De laatste act,

Ik zit begraven in deze eeuw, ik
teken mijn gebreken in de tijd,
op witte grond met het zwarte krijt
van hoogmoed, niet moedwillig want
morgen valt de eerste voorjaarsregen en
worden schetsen van mijn zonden grillig.

Vroeg bloesemtapijt sneeuwt de bühne
onder, sneller wat ik had verwacht,
bewonder ik het schrale vuur al was die
wat kwijt, las de liederen van de blind -
gedoekte jaren, schreef de teksten in as,
die weer te vegen, onthul de zinnen
dieper achter elk woord, souffleur
en acteur in een laatste act, voor het
doek zal vallen om samen op te
trekken in deze merkwaardige klucht.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 3 maart 2011

pebmartenskpnmail.nl

Blind - gedoekte jaren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 423