolden gracieus over je wang danste je zo fier weg van alle malheur zocht je ogen om te…

nog net geen avond, zwerf ik over het golfgewassen strand als vuurtorenlichten bestrijken mijn ogen het grijsgroen golfgeruis zuigend danst zeewier tussen waterlijn en branding zilveren zeevogels krijsen een slaande regen los de zee uit mijn gezicht maar wat nog zou ik turen naar haar, die vanochtend de vrijheid verkoos over zingende…

ik heb bemind in gebroken regen bloedend hart vol goud en pijn stekend zilver aan mijn degen veranderde hoop in zure wijn valse lach en valse blikken geladen met een portie vuur laat het wezen nu maar stikken want de klok slaat slechts een uur ik heb geen spijt van al mijn pogen tot een sprankje liefdeswerk maar die dagen zijn voorgoed…

ik vlucht mee met witte zwanen over wel zeven heuveltoppen naar het vergelegen zilveren meer alwaar ze op het water glijdend stoppen kennelijk niet voor de eerste keer gevangen in een sluier van regen drijf ik langzaam met hen voort zij bepalen voortaan mijn wegen hartentranen hebben mij verstoord zij vloeien door een diepe ader van aangeslagen…

dag na dag, maar vooral in nachten als gedachten met hem speelden in rinkelend zilver en fluistertaal…

Ratelpopulieren in mei Nevel in de takken Het regent naalden over het grauw meer Laat avondrood daalt met een geeuw Een vloedlijn, een zoutspoor Aangespoelde algen Een keten van gestolde stenen Gemalen schelpen Ze tekenen het slik Tot de golf breekt Een tong van schuim die alles wissen wil…

Woorden in het hoofd bedacht om te klinken op het teken van de spreker die nog wacht tot ze waarheid zijn gebleken…

Eén kamer is voor jou Van alle gemakken voorzien Geheel naar jouw idee zowel aangekleed als ingericht Ga zitten; al naar gelang jouw wens, wordt op grote zilveren schalen 't resultaat van de bronst vereeuwigd…

wij zien jaren van moeite en leed onze sterke handen beven het tedere leven waarin wij vanuit dit ons levend huis van zang en vreugde hoop en verlangen de wisselende maan hebben gezien; een biddend ademhalen dat de dalen van stilte opent; grijs en oud jong en blij op zilveren voeten kom ik naderbij als naar een huwelijksfeest…

teneergeslagen door verdriet en nederlagen geeft men zich over aan de pijn er is veel nood en klagen tijdens het kortstondig leven op aarde een kreupel hert kan niet vluchten voor de jager hemeltranen dalen als zilveren pijpenstelen neder deemoed kruipt door ‘t bloed naar ‘t hart een fluistering een Woord een stille…

in het miniatuurhuis slaapt een baby van ivoor in een zilveren wiegje in de keuken koken we met blinkend gepoetste zilveren pannetjes alles is veel voor wie niet verwacht…

Onweerbrengbaar uit grootmoeders tijd vieren wij de nieuwigheid, met wat oude borrelglaasjes, een karafstop en wat dingen zilver, een oud zilveren medaillon wat zijn ze mooi bewerkt de ringen! Ringen, te oud deze dromen van zilver bezet met halfedelstenen die meer dan waardevol leken een eeuw later een illusie bleken.…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

tikt zilver tegen het raam een omarmende eenheid weerspiegelt sterk gebeeldhoude zachte vormen in de ruit…

Ik zag ons lopen, daar mijn ouders en ik, onder Gouden Regen, groene bomen, bruine boomtakken en op zilveren tegels. De straatlantaarns schenen in de duistere, donkere avond, bijna nacht ! Ik liep daar met ze, altijd bij ze tussen hen, hún beschermend en ik liep, ergens, achteraan. Achteraan in een bepaalde ontwikkeling...…

Regen regen allerwegen rechte stralen water water langs de muren langs de palen vallen vallen langs de bomen natte auto's gaan en komen loodrecht op de druppelzegen Overal is regen regen ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…

Het regent al de hele dag, terwijl de bloesems wenken. Ze vrezen vocht en kunnen ons niet schenken wat ons doet juichen om het licht en om de klaterlach van ‘t kind dat buiten speelt en droomt. Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten maar is geduldig en getrouw met onze aarde die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel en ons traag beminnen…

Al is door Pieter van den Hoogenband Ook dit keer weer verdienstelijk gezwommen En heeft hij zelfs het podium beklommen, Toch treurt nu het verwende vaderland: In Sidney stond hij op de hoogste trede, In Fukuoka werd hij hoogstens tweede.…