Alle inzendingen over welzijn

Wie kent niet die momenten dat je jezelf verwent met veel eten, teveel met veel snoepen, teveel met veel luieren, teveel met veel spanning, teveel wie kent niet die momenten dat je jezelf verziekt!!…

Als alles is veranderd in je hele bestaan. En je het niet meer aankan om nog door te gaan. Als alles is vertroebeld in je hele denken en doen. Je gedachten gaan naar vroeger, je denkt alleen maar aan toen. Vergeet dan niet vooruit te kijken naar alles wat nog komen gaat. Want alles zal beter worden, als je er maar voor openstaat. Heb…

ook mijn broer wil me niet kan mij niet behoeden zijn Maori-bende heeft voorrang boven mij, zijn verknipte bloedbroeder schaakkampioen was ik mijn bijnaam was Dark Horse als onverwachte truc zorg ik dat een zwerfkind kampioen wordt ik slaap op een heilige heuvel hoog boven de stad ontvang in mijn dromen inspiratie van Mãui…

Met weemoed denk ik terug aan toen, gevoelens van; kon 'k het nog een keertje overdoen? Zou het dan anders lopen? Met verbazing luisterde ik indertijd als heel kleine, later grotere meid, naar verhalen van de ouderen; weet je nog van toen? Bij die gesprekken liep ik weg, ze gingen me niet aan, NU pas besef ik, dat hetzelfde me overkomt…

Halleluja ik ben verlost van de dwangneurose van de tv-duiveltjes die mijn dwingen te kijken maar intussen draait de wereld door Nu stel ik mijn eigen televisie samen mijn eigen pop-up cultuur & beleving of bekijk het wel op internet of ‘lang uit’ via ‘uitzending gemist’ want intussen draait ook mijn wereld door Nu kan ik ´het´ ook…

Hij mijn oudste heeft de moed om de beste te zijn en de wil om te winnen het doorzetten ondanks pijn Zij mijn dochter samen werken naar een doel inzet als geen ander blijft ondanks alles koel Beide zo anders maar toch één onvoorwaardelijk er voor gaan toch heel veel gemeen Trotse moeder om hoe ze in het leven staan hun werk en hun…

Ik was vanochtend even in het ziekenhuis als je dat ziet en meemaakt, 't is net een fabriek, dan weet je zeker wat je nooit wilt wezen: ziek maar ja, artrose, 'k heb tot mijn tragiek wat gruis dat tussen wervelschijven van m'n nekkolom als zand dat daar niet thuishoort m' immobiliseert knarst, schuurt, obstructie pleegt en pijnlijk irriteert…

onlangs nog was ik zó verkouden dat ik bijna niet meer uit mijn ogen kon kijken en barnstenen tranen huilde uit één oog…

Een lied zingt zingt door mijn hoofd 'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan' is ons beloofd Regels en wetten zijn door de natuur aan de laars gelapt Is het nog een handvol dagen? weken misschien? een kleine...maand? Voor Lente... wordt nu pas -achter de rug van winter om- een weg gebaand. Wind uit de goede richting…

De gele rozen lichten langs ‘t terras. In diepe stoelen liggen zij te rusten, de zaligen, die elkaar gelukkig kusten, de toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn…

Het leven is het mooiste cadeau maar velen hebben moeite met uitpakken…

bij het ouder worden heb ik 't sterke vermoeden dat mijn lichaam langzaamaan wat ongehoorzaam is geworden zo sta ik vaak voor hindernissen bewegen sporten minder eten want voor je 't weet ben je versleten daar stond ik vroeger nooit bij stil omdat m'n soepele lijf destijds gehoorzaam was aan de bevelen kom daar vandaag nog maar eens…

Plots was er weer die roep, Van de betreffende doelgroep, Om te zorgen voor hun baan, Toen anderen aan het bezuinigen gingen slaan. Er klonk boe geroep ! Opgepast anders schieten zij, Als groep hun doel voorbij.…

dag in dag uit wordt me verteld dat er al weer iets nieuws is terwijl dat morgen al weer oud is dus wacht ik gewoon een dag of zo en kijk dan wat nog interessant is ach laat de waan van de dag maar aan de waanzuchtigen die echt niet kunnen wachten…

Zinloos niet, kort is leven koesteren pieken, wij laten dalen soms, pieken vaak beren en apen, waarom? Rechtlijnig consequent gezeur eeuwig en altijd RETROGRADE; TERUGGAAND Altijd en eeuwig gezeur consequent rechtlijnig waarom apen en beren? Vaak pieken, soms dalen laten wij pieken koesteren leven is kort, niet zinloos…

