Netgedichten

netgedicht (nr. 21.545):

Droom zacht

Droom zacht
van het leven waarin je
vruchten aanraakt zonder
stuk te maken

appels plukt van de bomen
hun wortels

niemand, nee niemand

verwoest de geoogste velden
verregent het gedroogde gras
verdort het vruchtbare landgoed

het zwaard past de hand
iedereen wacht

verlaat de droom door
de deur van werkelijkheid
het gordijn van de droom kleeft
aan jouw silhouet

blijf wakker, de droom belooft
dat je nooit meer in slaap zult vallen

Voor Sasja.