Alle inzendingen over natuur

Ik lig nog te bed in de blinkende morgen en hoor in mijn hart en daarbuiten het ruisen der nieuwe zee, reuken en blijde geluiden en de bloeiende geuren der kruiden vervliegend als schuim in het zonlicht en op de wind drijft het mee. nu is er rust en een wijdheid vol nieuwe kracht; voor mijn vertwijfeling en mijn stoutmoedigste droom een onpeilbaar…

gifgroen je stille bes je ingesneden blad vol stekels hagen schragen blijmoedig hulst in deze dagen de zomer daagt bloedheet het najaar tot een steekspel uit rode bessen steken dan een heilig vuur in groene kragen aan.…

Sierlijk langs en om elkaar frêle drie-eenheid vleugelpaar dansend plezier van hier naar daar hun voorjaarsdans belooft verstoorde zomernachten met vliegenmep in dwaze beddendans ja hier, o daar nee; met mijn snelheid is`t lauw kans `k besluit nu tot een compromis ga rustig liggen en vertrouw jij zult niet steken dan ontzie…

Mijn lippen tintelen ik proef de zilte lucht zand schuurt zout slaat mijn huid wit uit golven ruisen op de cadans van mijn hart overal altijd on uit wis baar…

soms eenzaam en zo verloren sta je daar niemand die het ziet tussen bomen onder bladeren verscholen een echte vlegel kom maar uit ik heb je gezien bijzonder rijk bloeiende * Salomonszegel *…

Onhoorbaar zinkt de klok van klaar kristal, En binnen-in zit ik. Al dieper zinkt hij …. ´k Glij marmerstammen langs, albast gebloemt; ik glij Langs rozerood koraal naar ´t diepe dal Tot op de bodem. Nu eerst klinkt geschal Van ammonshoorn en turriliet om mij; Nu zingt versteende bonte bloemenrij Met zilverstem in zoete tonenval. Een lichte…

Een middag in de zon… Vogels kwetteren druk, het zoemen van een bij; het uitzicht over het boerenlandschap, een wei vol met koren… Het kan me zo bekoren; maakt me innerlijk zo blij. De natuurlijke stilte maakt mijn gedachten vrij en vormen een nieuwe bron voor mijn gevoelens, bezinning… Nieuwe inspiratie, die ik kwijt leek te zijn. Geuren…

De wind fluisterde over de verhitte aarde Het water kolkte verkoelend langs de benen Is het nutteloos dat ik met gesloten ogen in het verre staarde Waarnam door het licht te verstenen Het gras kriebelde aan de tenen De ziel verhief zich zonder dat het me zorgen baarde De zintuigen gescherpt ervoer ik de natuur in haar waarde Zo hard in haar…

Vanaf een bankje in het Twentse veen volg ik de dans van heideblauwtjes gedempte geluiden zinderende warmte onze schaduwen schijnen langzamer dan langzaam te gaan te blijven staan boven pijpestrootje en zwaarbeladen braam mijn hart weet haast geen blijf met de weelde van dit beloken Paradijs…

hij ontwaakte bij een kwakend kikkerkoor nog voor de zon het zenith raakte terwijl op 't blote water een zwaan haar nek opdraaide tot een witte vlek kraaide ergens een haan pluizen buiken van donzen kuikens trippelden in trosjes tussen groene bosjes gras als was het een schouwspel voor een snelle fietser en…

Onbekende frisbees worden waargenomen, kleine wezens vertrappen het gras. Droom dat je wakker wordt: een brug tot in je eigen tuin. De mieren hemelwaarts. De zielen van de paardebloemen rond, doorschijnend. Nog staan witte tekens in de lucht en raakt puur blauw het laagste dak! Duizend stemmen stralen door je heen. Soms heb je na een dagje…

Tussen de blinden van verschilferde luiken bereikt mij, als een bedwelmend gedicht, de geur van tijm en lavendelstruiken, drijvend op vroeg geelglorend licht. Door de halfgeopende blaffeturen van mijn pensionkamer, badend in rust, bekijk ik vol weemoed de tufstenen muren van het oude dorp op de heuvelrug. Ik verdrink mij in stilte en bucolische…

op de heide, zo nabij een schrale boom kijk ik omhoog en zie in schuivende witte lagen van een zacht blauw decor roepende vleugels om aandacht vragen ik zwaai gewillig ze weten dat ik ze hoor hier op nog onbegraasd gras staat mijn wereld stil dit is wat ik wil toeven op een luchtig kompas omringd door een zee van ademend gewas zo sprietig…

als tere vlinders zie ik ze weer fladderen zorgeloos spelend met licht en wind…

in het zachte malse gras vertoeft mijn lijf op zoek naar rust ik zie een bloempje zonder blaren dat bedeesd wil zeggen sssssssst kom toch tot bedaren kijk naar mij en ruik je onrust wordt gesust en je dromen zullen met de wolken varen sluit dan je ogen luister naar het teder zuchten van de wind nog even dan zijn jij en…

