7681 resultaten.
Wraak!
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
184 Romeinen zijn op weg naar Rotterdam
Met rooie koppen, opgestroopte mouwen
Gaan zij de hele binnenstad verbouwen
De Italiaan wil wraak, en haalt zijn gram
Massaal stormt straks de horde uit de trein
En vraagt de kortste weg naar een fontein.…
Boetseren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
181 Ik leg mijn eigen gevoel,
in het hoopje klei.
Mijn handen en vingertoppen,
tasten naar een aanknopingspunt.
Wat het zal worden, weet ik niet?
Ik had een schouderklopje van mijn
muze gekregen, dat de tijd rijp was,
om mijn geest ingrijpende momenten
te laten beleven.
Ik zie een vaag beeld in wording.
Een gezichtje van een kind…
vuurvogel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
190 assepoester veegt en veegt
alle as veegt ze bij elkaar
hier en daar ligt een donzig veertje
uit een ver verleden
zacht
wit
kwetsbaar
vermengd met zwarte as
zachte as
witte aarde
kwetsbaar wordt kracht
nu het vuur gedoofd is
kan de vogel herrijzen
deze keer geen struisvogel
maar een adelaar
die vliegen kan…
Zo ver weg..
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen
1.110 Mijn hart bereikt verlangens,
maar ik kom er niet bij,
het vervaagt in zoete liefde,
maar blijft onbereikbaar,
zo ver weg..
Ik kan het verdriet voelen,
dat zich langzaam mengt
met de leegte van mijn ziel,
en de liefde uit mijn hart,
maar zo ver weg..
Dan zie ik een puntje licht,
dat verschijnt in het diepe,
maar het niet verenigen zal…
Droog in mijn mond,
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
244 Ze liet haar kleren
vallen, natte afdrukken
van haar voeten in het
zand en in terugwijkend
water, de zee leek moe,
eb viel droog in mijn
mond, vingers schreven
vier woorden in de lucht,
ik voel en ruik je huid,
je haar, je lichaam tegen
het decor van de getijden,
golven murmelen tevreden
met zichzelf en ons en je
weegt die stem…
Zacht valt de regen
poëzie
2.0 met 4 stemmen
494 Langzaam valt de regen uit de duistre hemel, zacht
Als een woordenloze klacht.
1889…
het grootse moet nog komen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
248 onder een moedeloze hemel
vallen bladerloze bloemen
koude ijswinden geselen
het land
de despoot met zwarte zweep
vaart met duistere lading
op het troebele vlot
van ongeschreven wetten
het kind wrijft onschuld
uit zijn ogen
harde lijnen kruipen over
de aarde en stoppen
om graflijnen te trekken
rondom de man
die denkt dat…
Vroeger
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
581 Verlangend naar vroeger
Verlangend naar wat ooit was
Alles leek toen beter
Maar vroeger is nu as
Over tien jaar van nu
Zal ik weer weemoedig staan
Dat vandaag geweldig was
Maar ook dat is dan vergaan
Vroeger is slechts as…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
Zondagskind
gedicht
3.0 met 31 stemmen
17.584 Anderen knippen met hun vingers, zie:
Er valt vanzelf een wonder uit hun hand.
Ik zwoeg gestaag, verbrand mijn energie,
Maar wat ik opdelf is wat grint en zand.
Anderen eten graag, ik kauw met pijn.
Fazant! en ik verslik met in een luis.
De hele kosmos smaakt ze zoet, op mijn
Verhemelte proef ik slechts as en gruis.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
358 As tot as.
Zo simpel,
zo ontzettend waar.
De klokken klonken dof,
resoneerden traag, zeiden “kom”.
Als een teken van, een klein gebaar,
keek hij nog een keer weerom.
As tot as,
waar tot voor kort,
haar liefde ook zijn leven was..
-…
Onpeilbaar
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen
712 Wanneer dit kabinet ten val zou komen
Heeft, volgens peilingen, de PVV
De grootst geschatte groep van kiezers mee
Dus Wilders màg van een premierschap drómen
In theorie grijpt hij wellicht de macht
Maar die is nog aan de verbeeldingskracht…
mijn vosje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
168 Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje
rood als de schuchtere ochtendschemering,
lees ik de oude Russen en trek ik me terug
knus in mijn compartiment van oud verdriet
en verse wonden, oh zie me toch verlangen....
