890 resultaten.
De moeder de vrouw
gedicht
3.7 met 188 stemmen 44.577 Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het…
gebogen
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 93 moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen schaduwen
werpt over haar kinderschaar
wie waant zich veilig wie
zal zijn schaduw verliezen
of kan haar bedwingen
wie ontbeert het licht
voelt zich ongezien
moeder is een boom
haar schaduw spant de kroon
ze onderschept het licht in
een schimmenspel…
de jaren vijftig
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 108 als vader uit zijn dak gaat
vliegen borden door de lucht
kalmte kan je redden kees
sust moeder dan nerveus
maar een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
zijn bijnaam Vesuvius wordt
met regelmaat eer aangedaan
als vader uit zijn dak gaat
kruipen de kinderen onder tafel
moeders handen vegen
scherven en tranen bijeen
maar drift…
Mijn vader sloeg planken mis
gedicht
3.5 met 31 stemmen 22.337 Mijn vader
sloeg planken mis
mijn broers glimlachten,
schreven elke misslag in een schrift,
mijn moeder deed de was
of lakte haar nagels
mijn vader
die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak,
die zich dagelijks gewonnen gaf,
die hijgde
en onwerkzaam en achterstallig was,
die niemand iets te vertellen had,
die een spin was…
Aan ouders
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.307 Als ge in 't opvoeden van uwe kind'ren
Nu of dan niet recht weet hoe het moet,
Gaat tot hen, die nooit kinderen hadden;
Want die weten het altijd zo goed!…
Mijn Laatste Sigaret
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Nog één trekje van mijn laatste sigaret
Oh wat voel dat toch goed
Bijna net zo goed als jij in bed
Na al die jaren weet je heus wel hoe het moet
Even een momentje met mijn laatste sigaret
Het is verworven met mijn bestaan
Na deze is toch echt klaar met de pret
Maar wat heb ik het toch graag gedaan
Twee tellen, voor mijn laatste sigaret…
Het huis
gedicht
2.6 met 46 stemmen 19.957 Het staat er nog het huis
waar moeder mij na negen
maanden dragen heeft gebaard
en waar ik in een bedstee sliep
m'n broer m'n zus en ik totdat
we wisten wat een meisje was.
Hij staat er nog de plee waar
veertien buren hun behoefte deden.
Waar het op warme dagen stonk.
Het huis waar vader werd gemeden
omdat hij werkloos was en dronk
en af…
Verzoening
gedicht
3.0 met 50 stemmen 23.150 in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot…
voor vader
poëzie
3.3 met 39 stemmen 22.819 o vader wij zijn samen geweest
in de langzame trein zonder bloemen
die de nacht als een handschoen aan-
en uittrekt wij zijn samen geweest
vader terwijl het donker ons dichtsloeg.
waar ben je nu op een klein ritje
in de vrolijke bries van een groene auto
of legde de dag haar handschoen
niet op een tafel waar schemering en
zachte genezing zeker…
De schoonste bloem
poëzie
3.5 met 29 stemmen 3.102 Hoe schitteren duizend bloemen
in heid' en veld en woud
hier bloeiend aan de glooiing
daar slingrend om het hout.
Maar niet alleen daar buiten
bloeit menig bloemelijn:
de lieflijkst aller bloemen
bloeit in ons huisje klein.
Die bloeme heet de liefde
van moeder tot haar kind.
Een bloem die ieder onzer
thuis altijd bloeiend vindt.
Een…
Begin
gedicht
2.9 met 23 stemmen 15.479 Hoe werd ik begonnen die nacht?
In welke schuwe, onzegbare woorden?
Of sliep zij, schoof in haar slaap
zijn hand op de tast? Het was zomer,
met open ramen. Zij hoorden het erf,
het gerucht van de hond, het donker
gestamp van onrustige paarden.
Lagen zij naakt, het dek weggeschopt,
speelde hij tot zij duizelig werd
en heel zacht? Of lagen…
MOEDER
gedicht
3.8 met 79 stemmen 49.920 Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan…
Het goede voorbeeld
poëzie
3.3 met 39 stemmen 10.689 Vader leeft met onze moeder
altoos vergenoegd en blij!
), hoe lieven zij elkander,
nimmer knorren zij als wij.
Toont er een iets te verlangen,
dan zegt de ander: dat is goed.
Moeder is het best tevreden,
als zij iets voor vader doet.
Vader poogt altoos te weten,
wat de wens van moeder is,
En hetgeen haar moet vervelen,
geeft…
[ Als moeder wil je ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Als moeder wil je
bezorgd de levens leven --
van je kinderen.…
ELISABETH DE TWEEDE OP DE EERSTE PLAATS MOEDER VAN HAAR KIND
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Elisabeth II geeft het goede voorbeeld
Een moeder laat haar kind niet alleen
Laat haar zo beschadigde zoon niet los
De zichzelf zo beschadigde zoon niet los
Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon
Alle hoeken van het paleis laten zien
Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft
Natuurlijk heeft ze hem ook geleend
Want het blijft haar kind
Haar…
Het huisje in de duinen
poëzie
3.7 met 20 stemmen 3.817 Het scheepsvolk lichtte de ankers
En hief een kreet van heil;
Het schip schoot door de golven;
De zeewind zong in 't zeil.
Hoog, in de top der masten,
Stak ene kleine hand
Vooruit, door vlag en zeilen,
Naar 't verre vaderland.
