Alle inzendingen over oorlog

Men liet weten: het vuren voor even te staken zodat mensen konden vluchten, toch vielen knallen te horen, werd er geschoten door die onverlaten! Staakt het vuren, slechts voor een paar uren zodat mensen even naar buiten kunnen het mocht echter niet lang duren ze wilden geen leven in vrijheid gunnen! De grenzeloze bruutheid van slechts 1…

In de verte, ver van 't westen Achter Donau, Oder, Neisze Over bossen, bergen, weiden Aan Europa's buitengrenzen Dreunen kruisraketgranaten Van Kozakken en Tartaren In de verte, richting oosten Midden in 't begeerde goud Der Oekraïense tarwezee En 't winters oekraïnewoud Dansen duizenden met Sturm Und Drang door sneeuwbedekte steppen…

in de nabijheid van de weegschaal van Themis hangt een geur van verderf een parasitaire strijd woedt in ondoorgrondelijke lagen drek dit is alles zegt het blinde lot negeer het weerlicht vertrek vlucht kijk niet om geen tijd voor gerechtigheid geen tijd om drek te scheppen ga dit is alles ga gesloten ingekeerd stil met koffers van…

Zie ook het snelsonnet van vandaag: 'Censuur'... met dank aan Bart Adjudant ___________________________________ Half Oekraïne ligt nu onder vuur Hoelang nog...'t wordt steeds erger op den duur Voor CNN sloeg zelfs het laatste uur Getuigen...met de rug tegen de muur Zelfs zonder Warschau Pact blijkt NAVO klein En nietig met…

Het trotse rijk Oekraïne lijdt onder de geweldige buur dat uitgestrekte Rusland bommen suizen kwaadwillend sterke gebouwen van de hoofdstad branden weerloos tot puin en as mensen vluchten angstig weg of schuilen vol klamme angst in ondergrondse ruimtes wil de machtige heerser van het ruime Oosten een dwingeland wezen gelijk de tsaar…

Oorlog is sterven van de honger, in de kooi -- Arme kanarie.…

nog wilde de ontspanning niet komen trilde de aarde onder onmenselijke oorlogsgnomen verbleekte licht van de lentezon de felste inslagen gaf geluid van de oorlogstrom doffe dreunen dom wit wolkten in een gierend uithalen de mortieren na het openrijtend treffen van een al bloedende stad waarvan schade rood neersloeg…

Schiet maar, vernietig maar laat de bommen maar vallen op huizen die niet van jou zijn op al die akkers die ooit omgeploegd en bewerkt zijn met liefdevolle handen maar nooit zul jij de liefde leren kennen en de koestering van warmte steen ben je, beton, grijsgrauw graniet een gevangene van je eigen haat die onverteerd tot onder je huid als…

De kernraketten staan nu zelfs op scherp, En de gewone mensen moeten bloeden, Ik meld het dus maar weer ten overvloede, Dat ik dit zinloze geweld verwerp. Zo veel ellende waar geen mens om vroeg, Voor oorlog is er altijd geld genoeg.…

Lang geleden, waaiden er zwarte wolken boven Europa. Ze waaien weer van oost naar west. Oorlog in kinderen. Oorlog in hoofden. Mannen gescheiden van vrouwen. Dochtertjes huilend bij vaders die weggaan, misschien nooit meer terugkomen. Radeloze moeders op de vlucht. Hartverscheurend en hartverwarmend gaan samen langs de landsgrenzen…

Oproep aan alle Staatshoofden van Europa inzake Oekraine! Verenigd u en spreek het staatshoofd Poetin indringend aan Uw premiers en ministers doen het politieke werk maar doen dat niet op het niveau van U als het staatshoofd. Er ligt voor U op uw apenrotsen een historisch opdracht op basis van de door u gedane belofte of gezworen eed Ik…

Wakker worden terwijl het nog nacht is, de ochtend vermoeden maar niet zoals bedoeld, zoals je het eerder voor je zag. Hier is het altijd rustig, gebeurt er weinig van betekenis, af en toe beweegt een mens, een dier, slentert er iemand door de straten. Je denkt aan vandaag, welke antwoorden de juiste zijn. Buiten vind je de uitkomsten niet…

vandaag heb ik geen woord gesproken had ze ook niet verwacht te horen uit monden met tanden was de dag dan leeg of zacht neen, de wereld legde mij aan banden ik heb zoveel gehoord en tussendoor geluisterd de stilte werd gevuld met granaten en moord ik geraak dan aan chaos gekluisterd vandaag heb ik geen woord gezegd ze werden mij ook…