naar Pünktlichkeit en Pruisische routine,
naar koude baden in de Rijn
naar alcohol en uren van morfine
totdat ze eindelijk…
Herder met vee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
723 Hij bouwt een dorp op hoge, arme grond
De stamvader kent geen mededogen
De oogst valt zwaar tegen
Maar het vee houdt hem nipt gezond
Als een helend vangnet, een harde zegen…
Uit hopen puin en as
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
114 De feniks heeft zijn
Hoofd begraven in de as
Die hem aan alle kanten
Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt -
Over hem heen groeit
Het onkruid dat gretig
Omhoog schiet uit
Deze hopen puin en as
En met een schok besef ik
Dat hij zichzelf is geweest,
En dat ik die feniks was…
Zeewind
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen
205 Koele zeewind
ontspande
mijn gemoed
schuimkop en vloed
spoelde mijn
voetstappen weg
ik harkte daar
rouwverdriet bijeen
witte meeuwen
schreven cirkels
tegen hemelblauw
mijn lief
hier vond ik jou
ik loop hier alleen
met jouw schaduw
de zee is ruw.…
Rouwen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
139 De zachtgrijze as
op de vochtige aarde
De tranen in mij…
[ Haar tranen sissen ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
90 Haar tranen sissen
in de aangestampte as –
van haar eenzaamheid.…
[ Ik pook in de as ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
18 Ik pook in de as
van de olijfpitten en --
ik ruik mijn heimwee.…
Zoals een blad dat valt...
gedicht
2.0 met 111 stemmen
17.966 Zoals een blad dat valt,
zo viel jouw naam.
Jij lieflijk Jiddisch meisje,
verrast door een kus, verast
door een kus op de Kouter.
Gas verzandt in je mond. Je liep hem nog na,
je tong proefde gulzig het slib van zijn lippen.
Jij Judith, hij Judas.…
Eyjafjallajökull
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
206 Vulkaan verraste,
veraste ons; luchtstilte
verrees uit haar as.…
Warmere gedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 Mijn woorden en zinnen gaan niet
voor een volle lach, niet voor een tranendal
wellicht wel voor een herkenbaar gevoel.
Wellicht ben ik een van die slome vogels,
die onbevangen sluiks naar de wereld kijkt,
stoot mijn verleidelijke verentooi uiterlijk jou af.
Wil ik alleen wonen in een duin die de zee remt
kinderen en hazen verstopplaatsen…
ONRUST/DICHTER ZIJN
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
80 ik leef in een wereld
van prijskaartjes en geld
en ik zit hier evenwel
heel economisch onrendabel
een gedicht te schrijven
alle mogelijkheden
glijden in het moment van nu
moeiteloos, en worden zich waar
golvend in grijpbare
nooit gesproken woorden
ik denk verder en
kan de kern niet vinden
probeer de vraag anders te stellen
probeer…
Alles
netgedicht
4.0 met 50 stemmen
1.435 Na het definitief
ben je nu as
mijn as
vereeuwig je in glas
ons glas exclusief
en
kus jouw beeltenis
huil onbekende tranen
bij het vinden van
onze ringen
een tijdje niet gedragen
maar nu
opnieuw betekenis
om
het laatste plastictasje was
door jouw gedragen
waar ben je mijn lief ?
-ik wil je stem !…
Het laatste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
601 Een boom in het gras
door jou gekozen
om het laatste wat was gebleven
van wie je lief was
aan het universum terug te geven
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.
Vandaag jij - dezelfde
boom - hetzelfde gras
het laatste van wat je was
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.…
ZO NATUURLIJK, ZO TE GEK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
61 Ik ben gek op hout
Ik hou van hout
Maar in de natuur
Niet in mijn ‘bek’
Dat houten bestek
Goed voor het milieu
Maar niet voor m’n mond
‘mij niet bellen’
In de rugzak van m’n leven
Zit naast een drinkbeker, koppie
Nu ook een stalen bestek
Want dat streelt m’n ‘bek’
Dan, dat in de vrije natuur
Een lekker bakkie koffie
Uit een warme…
De laatste act,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
291 Ik zit begraven in deze eeuw, ik
teken mijn gebreken in de tijd,
op witte grond met het zwarte krijt
van hoogmoed, niet moedwillig want
morgen valt de eerste voorjaarsregen en
worden schetsen van mijn zonden grillig.…
Haiku
netgedicht
2.0 met 14 stemmen
1.041 Golven in galop
breken hun nek op de bank -
schuim en as…
Toxische wereldziel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
301 Jij kneedt mijn vreugde tot een kramp
Jij wrijft de sneer aan mijn ziekbed
en staalt jouw wezen met mijn as
Jij dicteert de twijfel, de afgrond
en stoot mij om
Jij,
Anima mundi,
Anima toxica...…
De woede over een verloren geldstuk
gedicht
4.0 met 2 stemmen
1.566 , er valt
een geldstuk uit zijn grijze broekzak
het rolt naar binnen, raakt haar teen aan
een moment is heel het huis en heel de aarde
vol van haar boze adem
de gulden rolt van de rand
in een onbetaalbare diepte
----------------------------------------
uit: 'Afspraak met een eiland', 1995.…