6318 resultaten.
Schatbewaarder
gedicht
2.5 met 12 stemmen
6.453 Van dit landschap ben ik de krenterige
schatbewaarder die met haviksogen alle
bomen telt en de konijnen, hazen en
fazanten raad aan hun geritsel.
Met koude blik weeg ik de schaarse
wandelaars, want iemands stap verraadt
zijn plannen. Een streepjespak, een hand
die schrijft, alles maakt me achterdochtig.
Ik noteer het kleinste teken van…
Hoe goed ik het heb
hartenkreet
3.9 met 29 stemmen
1.201 Ik zag door het open raam
een hemel vol met sterren
'k ben opgestaan en ging naar buiten
waar niets het uitzicht zou versperren
Ik hoorde bladmuziek van bomen
het zachte ruisen, een fluistering
ik hoorde krekels in het nachtelijk uur
genoot van geluid en schittering
Dit is een nacht om van te dromen
ja zelfs wanneer je wakker bent…
Klaprozen in de Provence
hartenkreet
3.4 met 10 stemmen
789 Onder nazomergloed trilt de weide
in de weide trillen de gloeiende bloemen
in mijn ogen de gloeiende bloemen
een gloeiende bloem
een groeiende bloem
zoem
zoem
loeiende bloem
groeiende bloeiende
ogenbloem
in de bloem
zoem
zoem
wil ik zijn
zoem
zoem
in de zuchtende…
Wonderboom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
510 Worteling zuigt
uit de aard
gaat gepaard
met wriemelding.
Sapstroom
tot de kroon
geschorst
getorst
deelt
verdeelt
takkenbos.
Lot en lover
veel getover
met bladerdos.
ademt, wasemt, bloesemt
woning voor winterkoning.…
op zijn eentje
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
708 aan weerskanten
van mijn pad
hangen
als 't ware van mijn schouders
diepe sloten af
vol kattestaarten
koolwitjes op jacht
minivlinders
snikheet
bijna van streek gebracht
rietkragen
grote lisdodden kolven
kolf aan kolf
man aan vrouw
aan elkaar gesmeed
een libel
daarentegen
altijd een buitenbeentje
verzoekt het
op zijn eentje.…
schaduweik
netgedicht
4.4 met 9 stemmen
608 het is een bezigheid
en neen, niet al te druk
maar boeiend genoeg
om mijn tijd mee te verslijten
het delicate ervan is het moment
-dat unieke moment
wanneer ik kan zien
hoe van die grote eik
de schaduw valt
en hoe stil de aarde dan kan zijn…
Grijnzend grazen grote ganzen
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
1.088 Vlugge vogels vliegen vlot
door dromerige dalen
flitsen door verhalen
langs de liefde en het lot.
Grijnzend grazen grote ganzen
gras is groen en lekker vet
als zij dit krijgen voorgezet
begint spontaan het gulzig schransen.
Kwinkelerend krachtig kwelen
droge dorsten zijn gelest
deze dieren zijn met velen
en fluiten doen zij op hun best…
Avondlicht
netgedicht
3.9 met 13 stemmen
792 Met de paraplu in de lucht
verzamel ik een handvol
woorden, letters op papier
die de geest in de regen volgen.
Straks bewonder ik
het sterrenfiligraan
maar nu - met een vrome koelte
in mijn rug - staar ik naar de overkant:
licht om bij te dromen; gezichten in de bomen.…
bloem
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
746 bewonderaars
genieten van haar kleuren
het is de onmacht
die plukt…
strovuur
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
751 het stro is al gepakt
de akker een stoppelveld
nog goudgeel
maar opgepast
binnenkort vuilzwart
alsof het stro
van zilver was.…
Een rustige avond
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
564 zon gaat onder
kaarsen geven licht
wijn wat warmte
fles geleegd
kaarsen gedoofd
dansen plots
glimmende lichtjes
overal om ons heen
vuurvliegjes
ze beamen
dat het goed is
natuurlijk
de natuur
benadrukt
...…
water
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
468 de geur van dopheide
en droog dennenhout
beweegt met de wind
die goudgeel blad ritselt
de zon staat in gloeiend stof
in een koperen nevel van hitte
grasklokjes trillen in de schaduw
van lome verdorrende struiken
diep onder de verhitte bossen
stroomt levend bronwater
straks zal koele regen ruisen
voor een eeuwige kringloop…
Geen druppel zon
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
524 luchtige slagen storten neer
op warmteverlangend vandaag
onvermoeibaar en gestaag
vormen plassen rivieren
ondanks dijken van verweer
flitsen tekenen het licht
omarmd door aanzwellend gedonder
opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder
ooit met daglicht te hebben gespeeld
verlaat de strijd zonder gezicht…
Lunatic
netgedicht
4.1 met 16 stemmen
483 Als een dronken tempelier
buitelt de kruisspin
in zijn web
een straal maanlicht
heeft hem gewekt en
totaal in verwarring
tracht hij erlangs
omhoog te klimmen.…
pre - matuur
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
609 zelfs niet in twee zoals
het een ei zou betamen, neen
onevenwichtig gebroken
vind ik de schelp bij de haag
als voortijdige geboorte
van een dood…
Zomeravond
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
514 Nog even lonkt het zonneoog
door d’ uitgeplozen wolken.
Roze lippen dimmen
de koperen wimperstralen
in rosse wenkbrauwharen.
Nog even schiet het zonneoog
felle schichten
die doven in wolkenslierten
vol roze zalmen en flitsende Lichten.
Geruisloos glijdt het zonneoog
diep in d’aarde en dooft.
