Alle inzendingen over vrouwen

Hij kende haar haar eb en vloed Haar kende hij alles wat er toe doet Nu had branding hem op het droge geworpen Blijkbaar was haar springtij hem onbekend.…

Op een veld met duizend bloemen wordt zelfs de beste tuinman ziende blindt, als hij er één de mooiste van moet noemen omdat hij ze alle prachtig vindt. Maar moest ik kiezen uit duizend vrouwen dan was dat geen enkel punt voor mij, ik koos de vrouw waarvan ik altijd heb gehouwen en wie zou dat anders zijn dan jou.…

het was een ochtend in Godelieve ter Hoeve dat ik werd geraakt door de glans van jonge witte snaren het schitterde zeldzaam helder licht op die dag waar een wijle de zon meende te heersen en ik haar gratie in volheid mocht aanschouwen die mij optilde in hemels riekende geuren waar heur grote ogen diep baadden in jeugdig lentevocht…

Opgegroeid... ben ik ermee: engelen aan mijn bed engelen op mijn schouder Engelen die redden engelen met geduld meer bij zon... dan maan Nu... zoveel jaren ouder komen ze weerom 'door het luchtruim zweven' En meer dan even... ben ik me zeer bewust van hun bestaan.…

Het pad was vrij van obstakels glinsteringen in jouw hand de zon partijdig ik miste haar aan mijn zij een doolhof vol verwarring in het midden een eikenboom die treurt om zijn verval - een misthoorn in de verte - waar zou je moeten zijn in deze nieuwe lente?…

Ze zei: 'het is een goed ding nu pas voel ik me vrij' En aan haar voeten stroomde het water Stroomde de rivier stroomde de Maas Nam haar gedachten mee naar zee,naar zee,zee Ik...zocht me houvast aan de reling.…

Mooi in eenvoud, schitterend in complexiteit. Een vrouw met een prachtige persoonlijkheid. Geeft warmte aan een ieder die haar dierbaar is. Een lichtpunt die geen ruimte geeft voor duisternis. Liefdevol en zachtaardig staat ze in het leven. Altijd bereid om een vriendelijk woord te geven. Gezegend met een innerlijke rust, krachtig en zelfbewust…

In haar... een eb en vloed In haar... een springvloed soms In haar... de getijden de stroom van vreugde van lijden de tegenstroom In haar... een zandkasteel als droom Elke dag van los zand dat te maken.…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood. Maar dan blijkt plotseling…

Ik wil je schrijven, nee niet schrijven Beschrijven Laten zien hoe mooi je bent Aan de wereld Aan mezelf Mooi met smerigheid Mooi van eerlijkheid Mooi als creatie Om te zijn wat je niet meer bent Te worden wie je had moeten zijn…

Menu bespreking in de Volkskrant Mijn zilte zoete gave griet Verdraagt de Lacrima Christi niet Maar de klasse kazen Blijven haar verbazen Selles sur Cher Vacherin Mont d’or Shropshire Blue et Roquefour Maar voor haar als bedreven bouillabaise-eter Mag de matige mayonaisse best wat beter De sashimi van soja en fijne satijn Smaakt…

Een mooie vrouw is langs me heen gegaan; Heel even bleef zij staan En keek mij aan; Toen is zij weer haar gang gegaan. Was zij blond Of was zij zwart? Ik weet niet meer. Alleen heeft zij me 't hart In de fluwelen avondstond Oneindiglik gewond; En 't doet me nu zó zeer, Dat ik lauwe tranen weende, Langswaar zij henen ging, Latend…

eeuwig lijkt zij hier te waken de vrouw, haar verhaal, de kentering een gouden cirkel, tomeloos verlangen naar het meer op de gulden schaal schepen vol graan, dieper glanzend dan goud bij volle maan konden haar niet bekoren, met een stuurse blik en gebiedend woord smeet zij de lading één twee drie in Godsnaam overboord de zee verslond…

Net na het morgen gloren bij het kraaien van de haan ogen pas ontloken kijk je me aan In het kaarslicht, gisteren heeft hartstocht je bevlogen maar nu heeft mij dan toch het morgenlicht bedrogen je kijkt en ach wat zou ik nu graag willen een hele strakke buik en idem dito billen een adem die nog - na deze lange nacht- geurt als…

Soms heb je momenten dat als je in ogen kijkt dat je weet dat het goed is zonder dat je haar kent. Die glimlach in haar gezicht de glinster in haar ogen nog nimmer voelde ik mij zo intens door liefde bedrogen.…

Na een dag van werken, reisde hij per bus naar huis, helaas, die dag kwam hij laat thuis. Een paar stoelen voor hem zat een dame, hij zag haar in de spiegeling van de ramen, door haar schoonheid geheel in beslag genomen, zat hij in gedachten van haar te dromen. Vol bewondering reisde hij, zo zijn bushalte voorbij, zij is op tijd bij haar…