Zeg president, wordt nou wakker wat je doet, kan echt niet doorgaan zo, slacht niet alles af om je gelijk te halen geen mens verdient wat je aan het doen bent! Idioterie, heeft nooit iemand geholpen dat doet het nu evenmin al die slachtoffers en vluchtende mensen wat heeft het in vredesnaam voor zin? Zorg niet dat men je gaat haten dat…

aan de rand van de nacht tussen kogels en oorlogstaal wortelt een boom in het bergravijn achter de binnenkant van de buitendeur danst rouw een solodans in onbuigzaam verdriet boven de huizen hangt de meedogenloze geur van verbrande schoonheid verknipte harmonie niets komt door letter en papier aan de rand van de nacht…

Om je heen Gevecht Oorlog Veroordeling Onenigheid Gevecht Verdriet Verlies Angst Ga dan Naar binnen En voel je Geborgen In je liefdevolle Diepe kern Je warme huisje De stille Oneindige kracht De liefde…

onder een moedeloze hemel vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat…

Is vrede vrij zijn terwijl er een oorlog woedt -- in een ander land?…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

de dag van vandaag in het zwart van ijzige rouw kaderlijnen vetgedrukt de namen pikzwart in KAPITALEN... zo er iets is dat wringt dan is dit het wel het jeukt schrijnt en 't bijt als bij een ongelijke strijd altijd het zwarte kwaad gelijk het gapende gat waar bij Vladimir het hart zou moeten zitten…

Het is half zes in de morgen de morgen van deze dag Donderdag 24 februari 2022 ik ga plassen mijn partner roept: "De oorlog is begonnen" Ik denk, ik overdenk zittende op de w.c. "Dat is dit nog mag meemaken" Ik ga weer liggen en denk "Dit wil ik niet meemaken' Trek de dekens over m'n hoofd en waan me in een heuse schuilkelder…

De oorlog wordt niet meer verklaard, maar voortgezet. Het ongehoorde is alledaags geworden. De held blijft uit de gevechten weg. De zwakke is naar de vuurlinies opgerukt. Het uniform van de dag is het geduld, het ereteken de armzalige ster van de hoop boven het hart. Het wordt verleend als er niets meer gebeurt, als het trommelvuur verstomt…

Oorlog teistert. Alleroorden Loert de dood op buit. Krachtigen schrikken, heiligen moorden, De wereld roeit haar eigen uit. Arbeid, armoe, ziekte en zorgen Verdwijnen voor de éne angst. De dagen duren, de nachten langst; Wat brengt de morgen?…

angst stinkt net als zweet bloed en lijken in diepe gronden zwarte fossielen van moorden tol van het slagveld tijd slaat op hol in stofwolken van stilte…

I Daar was een grote keizer, Hij zat op zijn hoge troon, Naast hem de keizerinne, Aan zijn voeten hun jonge zoon. Hij had een machtig leger, Waarop hij steunen kon; De wapens blonken helder En schitterden in de zon. Hij droeg op het hoofd de krone, In de hand de keizerstaf, En zegde, dat hij de vrede Daardoor aan de volkeren gaf…

er waren vogels met veren van onweer en dreiging er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte er is graniet en goud er is smelten en bevriezen er is binnen- en buitensluiten…

Een optelsom van ronde streefgetallen in deze villa, Wannsee Konferenz waar mij de schellen van de ogen vallen, een optelsom van ronde streefgetallen met inbegrip van mij en van ons allen en déze: "Ecce homo", zie de mens in deze villa, Wannsee Konferenz, die optelsom van ronde streefgetallen.…

letters van scharlakenrood sijpelen stilletjes over de dag van morgen eentje die stilte behoeft gepaste stilte omdat zij nog altijd niet worden geloofd hoe mensen werden ontmenselijkt ze opgeroepen werden, er niet geraden maar verraden werd, mensen die zich veilig waanden werden vernederd, geslagen verjaagd, opgesloten, in veewagons vervoerd…

Ze konden me alles maken, Stompen op mijn bovenarm, Vuisten in mijn maag, Krassen op m'n hand - Geduldig onderging ik mijn lijden, De schurende pijn op m'n vel Zou weer overgaan - De buitenhuid Herstelt zich Op termijn - Maar hun woorden Die als giftige pijlen Op me worden afgevuurd Gaan door mijn olifantenhuid heen, Raken…

door het glas volg ik de stappen stappen langs de muur, links rechts. de straat is niet het einde, waar honden rond de bakken janken als ik het einde maak. het veld schuin achter, de landen waar wij grond bewaakten met een bal. soms, als we lachten wist ik niet hoezeer wij ons zijn. tot munitie plots op tafel knalde. pak het, om…