3194 resultaten.
Prajñãpãramitã
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
734 Lenig en gekruist zijn beide benen
Waaruit haar lichaam ontspannen spruit
Rijke versierselen zijn haar buit
Dat door delen zinnelijk geuit
Levend heeft gemaakt de dode stenen
Symbolisch rusten beide handen
Malend rad van stille wijsheid
In de boezem van haar leeftijd
Waar slechts eeuwige vlammen branden.
Ze kijkt zo zinnelijk, zo rustig…
wonderen
hartenkreet
3.6 met 10 stemmen
1.129 wonderen
je vraagt je af of ze wel bestaan
of het niet altijd zo geweest is
een aarde, een maan
wie schiep dan het heelal ?
de aarde écht in zeven dagen ?
hoe zit het met de zondeval ?
zit u ook met zoveel vragen ?
zomaar ontstaat er leven
eerst microscopisch klein
later loopt er een mens
zou God dan verzonnen zijn ?
honderdduizend…
AAN EEN SCHRIJFPEN
poëzie
3.7 met 9 stemmen
2.777 Smaak, o mijn hart, meld, o mijn pen,
de waarheid en de trouw des Heilands, Wiens ik ben!…
B E D E
poëzie
3.2 met 16 stemmen
3.583 O Vader der Lichten! ik roep om genade,
uit mij stikdonkre zielenood!
Gij, slaat Ge in zijn vallen het muske nog gade,
o! weer van mij de zondaarsdood!
Gij regelt de loop van de dolende starren, —
Gij kunt uit hun krijg de elementen ontwarren, —
Uw sterrenmantel dekt het Al!
O! wil mij, bij ’t stilstaan weldra van mijn leven,
mijn daden, mijn…
Avondgebed
poëzie
3.7 met 18 stemmen
4.170 De nacht de moeder van de rust
des hemels grote fakkel blust,
Van arbeid zijn de leden moe,
de sluimer drukt de ogen toe.
O, Hoeder groot van Israel
wees ons een trouwe nachtgezel,
en wakker om ons henen ziet,
zo vrezen wij de vijand niet.
Gij hebt al wat op aarde is
begraven in de duisternis,
begraaf ook onze zonden boos
in Uw genade…
DE BARRE ROTS
poëzie
3.8 met 20 stemmen
3.696 Met het hoofd in de wolken,
de voet in de kolken,
staat bij golvengeklots
naakt en eenzaam de rots
Tevergeefs op zijn toppen
zijgen morgendaauwdroppen!
Tevergeefs ziet de maan
lieflijk starend hem aan!
En geen zomerluchtzwoelte
en geen avondwindkoelte
vermag iets op de aard
van het ijskoud gevaart’
waar zich bloemen noch bladen mosgroen…
De doopfontein
hartenkreet
3.8 met 12 stemmen
1.346 Een druppeltje water rein
Op jouw hoofdje, kindje klein
Gods zegen wordt je beloofd
Met symbolisch, water op je hoofd
God neemt je mee op levensreis
De rust kun je vinden in zijn zegen
Van baby'tje tot oud mannetje grijs
Je begeleidend op al jouw wegen
's Avonds al ga je naar jouw bedje
Nog even aan God een klein gebedje
De herder waakt…
DE BESTE VRIEND.
poëzie
3.8 met 26 stemmen
4.331 De beste Vriend is wel daarboven!
Op aarde zijn de vrienden raar*.
En, in ons menslijk woelen, sloven,
Loopt trouw en waarheid veel gevaar.
Dies blijft het bij de spreuk, mijn kind:
De Heiland is de beste Vrind.
Bij mensen is het vloed en ebbe;
De Heiland staat gelijk een rots.
En schoon ik duizend feilen hebbe,
Hij laat daarom mijn hand…
Anders dan anderen
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen
944 Anders dan anderen,
wij noemen ze de armen van geest,
maar is niet juist voor hèn
Jezus hier op aarde geweest?
Anders dan anderen,
hun denken gaat ons begrip te boven.
Hoe klein van geest zijn wij
om niet in hun geluk te geloven?
Anders dan anderen
beleven de wereld van een heel andere kant,
fladderen en vlinderen door het leven,
stevig…
Vaders navigatie
hartenkreet
3.9 met 12 stemmen
1.512 Vaders navigatie
is een feilloos instrument,
als je ver op reis gaat
en de juiste weg niet kent.
Je hoeft nooit te vrezen
dat je hopeloos verdwaalt,
als je maar goed luistert
welke route wordt bepaald.
Gaat het net iets anders
zoals op de borden staat,
moet je soms zelfs keren
aan het einde van de straat,
volg dan toch de stem maar
die…
Een glimlach
hartenkreet
3.8 met 9 stemmen
1.709 Ik zou je zo graag willen helpen,
maar eigenlijk weet ik niet hoe.