Wanneer ik mij in diepe mijmering langs bos en beemd ophou en met kansarme verzekering maar grote vreugd aanschouw …. … hoe een pad zich vult met lentelucht na lange winterpoos en luid kwakend het dril bevrucht verzinkend in het kroos … hoe de goudveil zijn blaadjes spreidt in onbezoedeld kwel en het sleutelbloempje slank gedijt langs…

De rust is ingetreden Roerloos liggen bladeren Windvlagen zijn verleden Lage wolken naderen De takken bedekt met dauw Aan mist overgegeven Schimmen achter in het blauw Met het uitzicht verweven Twee bomen door de tijd heen Naar elkaar toe gebogen Hun twijgen vlechten ineen Nevelige atmosfeer Het stenen erfgoed geeft weer Symbolen…

Zo teer met zacht fluwelen blaadjes het frele aangezicht is uiterlijke schijn Fier rechtop, slechts door de wind gebogen het zwarte hart kloppend van leven wendt ze zich naar de zon De ranke stengel zet zich schrap weet dat hij eens moet buigen Een korte tijd is ze vol leven bloeit in volle pracht In de stilte van de natuur sterft de klaproos…

Zand sijpelt tussen tenen stenen worstelen doorheen klank rijke woorden omhelzen de kunst om tarwe met aren toe te dekken. Omhelzing tussen verlegen vijver bewoners spitsen hun sprieten genieten van het lenteatoom anemoon van toon en tekens. Tuin maken doe je zo groen graven mollen zomers pluisjes plegen hun aanslag luchtig bellen blazen…

gaat heen en vermenigvuldigt u de natuur geeft beweeglijk in vele kleuren fladderend buigend flirtend naaiend stuivend zaaiend barend groeiend bloeiend springend uit vliegend zichzelf weer door meneer pastoor zei vroeger ik weet niet hoe het moet maar als ik veel kinderen zie doen jullie het goed…

ik fruitschaal appels van bomen gevallen in jouw handen waar zomer in wegdroomt in roodgeel van opgepoetste buitenkant zet je tanden erin kies voor deze weldaad laat speeksel schuimen in vocht van vitamines laat fruitdeeltjes spelen op je tong in snoepen van smaken…

In een niet te stuiten lente als het leven zich ontvouwt als een lotusbloem. Het welriekende bos na een regenbui een lafenis is voor groei en bloei ervaar dan een diepe adem als het bergen van de Zilvervloot.…

in de tropen gromt de dondergod in een woelige sluimer druppels versmelten tot een straal die opbolt doorheen de grillige darmen van een grot naar de rand van het hoge rotsvlak de trechter die zwelt en overhelt de stroom is een glinsterende tong die gruis en slijk loswoelt haar bedding slijpt tot kruimels ze tuimelen in de kloof door…

Als de nijdige noordwester in juni blaast Het prille blad ritselt en ruist De kragen te hoog Het water koud spat Dan lijkt de zomer mijlenver uit ’t oog Verder dan de dode winter Nog niet ter aarde besteld Maar z’n ak'lige ademtocht Nog één laatste maal uitstort.…

bedaard klimt uit de horizon een goudgekleurde morgenzon en werpt haar eerste stralen om alles dat de donk're nacht in grijze tinten heeft gebracht weer kleurig op te halen de nevel die het veld bedekt wordt als het ware uitgerekt gaat langzaam aan verdwijnen tot slechts de resten in het gras op bladeren van het struikgewas als parels…

Zon de duiker dirigeert de aardkorst nacht beluistert heimelijk Engelse radio’s Jammer Morgen zonneschijn nu zelfs al sterrenschijn En de nacht weet niet waar kruipen…

Zoals het geel van deze achtergrond, Krijg je morgen goud in de mond. Ze voorspellen mooi weer maar het is mis, keer op keer. Ik zou de zon willen plukken maar het wil me niet lukken. Ze kwam vandaag even langs om een voorproefje te geven. Die warme zonnestralen, zijn nodig voor ons leven. Lachende gezichten oppeppende berichten. Zaterdag…

beeldschoon stolt je traan in diepe zee vergeten wee in zachte steen gegoten schroeiend verdriet voor eeuwig ingesloten.…

door een donkerblauwe saffier wordt de witte diamant omsloten als een verlichtend middelpunt gekoesterd in geheimzinnigheid zelfs de wind houdt zijn adem in zodat deze schoonheid ongerimpeld blijft sterren spelen voor publiek dansen op de waterspiegel als ritmische speldenprikjes rond de wachter van de nacht pas als dag dreigt op te…

vlijtige werker poets je handen schraap je tanden beweeg tot ontroeren wek met open mond de lentebloesem waakt zowaar tussen je gevleugelde dromen laat het meel maar stuiven ik zie je op de wind hommelen bedrijf je schone kunsten met zwermende woorden vallen de hemels keer op keer aanschouw je tempel van regenboog geluk wees welkom…