Netgedichten

netgedicht (nr. 30.872):

Tussen twee regenvlagen in

het is even rustig nu
zand stuift niet op
onder mijn voeten

de zee geurt sterk en zuiver
de wind ruikt naar regen
hier en daar ligt aangespoelde rommel

ik raad naar de geheimen
van het grijze water
de wolken rollen open

tot zilveren gedachten
waar ze zich al die tijd schuilhielden
een koestering van verbeelding

een verwijzing naar
de zoete vreugde van de nacht
het stille verbond tussen jou en mij