Misschien door eens even te zwijgen,
want praten, dat maakt je zo moe.
Je hebt me nog laatst, toen ik belde,
je vragen en zorgen gezegd
en zonder het antwoord te weten
heb ’k stil weer de hoorn neergelegd.
Ik zou je zo graag willen helpen,
iets dragen van al je verdriet.…
Vaders winkeltje
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen
1.267 In dat kleine winkeltje
twee versleten treetjes dalen
en voor een bedroefde ziel
eventjes wat liefde halen.
’t Winkeltje staat overvol,
er is echt een ruime keuze.
Om te vinden wat je zoekt
kun je rustig volop neuzen.
Kijk, hier is een vak met troost
en daarnaast ligt mededogen,
onsjes warmte en begrip
zijn al keurig afgewogen.
Vader zegt…
Duisternis
hartenkreet
2.9 met 12 stemmen
823 Binnen in mij is het duister
Diep verborgen in mijn hart
Maar ook zichtbaar in mijn ogen
Zo gevoelloos, zoveel smart
Leeg en niet meer te vervullen
Onherstelbaar en verscheurd
Laat me schreeuwen tot het einde
zodat mijn lichaam met mij treurt
Mijn hart vervult zich met het duister
Mijn lichaam vol met angst en vuur
Haat zal in mijn ziel…
Psalm 61
poëzie
3.5 met 20 stemmen
4.723 Wil mij, Heer, gehoor verlenen,
In mijn wenen,
Merk op mijn gebed met vlijt:
Want ik na Dij in mijn smerten,
Bang van herten,
Van des eerdrijks einde krijt.
Wil mij op een rotse leiden,
Daar 't arbeiden
Mijner kracht niet toe en baat.
Want Du bist mijn hulp verkoren,
Ende toren,
Hoog en sterk, voor die mij haat.
Heer, ik zal in rust…
Duivels
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
1.415 In nevelen gehuld ontnam je mij
de kracht om nog te huilen.
En eveneens was je zo vrij
om mijn ziel in te ruilen.
De geur van zwavel waarvan ik braak
doordringt nu heel mijn wezen.
In jouw ogen staat de wraak
nu duidelijk te lezen.
Ik schreeuw het uit en ga tekeer,
niets kan me nog helpen,
te laat komt het verweer,
het bloeden niet…
Oude preken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
633 Tussen naamloze geschapen dieren
In een land verdronken in rivieren
Zocht ik waarheid, mensen schoon in naakte
Kleren voor ‘t bewuste zijn ontwaakte
Ze vertelden mij te zoeken, vrede
Vrijheid zou te vinden zijn alsmede
Vruchten om te eten, rijke bomen
Schaduwrijke plekjes om te dromen
Maar ik vond ‘t verdriet van tegendelen
Het gebod, de…
Het Woord - sonnet
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
907 In het Woord, aan ons gegeven
is 't onzegbare beschreven
en het helpt ons te beleven
wat ver boven, buiten is.
Bij een volk met vreemde zeden,
levend in een ver verleden,
kwam dit Woord als naar beneden,
toen reeds een geheimenis.
Daarom valt niet te vermijden,
dat het vaak, in later tijden,
vrees en tegenstand verwekt.
Maar zie waarheid…
morgen
netgedicht
2.4 met 11 stemmen
1.571 amos de woestijn
zal morgen bloeien
als een roos
ga naar buiten
raap de rijm op voor de zon
die smelten doet
en koel je tong
zodat die noemen kan
de duizend soorten
mos en ieder trillend
haartje en de verborgen knop
die op de lente wacht
-----------------------------------------------
24 december 2001
zonneleen 24…
Een musje hipt
hartenkreet
3.5 met 6 stemmen
1.779 Een musje
hipt
van tak
naar tak
en zingt
zijn eigen
lied
't is net
alsof hij
zeggen wil
"vergeet je
Schepper
niet".…
Aanvechtinge
poëzie
3.2 met 13 stemmen
2.586 Ik heb om u genaad' o grote God, gebeden,
Maar och! gij hebt ze mij in mijne druk ontzeid.
Ik heb geroepen om uw milde goedigheid,
Maar heb ze niet gevoeld in mijn ellendigheden.
Ik heb om uw liefd' geworsteld en gestreden
Maar hebbe tevergeefs daar lange naar gebeid*.
Ick hebbe dik* gezocht uw mede-dogendheid,
Maar en verneem ze niet tot…
Vijver
netgedicht
3.2 met 31 stemmen
2.337 Daar in de kleine vijver
zag ik held´re lissen staan
die kleurden zich vol ijver
veel geler dan de maan.