Daar zat de jonge scheepsknaap;
Een lach zweefde om zijn mond.
Och! hij dacht aan zijn huisje
Dat in de duinen…
Tweede vader
gedicht
3.0 met 44 stemmen 21.370 Steeds strakker trok hij zijn cirkels om ons.
Hij was nooit ver. Nooit ver genoeg
dat wij ons buiten waagden zonder christendom.
Van Heere Heere zingend liepen wij door zijn jachtgebied,
keken niet op of om. Naderend tot zijn water
voelden wij zijn ogen die de sterren konden doven.
Later toen hij niet meer van je zijde week
en zelf een hart…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 252 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
lijn 5
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 205 dieselrook was nog zwart
zondagen leken allemaal op vijf uur ‘s middags
nooit meer mag ik mee
aan haar hand, met de bus
naar niemendal…
De Witte School
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 224 Een drone zou het, het best, het mooist vastleggen
De tientallen ouders die hun kinderen opvangen, halen
Op de kruising Hazenstraat Elandstraat, Amsterdam-Jordaan
Met fietsen vooral bakfietsen komen ze van 4 kanten aan
Moeders en vaders zijn in aantal bijna fifty, fifty
Onderling wordt er gegroet met hau, hoi of dag
De Montessori-zelfontwikkelingsschool…
En dan stopt het
gedicht
2.8 met 45 stemmen 22.894 De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.
De zee,
het blauwe huis op het strand,
de boom in de keuken die men uit bijgeloof
niet had willen omkappen, er was zelfs
een gat gemaakt in het dak -
alles komt…
Moederke alleen
poëzie
3.8 met 13 stemmen 1.610 Wie zal er ons kindeke douwen,
En doet het zijn moederke niet?
Wie zal er zijn dekentjes vouwen
Dat 't schaars door een holleke ziet
Kleine, kleine,
Moederke alleen,
Douw-douw-douwderideine;
Kleine, kleine
Moederke alleen
Kan van uw wiegske niet scheên!
Wie zal naar ons kindeke kijken,
Die bleuzende, stoute kapoen?
Wie zal er zijn hemdekes…
Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
gedicht
3.3 met 54 stemmen 24.938 Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag
en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ?
Wat later: kindje ik word veel te oud.
Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut
zo ver al van de aarde weggedreven,
zo moedig uitgestapt en in de ruimte…
Voor mijn kindje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.296 Kindeke, bloeiend in 't zonnelicht,
Lachend en kraaiend met je olijk gezicht,
Knippend met oogjes en grijpend met handjes,
Knikkend het hoofdje boven de kantjes,
Boven de licht-blauwe, zijdene bandjes
Van je wit, gebold japonnetje,
Kindje, lachend in het zonnetje!
Kindje, spartelend met je beentjes,
Marmer-rozig en zo kleentjes,
0 wat trek…
missing link
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 al tel je
nog zo vaak
je kinderen
eentje mis je keer op keer
altijd en alweer
al roep je
nog zo vaak
de namen
van je kroost
eentje hoort je nooit
al houd je
nog zo vaak
de kleintjes
stevig onder je veren
dat ene ukje zal zich verweren
al zet je
nog zo vaak
je nakomelingen
op je schoot
dat ene jonkie valt naast de boot…
Hoera, Het Is Een Jongen!
snelsonnet
2.6 met 11 stemmen 210 Nee, Famke wil geen roze en geen blauw,
Haar baby’tje behoort tot de neutralen,
Het kind mag later het geslacht bepalen,
En maakt dan zelf de keuze: man of vrouw.
Straks wordt zijn penis er eerst afgedraaid,
En als hij groot is er weer aangenaaid.…
Assepoester
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 Het kan maar op één manier gebeurd zijn
en bij één iemand.
Een moeder met twee kinderen
en één man.
Het was zijn idee om naar het strand te gaan.
de kinderkeeltjes juichten.
Mama zocht de emmers en schepjes,
de reservebroekjes, de zonnecrème en hoedjes,
terwijl manlief toeterde voor de deur.
Snel haalde zij nog haar teenslippers
van onder…
zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 toen ik voor de eerste keer de zee zag werd ik
stil zo ontzagwekkend was het ik moest
meteen de hand van mijn moeder voelen
mijn vader lachte een beetje maar hij deed
maar alsof en hij pakte mijn hand toch ook
netjes beet ik denk dat hij zelf ook wel onder
de indruk was toen liepen we naar de vloedlijn
wij drieën toen ik die kledder blauw snot…
De moeder
gedicht
2.6 met 52 stemmen 19.324 Al jaren dood gaat zij nog elke dag
een heel eind om in mij. Ik zie haar na
het scheren elke morgen voor me, en sta
een voetstap in haar schaduw stil. Haar lach
tast mij in oog en mondhoek aan, breekt uit
zijn glazen kooi de kamer in en zwijgt wat
aldoor was verzwegen: dat ze begraven lag
onder de duim van een man, in een gat
waar een bouwvallige…
Moeder
poëzie
3.8 met 21 stemmen 2.168 Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar
nog eenmaal in uw handen willen leggen,
terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen,
waarvan ik de heugenis nog bewaar.
Ik weet een avond, 't is al menig jaar
geleden, zoete rook van meidoornheggen,
die bloeiend bogen langs de smalle weggen,
maakte mijn moede leden loom en zwaar.
Gij zat voor…