Scherend langs de spiegel van mijn leven zweef ik van kring naar kring in duizend ringen, landt hier en daar voor lang of even, en stuif dan door in mijn verwikkelingen. Ik kijk mij na en lees de sonde van geluk, verraad, vervulling en verlies, tel het gelag en week de wonden in ‘t zoete zuur van vers geboortevlies. Ik laat los en voel…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood. Maar dan blijkt plotseling…

Ze zit op de badrand de deur is op slot Haar linkerborst bonst ze hoort hem nog schelden Ze stapt in het water warm troostend genot en huilt onderhuids tranen toont ze nog zelden Gewurgd door zijn woorden moet ze niet klagen Hij zou haar nooit slaan hij is immers een heer Naar buiten toe is haar lot best te dragen en het wordt heus wel beter…

Zij snijdt de stilte in haar hand schillen vallen voor haar vingers bang…

Wanneer ik in de spiegel kijk, de zoveelste rimpel weer aanschouw Denk ik bij mezelf, jeetje mens wat moet je nou Je wordt ouder en wijzer? Wanneer ik in de spiegel kijk, de zoveelste vetrol weer aanschouw Denk ik mens, die spijkerbroek wordt te nauw, wat moet ik nou Je wordt ouder en dikker Wanneer ik in de spiegel kijk, mijn…

Uiterlijk zelfzeker haar frêle gestalte slank en vlot gekleed is ze innerlijk in vlucht donkere ogen in haar vaalbleke gezichtje mat en zonder lichtje Een jonge vrouw al 22 zegt ze met haar ouders uit haar verscheurde land gevlucht halverwege haar hechting te vroeg van haar geboortegrond gerukt Haar man gevolgd zoals het…

Een meeuw schreeuwt de zee achter het duin, wind verstuift het land, passie tussen eb en vloed helm geeuwt wuivend, wortels diep in zand genegen in het zwin, het zilt bekoort en voedt, bevrijdt ze de elementen in haar aardse tuin, die kleine zeemeermin, - mijn godin -, die golf en horizon berijdt, meer waarde, meer vrouw, meer min.…

Fonetische karakters op Een stukje stof en een waaier Vertelden haar verhaal In een complexe geheime taal Een glimlach gebeiteld op haar gezicht Hij zag alleen haar vrolijke ogen Doch in haar hart daar broeide iets Een hart dat overliep van tranen Het diepste verdriet dat mogelijk was Kon zij nimmer uiten En schreef dat in haar vrouwentaal…

Jij was mijn ochtenstond geopenbaard in blond gesmeed leven in elkaar gekruld versiert verbond van boven met al wat het recht van rond met al wat zacht is onder mij,gevat in water, diepe grond en stil gevaar. Je lachte als mijn verwondering.Ik lag te wachten of de tijd zou vergaan. Die verging, een volwassen dag, met inkt…

Kruimelzacht waren haar ogen zachter dan de lange kusten waarlangs zij mij steeds liet rusten met haar vogels in het zand Als ik moegestreden zocht naar vertes die ik had vermeden rolde zij de zee in schreden voor mij uit tot lonkend land Toch heeft zij nooit echt geweten in die aangestaarde jaren hoe verzacht haar ogen waren die ik steeds…

Mag ik voor even je gouden vleugels raken zodat ik getemd in mijn afrastering kan blijven Laat me even voelen hoe het vrouwzijn voelt je borsten en dat iets van onder je navel Opnieuw geboren worden maar dan in jouw schoot waar ik het kind mag zijn heel dapper en ontbloot…

Alvorens ze aarzelend fluisterde “ja” verschikte ze nog even iets aan haar decolleté zodat, terwijl zij steunde op haar elleboog, de vingers van haar slanke, fijne hand langoureus-weemoedig de kralen van haar halssnoer nauwelijks raakten. Na duizend oefeningen was zij er tevens in geslaagd haar welgevormde benen zo te plaatsen dat zij een…

lukraak droomde ik van een vrouw op een manier dat haar lijf en haar verleden deed ontbranden in kwetsbare geest een lichaam hunkerend in een beeld dat al was uitgedacht, je haren los in de wind niet zo heel precies maar dat komt er niet op aan zoals ik over je droomde, kon je eigenlijk niet bestaan…

Schoonheid gestold in diepe lijnen De huid gegroefd als regengeulen in woestijnen Onder de grijze wenkbrauwbogen de ogen, twee poorten naar landkaartloze onvermoede oorden Waarin het weten - tot wijsheid geworden pijn - de glans verandert in patina met matter schijn…