840 resultaten.
vochtgebrek-haiku
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
482 drainagepijpen
hangen werkloos aan de kant
klaar voor opname…
Wolkenlucht
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
420 De hemel zo blauw nog op dit tijdstip
met witte wolken als schaapjes in de lucht
dit lijkt wel het begin van een 19e eeuws gedicht,
maar ik verzeker u dat het nu is, 2010, midden juli.
Ik kan wel juichen en waarom nu plots dat ik het zie
en niet veel vaker, ja, soms zijn de beslommeringen
van een mens van dien aard dat je niet let op andere…
Prélude
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
285 een nieuwe dag begint
het licht is nu zacht
alles is nog verstild
blauwgrijs, ginds in de verte
een silhouet van geboomte
langzaam aan roert zich leven
een vogel zingt een lied
zomerrozen geuren
de zon wint aan kracht…
't stoft
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
490 langzaam wordt
het boerenpad
weer zichtbaar
na het neerdwarrelen
van opgewaaid
in de verte
stoft een John Deere
met haspel en al
op zoek naar water
zuchtende akkers wachten droogkeels…
Korenveld met bloemen.
hartenkreet
4.6 met 16 stemmen
914 Een korenveld
versiert met korenbloemen
Prachtig blauw!
Het veld kleurt
als goud in de zon....
Ik sta aan de rand
en kijk ernaar....
Pak m'n camera
en kan het niet laten,
van die sfeer
een foto te maken.
Ik blijf nog even staan,
om daarna weer
verder te gaan.....…
TOSCANE...onvergeten streek
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
446 Het zijn
de kleuren
van het wonen
het oker en het blozend rood
Het is
de geur
van versgebakken brood
en pizza uit een hete oven
Het zijn
de kruiden
aan berm
kant van holle wegen
Het zijn
de bomen in bloei
in glooiing,op hoogte
bij malse regen
Het maakt
me verwonderd
en verlegen
in deze onvergeten streek.…
Het strakke polderland
netgedicht
4.3 met 7 stemmen
422 het oogt strak, doch de lijnen
zijn star en het grauw verandert
de ijzige stilte in een mortuarium
waar de doden opgestapeld
blijven hangen in de kou van zekerheid
het zwijgen van de wind
krijt het landschap in een
zonderlinge rust, de getijdenstroom
doorbreekt de nuances slechts tijdelijk
en laat een blatende horde achter
op het culturele…
oppervlakte en diepte
netgedicht
4.4 met 11 stemmen
477 zittend aan de kant van het meer
turend over het weidse water
is het heerlijk genieten
een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug
jonge eendjes volgen hun moeder
zwanen zwemmen statig in colonne langs
het heldere water geeft zicht tot op de bodem
een school visjes is te zien in de diepte
met de zon helder aan de hemel
de wind kabbelend…
Carlton (Ghost Town, Texas)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
249 de dag is zwijgen opgelegd
verstomd door zonnevuur
alleen een krekelpaar
prevelt zachtjes, uur na uur
stof kleurt de vlakte
van een stille straat
die na het spiegelende einde
mogelijk nog verder gaat
een huizenrij, leeg, in vale kleuren
kaatst het zonlicht terug, stil
alsof zij ook deze gast
niet langer noden wil
de leegte, de hitte…
eens zal de Betuwe in bloei weer staan
hartenkreet
4.4 met 9 stemmen
752 mijn moeder zong dat lied
ik weet het nog van vroeger
zoiets vergeet je niet
terwijl ik hier geniet
van het weidse vergezicht
de omgeploegde velden
het taluud met wilde bloemen
de koeien in de wei
moet ik daar weer aan denken
echt ik voel me blij
mijn blik is op het water gericht
het water van de Lek en de Linge
rijdend over de dijk…
sayuri
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
368 in een brokaatzijden landschap
breekt het tere licht van de dageraad door
zilveren vogels scheren langs groene grashalmen
op de bosgrond een dessin van scharlaken rode bladeren
glinsterende verbeelding van de zon
de cocon in geelgouden gaaszijde
een nachtvlinder strijkt op haar arm neer
roerloos blikt ze in het heldere licht van de zonsopgang…
Ongekende weelde
netgedicht
5.0 met 31 stemmen
1.137 Doorgaans verschijnen ze samen in beeld
maar het luchtige raakt op.. verlangt stilte.
