Alle inzendingen over overig

klinkt bijzonder in oren varen aan de wind over tunes van jagende wolken omhoog, omlaag wiegend in een lucht van zuchten murmureren mysterieuze gezangen hoog aan de wind subtiele bewegingen wordt je meegevoerd door wonderlijke klanksferen van magische krachten waarop je ziel goed kan laveren op volle toeren begroet de wind je uitbundig…

stil is het hier. stil in mijn hoofd. stil op deze plaats. geluiden verdoofd. stil is het om mij heen. stil, waar is iedereen? iedereen is weggelopen. weggelopen voor de angst. stil blijf ik maar hopen dat iemand ooit naar mij terug zal komen. of ben ik nou het bangst? stil, dat is alleen in mijn dromen.…

met bijziende vooruitzichten dwaalt en vervalt het oog in gebrek of overdaad de blik verhaakt zich zonder mededogen aan boven- of ondermaat we zijn kijkers zieners komen zelden voor…

Is de cirkel even niet rond, kijk dan waar of de hapering zich bevond, stel jezelf voor de keus hem te repareren, want heus, de tijdelijke onderbreking is zo weer verholpen…

de politie klopte aan de deur, ik deed niet open, reed met een sirene op m'n hoofd door de stad, had de tijd van m'n leven, geboeid bleef ik zitten op de stoel waarin ik zat, met de koningin door Den- Haag heen.- ze durfde me niet te zeggen dat dit geen droom was.-…

Ik heb het raam half opengezet, het is weer niks in mijn hoofd. plótseling zie ik een kind staan, een klein kind staat in de hoek van de klas, het fluistert wat, het is maar stil en droomt niet, het staat maar met z'n handen op de knieën en de rug gebo- gen, 't valt helemaal niet mee, en op de lege tafel ligt nog een enkel zwart…

Lijstjes voor jezelf Lijstjes voor een ander Lijstjes met dingen die je niet vergeten mag Lijstjes met dingen die je maar niet vergeten kan Lijstjes met dingen die je juist vergeten wil Lijstjes voor je leven Lijstjes voor je dood Lijstjes met een verhaal Lijstjes zonder reden Lijstjes met do's Lijstjes met don'ts Lijstjes…

in nevelen gehuld trap ik de dauw met loden schoenen de dood wacht er is niets nieuws onder de zon nu ik beschutting zoek de dood lacht rond middernacht een Happy Hour in café 't Vage Vuur ik word verwacht met hemellichamen bedekt, sterf ik wel duizend doden in de nacht…

ik stond bewegingsloos met boven me een donkere wolk wat toen de deur dichtdeed. ik werd weggedreven in een doodskleed en werd gillend wakker in een soort vacuüm ruimte waar nog geen blad of een vlieg binnenkwam, en deze keer stikte ik dus. soms kunt je nóg zo roepen schreeuwen en doen maar dan loopt het verkeerd af, dan kun…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

Voorbij de gedachte Aan de gediggelde toekomst Spiegelt mijn hoofd Zich Aan het verleden Voorbij de chantage Van een inktzwart scenario Verbeidt mijn zijn Zich Vergane delen Voorbij de beleving Van een gekenschetste glorie Prikkelt mijn zin Zich Naar jouw verlangen KUNSTGREEP (truc) Voorbij de kunstgrepen…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

Een grote vlakte door gras groen gekleurd doorsneden met sloten en door heggen ingelijst door muziek van vogels die daar leggen langs de randen door silhouet van bos opgefleurd bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden ideaal daar die ruimte van ’t polders land natuur nog beheerst door boerenverstand daar zwierf ik dagen door ’t veld met…

't is wel te doen zegt Herman Finkers ik wil hem graag geloven en ben sindsdien mijn training dus gestart…

als de merel bij het heengaan van de dag de avondwake fluit word ik stil en de nacht mijn bruid…

Nederigheid is een deugd maar zelfvertrouwen geeft meer vreugd…

Jij zoekt rust Rust zoek ik Jij alleen Alleen ik Wat zoek jij Ik zoek wat Kunnen wij Wij kunnen Wil jij dat Dat ik wil Wat jij wil Rustig aan met zijn tweeën beginnen…

Je kent vast wel een persoon die je als ‘vriendin’ goed kent maar dat - als het erop aankomt - jij voor haar een vreemde bent ze negeert je dan gewoon en kijkt niet meer naar je om en dan denk je bij jezelf was ik nou zo stom? zo stom dat ik dacht dat zij altijd voor me klaar zou staan zo stom dat ik dacht we gaan er SAMEN tegenaan…

Boerend blubber moederschoot ademloos het riet de boot naar de bodem naakte voeten langs het spiegelglad karkas tot mijn tenen wroeten deze bel geef ik een naam want wie benoemd is mag bestaan ja ik weet het is maar even dan pats weg net als het leven.…

Hoofd hoog geheven, trotse blik Schrijdend met veel bravour Niets verhullende kleding aan Laat iedereen in zijn hemdje staan Geen schaamte geen verlegenheid Hier ben ik, Zie me staan ik ben aanwezig En verklaar mij Dan ook vogelvrij. Adoratie en passie Zijn de blikken Die men haar ooit gaf Genoot zij van Al die aandacht Alleen…

Nog was het geen brug maar de pijlers stonden er al als kruisbogen die elkander zouden vinden…

het tilde je op een zucht on- der het tapijt, even was je van je stuk gebracht en trilde je, een aardbeving onder je voeten, snel uitgewist.…

gedichten verkrotten verbindingen verrotten alles stort in en sterft en bederft en verstoft en verstuift en ploft uitgeblust uit elkaar poëzie niet meer strak gespannen…

Ik ben ’t brein dat aan je denkt ’t hart dat voor je klopt ’t lichaam dat naar je verlangt ’t oog dat naar je kijkt de deur die voor je open staat ik ben de hand die naar je tast de mond die je zoekt ik ben gewoon niks.…

op wuivers van een groene vlinder spreid ik de armen wijd zucht mee van blad op tak in de tuin naar ginder waar een welriekende serafijnenstruik dromen verwent met zoet en eeuwig licht om nog meer boezemgeur te verstuiven aan dansende zielen waaraan vedergewicht is toegedicht…

de bankovervaller sloot de deur van de kluis achter zich, dat had hij beter kunnen laten: handen vol diamanten en geld overal om hem heen, hij zwemt er haast in, maar de politie komt er aan, hij ziet het in een droom, hij ziet het blauw-witte zwaailicht, probeert te vluchten, elke keer komt hij er mee weg, schrikt wakker, en is…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…

Tot voor kort heb ik gedacht ik dicht niet meer ik schrijf geen woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor…

De ideeënrijkdom van een wandelend museumstuk, het wil maar niet beter worden. Zijn weerwoord; daar moest men doorheen kijken, om iets te zeggen te hebben was een duw in de goede richting onontbeerlijk; dat zou men ook kunnen zeggen over zijn mislukkingen.…

Je alsmaar klagen maakt op mij een Beklagenswaardige indruk Dat ik je te hoop vond tegen het Onrecht jou aangedaan, En dat het nu 's tijd wordt Om je mening bij te stellen Om wel, om af te rekenen En ook beresnel, godverdomme. Of is dat toch teveel gevraagd?-…