Het is de zon heeft nog op laatste voet ....dat felle Zon die nagloeit dag die uitgaat als een kaars De maat vol nacht leidt tot inkeer tot bezinnen De morgen mag daarna van mij beginnen 'fris en fruitig' zoals Humberto Tan mij wil voorspellen.…

Nog zwevend boven de wolken onderweg naar een volgende hemel dwarrelen langzaam illusies weg als de veren van Icarus wolken plotseling onbereikbaar dreigen met donder en bliksem neervlucht wordt onvermijdelijk de plof in de hete woestijn kruipend van fata naar morgana lijkt het leven op Pandora’s doos met als grootste inhoud teveel desillusies…

Heel veel is er te verduren veel te ondergaan het lijkt niet meer te verbeteren waar zal je morgen staan Hoop op verbetering dat wensen wij je toe morgen zal het leren dat je vandaag zei, ik ben zo moe Wanneer je oud bent valt er niet meer te wensen toch wil je dit leven nog niet verlaten met al die door jou geliefde mensen Je lichaam…

Ze heeft weer eens iets nieuws. Lekker zeg. Intensive Care vanille. Wil ik ook. Maar als ik thuis mijn benen spray dan ruik ik geen vanille, maar Mevrouw v. W.…

Met tedere handen zie ik haar terug mijn aanraking vol herinneringen de warmte gloeide net zoals toen terwijl zij dit moment zal vergeten. Met tedere handen zonder angst als een reis door een fotoalbum de weg terug ziet er verlaten uit zij verzorgt haar eigen imperium. Tedere handen openen gevoelens als zij wandelt zonder schoenen…

Het leven duurt langer dan de eeuwigheid van gisteren nooit gedacht dat vandaag herhalingen mooier vormen gevoelens van andere hangen in het duister van de nacht wat wordt betwist tijdens het wandelen zonder te bekoren. Elke vreemdeling ziet mijn persoon als hun vertrouweling lachend als blijk van herkenning volgt vandaag als gisteren de…

Avonden duren langer nachten maakt hij kort slaap doet sneller zijn entree doch als de ochtend gloort wordt het problematisch om kwinkelerend op te staan de middagdip zemelt tussendoor zijn oogleden dat leidt tot knikkebollen languit neemt de zitbank hem kerend naar de vooravond nou, dan weet je ’t wel.…

Het is al lang geleden maar ze weet nog hoe, niet op een dag maar sluipend, haar dromen zijn ontvreemd. Of gaf ze zelf verlangen mee aan morgenster en vuilnisman? Hoe ook - het meubilair verdween van wat toekomstig huis wou zijn in haar: geen kamer meer met zon en zang, geen schaapjes die op het behang een kindje tellen zou, geen toegekend belang…

Wie meer is gerijpt, grijpt minder!!!!…

Kijk naar de natuur zie hoe mooi de bomen zijn van kleur de bloemen in de tuin je ruikt de speciale geur Kijk naar de vogels in de lucht het spinnen van een kat het dollen van een jonge hond dierentuinbezoek altijd leuk, beesten zat De bakker die mij groet een buurvrouw die praat en iemand die vraagt hoe het met mij gaat ongevraagd altijd…

Coma was ceremonieel protocolleerde zonder enige waarschuwing vooraf Gestokte adem uiteindelijk dan toch gedefibrilleerd De koning spinde daarop garen dat van lieverlee werd ingezet Natuurlijk niet het garen, maar de prik die voor verstomming heeft gezorgd…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel! Om jaloers op te worden, dus maandag; kom maar op, ik kan je hebben…

Als iemand een kar moet trekken, laat mij dat dan maar zijn, heb slechts een verzoek, laat het niet een al te zware zijn!…

De trein gaat ras voorbij met schrille kreet, Verstoort geenszins de wijde, diepe rust, Ik denk aan hen, die ginds in lief en leed, De vrede dreven, al dan niet bewust. Zie hier wellicht het allerzoetst behagen, Dat ooit het voorrecht van een mens kan zijn, De blijde vrede na de boze plagen, Het welig tieren van het mijn en dijn.…

Wat ik verlang? Niet meer de wilde weelde, De woede, die naar donkre daden drijft, Slechts dat mijn ziel, die zoveel goed verspeelde, Na zoveel kwaad in vroomheid vreedzaam blijft. Wat ik verlang? Ik heb zoveel gewonnen In overmoed, dat ik verloor in smart: Geve mij God, gezuiverd en bezonnen Een smekende ziel en een zingend hart.…