De regen mild en haar verzachtende werking,
zoals nu wanneer de glans weer op de ramen
is verschenen en de verkeersdrukke straten
voor even wat minder grauw.
De stedelijke grenzen verwateren,
verdwijnen uit het zicht, door planologen
in het groen uitgeslagen…
voor jou en lenteliefde
netgedicht
4.4 met 11 stemmen
482 in sint maarten laat ik mij vervoeren
door jouw ogen en de regenboog
langs polders van je vlakke land
kijk ik naar scherp belijnde velden
waar kleurrijke tulpen
zich overvloedig laten gelden
transparante maagdelijkheid
danst op witte bomen
langs de dijken
en gaat de appels voor
zo uitgelaten lente fris
lachen wij golvende duinen door…
Salland
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
266 IJsseldame toont zich loom
onder frisse lentezon
het pontje van Olst
zet auto's en fietsers over
op de dijk wordt getrapt
door vrolijke mensen
witte routeblaadjes zwaaien
het wielgedraai gaat door
bomen , molens en vogels
tot verdroomde horizon…
Ode aan Haspengouw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
357 Boomgaarden, bloesems, de dromerige beek,
hoe lieflijk, vertederend is mijn mooie streek,
de streek waar ik zo van hou.
Groene weiden, gouden velden
en blauwe luchten ziet men zelden
zo groen en goud en blauw
als in het kleurrijke Haspengouw.
Kapelletjes, hoeven en kastelen,
het landschap gaat nooit vervelen.
Ik ben zo fier als een pauw…
Over Friesland
gedicht
2.5 met 15 stemmen
6.913 Dat waaien, altijd dat waaien
de bomen in onze tuin
die heimwee hebben naar het bos
de lente die in grauwe wolken
over het lege landschap jaagt
altijd naakt, altijd
--------------------------------------
uit: 'Droom in blauwe regenjas', 2004.…
Onverstoorbaar
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
300 het uitzicht tuurt in de verte
wolken drijven langzaam over tot
het pad wegebt in vergetelheid
vreemde vogel vliegt geruisloos
op de tonen van de wind
atmosfeer gelaten
de openstaande deur geeft doorkijk
naar 'n sereen achterland
dat er teruggetrokken bij ligt…
Gewoon gras
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
233 Een waas van dauw
met schaduw kou
bedekt het groene gras
de zon kan hier
niet omheen draaien
de aarde wil hier
niet stil blijven staan
met dit groen kan
het alle kanten opgaan
als de lucht is vervuld
met engelen geduld
kruipt de zon je voelt
aan alles dat zij
terrein heeft veroverd
dan wordt de natte
grasmat betoverd
in een veld…
En de boer, hij schiep
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
380 op z’n Mondriaans
vullen tulpen de vlakken
tussen voren en zilversporen
zon en zegen zaaien het land
dat bol staat van de kleuren
ik weet het zeker
geen schildering is mooier
dan dit werk van boerenhand…
Zeemorgen
gedicht
1.4 met 12 stemmen
6.200 Terwijl in het eiwit zand kinderen alweer grijpgraag
kuilen graven en huilen om de hitte
en hun rode moeders zich openleggen
en de zon een hete man tussen hun dijen plant
komt de dag kentaurisch snuivend nog druipnat
het spierwit borsthaar glinsterend tevoorschijn
uit het water voert luidkeels nieuwe vogels aan
en fluit naar de verspreid spelende…
Ontsluiting
hartenkreet
4.4 met 7 stemmen
701 Ze bliezen het stuk bos weg
alsof dat zomaar mocht
De bomen liggen nu in een rij
klaar om plank te worden
daar even om de bocht…
Mijn landje met regen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
545 De zon gloeiend
Maar toch koud
Waar ben je nou?