Daartussen, teer en teder
stond trots een zwanebloem
libellen streken neder
verstrengeld in een zoen
Insecten zongen zoemend
hun vleugels schreven faam
geen taal of teken noemend
ontstond er toch een naam
Nu wilde ik wat dichter…
Pasen - 2004
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
1.260 Wat is dat, "het vasten",
in het jaar van de Heer?
Het eindigt met Pasen,
Hoe zat dat ook weer?
Geboren met Kerst,
bij de beesten op stal.
In de kou en armoedig,
met herders en al.
Zijn boodschap, in pijn
en bespotting volbracht,
toont ons idealen en liefde,
vermoord onder menselijk gezag.
De dood overwonnen,
herboren in God.
Dat…
DE HEL KON HEM NIET HOUDEN
hartenkreet
3.7 met 9 stemmen
1.101 Aan een kruis werd Hij gespijkerd,
droeg een doornenkroon...
Is geslagen en gemarteld,
terwijl hij was Gods eigen zoon...
Als een mens heeft Hij geleden,
erger nog: Hij zweette bloed,
was van mens en God verlaten...
ging drie dagen hellen tegemoed.
Droeg de zonden van de mensheid,
maar Hij is ook opgestaan,
want de hel kon Hem niet houden…
Bodemloze Vrijdag
hartenkreet
3.6 met 9 stemmen
1.029 O God, hoe lang laat U de val nog duren ?
zeg mij waar U ons langs wil sturen.
Mijn vermogen te geloven
wordt beproefd in het heetste vuur
Heer, ik weet U bent daar boven
maar ik vergeet U wel eens een uur.
Doch na die stille donkere tijden
waarin U echt niet meer bestaat
voel ik toch Uw hand weer glijden
weet ik zeker dat U ons niet verlaat…
Maria by 't kruise
poëzie
3.9 met 7 stemmen
2.269 Gelijk de witte zwaan aen Strymonis fonteine
Bevindende haar jong verhangen in een strik
Vergeet haar zoete zang en in een ogenblik
De vleugelen na-sleept en wandelet alleine.
Zo zag de kuise maagd met droefheid ongemeine
Haar Zone aan het kruis gehechtet wredelik,
Nu buigende het hoofd en bij de laatste snik,
Uitgietende zijn bloed om ons…
gedragen kruis
hartenkreet
3.5 met 6 stemmen
946 Het is een hallucinatie,
de drang van overleven.
Het is een fascinatie,
uit balans gewreven.
Het was een Godsbelofte,
in weerbarstigheid.
Het was een ideaal,
na het kruis bevrijd.
Het is materie boven wet,
schulden vergeven.
Het is een mooie tendens,
Voor de kruisdrager om ons
te geven.…
Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
1.295 Ik zag de hemel nieuw en nieuw de aarde,
want d' eerste schepping was voorbijgegaan
er was geen zee- haar dreigen is gedaan,
nu onze God het koningschap aanvaardde.
En uit de hemel zag ik nederdalen
de heil'ge stad, een nieuw Jeruzalem,
als bruid getooid voor haren man door hem
wiens gramschap brandd' in zeven gouden schalen.
En 'k hoorde…
Genezenderwijs
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
1.022 Er dwarrelt kennis door ons hoofd
geen ruimte voor toeval of een wonder
geen goden meer, we kunnen zonder
de geleerde heeft ons van hen beroofd
We knutselen ijverig aan dromen
waarin we roemend verder gaan
de technocraat verdrijft de vromen
bouwt zelf de benen waarop we staan
Maar langs de lang verlaten wegen
klimt zacht de bede op onze…
EEN WEG VOL LICHAMEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
927 aan mijn voeten
liggen mannen en vrouwen
nauwkeurig aaneengesloten
tot het verdwijnpunt van deze
waanzinnige weg vol
strijdende geloofsovertuigingen
stroomt bloed als cement
tussen kinderhoofdjes en ledematen,
een doorweekte jurk met gele bloemen
een gouden ring
door een woeste beschaving
als bermafval achtergelaten.…
Klein Vogelijn
poëzie
3.3 met 37 stemmen
5.657 Klein vogelijn op groene tak
Wat zingt g' een lustig lied
wij hebben in ons hele boek
zo'n vrolijk wijsje niet
O, zeg ons, zeg ons aardig beest
Wie toch uw Meester is geweest
Zo zuiver zingt gij en zo hoog
Zo keurig in de maat
En't hart dat popelt ons van vreugd
Wanneer uw keeltje gaat
O, zeg ons, zeg ons aardig beest
Wie toch uw Meester…