Stille schaduwbomen
spoken huiverdromen…
ONWEDER
poëzie
2.7 met 7 stemmen
1.791 De lucht is zwart, en sluit een enge kring
Van wolken om het aardrijk heen,
En pakt zich zwijgend meer en meer op één.
Geen enkel koeltje geeft verademing;
De noordewind, die afwaait van de zee,
Voert in zijn vlucht zelfs hitte en stiklucht mee.
Natuur is stil; - het lied der voglen zwijgt,
Slechts ’t rundvee loeit, versmachtend en verhit,…
Gladde kiezelstenen
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
574 Gladde kiezelstenen
die glinsteren onder het licht van de maan,
die koelte verhalen
en het water doen glimlachen
als in de dagen van de schepping
toen alles nog fris en nieuw was;
gladde kiezelstenen
die verhalen vertellen
van langzaam geslepen worden,
gepolijst
door eeuwen traagheid
en stilte.…
late karekiet
hartenkreet
1.8 met 4 stemmen
640 bijna onzichtbaar
in het riet
hoor ik
een late karekiet
hier wacht het hooi
in stilte op de ruiven
een koekoek in de iep
roept onophoudend
de dag sluit
van zelf zijn oog
de maan schuift
in de nacht zonder betoog
er sluipt wat mist
tussen de bomen
bij valavond
vind ik een nest vol dromen.…
zomeravond
netgedicht
4.1 met 11 stemmen
470 rozenblaadjes die
een pruillip trekken
vooraleer ze vallen
de lichte aarzeling
van een vlam
net voor het vuur dooft
de zon die
zich langzaam wegsleept
uit de wolkenloze hemel
het lijkt alsof niets
met zekerheid
deze dag wil beëindigen…
Sonnet. Het eerste van de schoonheid.
poëzie
3.8 met 14 stemmen
7.367 Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden
De gouden blonde tros, citroenig van coleur*,
Gezeten in de lucht, juist buiten d' achterdeur,
Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde*.
Dan beven amoureus de liefelijkste winden
In 't gele zijdig haar en groeten met een geur
Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur*
Behield van…
o zonneke mijn
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
494 o zonneke mijn
met straalkes fijn
je glans doet plezieren
ranken druifkes vieren
o zonneke mijn
maakt harten zo rein
bloemkes rechten hun steel
tonen hun blaadjes geheel
o zonneke mijn
je verlicht onzichtbare pijn
ontwaakt pret in de ogen
bij een ander mededogen
o zonneke mijn
mijn hemelse baldakijn
over azuren luchten
en bevrijdende…
Droogte
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen
771 Nederland verdroogt, staat in de krant
de zon schijnt te lang en het regent maar niet.
Nederland verzoop toen de regen met bakken neerviel
de dijken braken door en iedereen was nat en in paniek.
Nederland vergrijst want de jeugd van toen is middelbaar,
dus worden banen niet meer ingevuld.
Nederland verhard, niet alleen op mentaal gebied,…
Nietig
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
1.000 wilde lasso's van ontladende kracht,
bliksems die zich in verten kruisen,
drijven dreundondersalvo's tot druisen
voortrollend in de ijldiepe nacht
rukwinden wreken zich op iedere kruin
bladerloof juttend over veld en wegen
over land gutst de hevigste regen
beken zwellen tot wildkolkend bruin
uit krakend en bonkend hemelgeweld
wordt ijsloden…
fluiten fluiten fluitenkruid
netgedicht
4.1 met 13 stemmen
603 fluiten fluiten fluitenkruid
gij speelt rondom en
woekert met uw bruid
in welig bloeiende weiden
ik zie uw pracht
de zon begeleiden
en mij , de schouwende mens
met gelukzaligheid verblijden
fluiten fluiten fluitenkruid
gij zingt van vreugde
met kleurrijk blad
ik zou u willen plukken,
stelen uit het veld
doch laat u onberoerd
geen…
Waaiend gras
netgedicht
2.9 met 10 stemmen
667 De pluimen groen en paars,
een bewegen in de berm,
kromgebogen door de wind,
nederig bijna, en zo stil.
Elke spriet, haast barbaars,
beknabbeld door een hele zwerm,
die opvliegt in de morgenwind;
alleen nog leegte nu, zo kil...…
Pathmosramp*
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
485 Geen welkom meer
van boompjes
fris en groen
de buurt oogt
zonder dit festoen
zo armetierig
het breekt mij
uit mijn doen
-zij streelden zacht
mijn zinnen al
was mijn dag
er één waar `k niets
mee kon beginnen
de vreugde sprong
toch op in mij-
De motorzaag deed
het werk zonder
vertragen dat hem
werd opgedragen
de tronken pronken…
Het gras
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
638 Vrolijk huppelt ze
Tussen de bloemen
Haar voeten vochtig
Door de druppels
Van het natte gras…
Orages en Normandie
netgedicht
4.5 met 23 stemmen
987 Grauw grijnst de bui ons toe
De grommende donder nadert pijlsnel
Een uur al is de zon gezonken
Het duister wordt blauwflitsend licht
Weer een print denk ik gelaten
Ontwakend uit mijn schemerdroom
halfwakker nu besef ik het onweer
De hemel laat fel blauw verlichting toe
Spookachtig maanlandschap rondom
Hoezo geen leven op de maan
Rondom…
ONTWAKEN
poëzie
3.8 met 10 stemmen
3.973 Ik lig nog te bed in de blinkende morgen
en hoor in mijn hart en daarbuiten het ruisen der nieuwe zee,
reuken en blijde geluiden
en de bloeiende geuren der kruiden
vervliegend als schuim in het zonlicht
en op de wind drijft het mee.
nu is er rust en een wijdheid vol nieuwe kracht;
voor mijn vertwijfeling en mijn stoutmoedigste droom
een onpeilbaar…