In Italië kunnen ze mij niet vinden
In Lapland is het veel te koud
Mijn landje met regen
Mijn tweevaste benen
Zweven langs de lucht
Op zoek naar mooi natuur
Kijken, kijken naar de regenboog
En regen spettert zacht langs mij heen
Mijn tenen gebogen mij mond stijf op elkaar
De zon…
Ruïne verstilling
netgedicht
4.2 met 21 stemmen
612 Hoe rijk zijn de woorden
door namen benoemd
verankerd aan gestolen momenten
voorbijvliedend, verloren in tijd
Want in de ruïne van 't verleden
tussen brokkelend steen
bloeit een witte wilde roos
zo puur in 't heden
met mossig donkergroen daaromheen.
De veelheid der tijden is hier gelegeerd,
samengesmolten zielen bezegeld en ongedeerd…
Het Lauwersland
netgedicht
2.8 met 9 stemmen
453 De sneeuwzee heeft zich
in het landschap neergevlijd,
de slaperdijk is sepia getekend,
sneeuwkoppend buigen bermen
over kratervormig ijs.
Een grijs vlak ganzen
rust uit in golvend wit,
sneeuw stuift van land
naar land, we rijden glijdend,
de Schepper prijzend
over de winterduinen
door het ruime Lauwersland.…
open land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
432 Met de sneeuw
dwarrelt de rust over het land
Geruisloos legt tastbare kalmte zich neer
in de bomen ook en op het pad, de wegen
Maant zelfs de stad tot stille
lome witte warmte
Strekt zich uit
Strekt zich
Tot de wind komt
Tot de wind komt
Tot de wind komt
En met de wind stuift
de onrust dwars
door hopen sneeuw en takken
zonder…
Winterlandschap
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
532 Enkele vlokjes, dwarrelend, aarzelend
schijnbaar bang de grond te raken
dansen in de ijle januarilucht
als een wilde vlindervlucht
tussen takken, over daken
voor het nog onbekende beducht.
Maar dra komen ze met velen
doelbewuster, vastberaden
om van bossen, velden, daken
onze dromen, ons ontwaken
van ons denken, onze daden
een breughelschilderij…
Rijp
gedicht
2.6 met 19 stemmen
6.796 Ik had die winterdag, twee jaar tevoren,
het bos bezocht. Tegen het strakke blauw,
scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw
een groots, stram woud van beelden ingevroren.
Verstijfde arenden, met kop en klauw,
gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren.
Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren
en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een…
De IJssel
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
737 Onmetelijk haar debiet
Stroomt het water maar voort
Peilloos haar diept
Door neerslag aangespoord
Diffuus haar bestemming
Zeker haar gang,
Ondanks alle belemmering
Altijd die drang
Onbekend haar oorsprong.
De kribbes als vingers grijpend naar het water
De dingen die je allemaal wilde doen kunnen wel later
Machtig de stroom het beeld dat…
vivonne (vienne)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
458 de tgv raast door dit dorp
langs het desolate station
waar driemaal daags knarsende
stoptreinen vergeefs wachten
een duizendjarige kerk
rust van kabbelend water
prominente treurwilgen
zacht bewogen stil dromend
elk halfuur de ratelende beat
roerig ritme op ontelb’re bielzen
een storing van 300 kilometer per uur
na dertig lange seconden…
Strandstorm
netgedicht
3.8 met 13 stemmen
618 lopend,
verlaten stranden achterlatend
denk ik aan jou.
Verloren jaren van leegde
liggend aan de vloedlijn
golvend op het tij.
De dagen rekken
tot hun einder
met de schreeuw van verre vogels.
Een uitgestrekte vlakte
lengt scheiding
tussen vloed en branding aan.
Ver weg waaien nog de geluiden
van een warm te vinden sponde
waar…