Netgedichten

netgedicht (nr. 13.120):

Kleine piet

in gedachten verzonken

plotseling een tik

tegen het raam

zacht maar hoorbaar

gauw even kijken

wat mag dit zijn

teer en onbeweeglijk

diertje waar ik naar staar

klein nog onbeholpen

vliegen pas geleerd

een jonge staartmees, helaas

zijn inschatting was verkeerd

Schrijver: Stella, 24 oktober 2006

s.broekman

home.nl

Geplaatst in de categorie: natuur

triest

4.2 met 13 stemmen

373

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Claire vanfleteren, 19 jaar geleden

Heel mooi beschreven. Spijtig dat we langs ons kanten ( West-vlaanderen ) nog zelden meesjes en zelfs mussen nog te zien krijgen. Hoewel ik een ruime tuin met vogelnestjes plaats in de winter, krijgen we alleen bezoek van... niemand!
groetjes
Claire

mobar, 19 jaar geleden

Een natuurdrama in een notendop.
Knap geschreven.

groetjes Mobar.

Jenneken, 19 jaar geleden

Prachtig, heel mooi beschreven.
Zo zielig dan...de inschatting verkeerd. Maar jouw schikking van de Kwoorden is helemaal toppie! omplimenten.

Hennie, 19 jaar geleden

Hee wat een grappig gedicht. Mooi en ook een beetje triest maar heel mooi geschreven. Goed gedaan. Heel leuk met een vleugje humor.

Geef je reactie op deze inzending: