Alle inzendingen over Ballade van het hoof

ik zag je armen de hymnes orkestreren hoorde het zachte zuchten van de takken in het mystieke woud in donker spiegelende vennen scheen de maan zijn gele verzen tegen het magisch onrustige water als gods prater toch voelde ik mij met jou erbij me wonderwel thuis tussen de oplichtende melodieën van onbekende ballads in aarde ’…

Hoe erg verlang ik terug naar de zon. Die teder scheen over jou gezicht. Enkel een vage herinnering uit een diepe bron. In deze lange dagen van kort licht. De laatste zomer die ik doorbracht met jou. In het bos, op de heide, aan het strand zo vol. Ze gingen voorbij, en wij beloofden elkaar trouw. Terwijl de zon afdaalde, langs de hemel.…

Ik vertel je de ballade van m’n leven.. vol zelfbeklag en weemoed.. als je luistert, kun je horen dat ik heimwee heb naar iets wat nooit zal komen ik heb gelachen en gehuild gedanst en stilgestaan ik leef m’n leven zoals alleen ik dat kan..…

het is ene Schotse ballade, Sir Patrick Spens! maar ze zijn al ver, wankelend en giechelend -Ja.. ja..ja…bla... bla… zeer intens!…

van roemloze rivieren die in tranen uitmonden, voelde de natuur aardse trilling, jouw warme adem gevangen beven de oude ballade stroomde te kust, de eerlijkheid was laat, ze weende en bitterheid gaf weelderig begroeid het ongetwijfeld nieuwe leven onafwendbaar en schaduwrijke plaats met kristallen nieuwe hoop wilde statistieken tekeningen…

Waar is hij nu? Ik twijfel in hoever ‘k Me ‘t heb verbeeld. Ben ‘k gek? Ben ‘k een fantast? Maar ‘k draag nog steeds die zwarte jas als ’n klerk! Die me beknelt: ik voel me erdoor betast Voorzichtig voel ‘k de grond, waar her en der ‘k Nog glas en veren vind; ‘k ben niet verrast Dat dit gebeurt: de molen van Tietjerk Staat in de rouwstand: dit…

Niet de wind, maar een boze mond doofde de kaars. De koningszoon verdronk. Wie op hem wachtte werd gek van verdriet en sprong in zee. Beiden werden een lied. Is het water te diep, koopt men een plaats op een boot. De afstand is niet zeer groot. De levens aan boord, zij wegen zo zwaar en de boot is licht. Ook brandt er geen kaars. Aan…

Voor 't matineuze losmaken der handen het vingervlugge duizendnotenspel in razendsnelle duivelse Etudes afgesloten met een Impromptu In Parijs schreef hij tientallen oden aan zijn geboorteland, in Polonaises, Mazurka's schreef hij als om tijd te doden Maar moest ik kiezen, liever een Sonate een Fantasie, Berceuse of Ballade En…

Geroepen Voel ik Me om Te helpen Mijn evenmens Hij die zonder Dak is of Zonder thuis Opgedragen aan de mensen van Open Hof, Stad Groningen…

Verrezen uit de dood ging Hij de Zijnen voor op reis door de verlaten Hof naar ‘t Hemels paradijs!…

waar niets meer Aan wordt gedaan, hebben Onze buren het Hof dat Merkel opdraagt zonder Dralen de allerarmsten Dit jaar nog uit hun Isolement te halen…

Maar die apenrots hield 't Spaanse Hof van het diner…

Geef mij de ballade uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie.…

kom o koele noordenwind en jij zo zoele zuidenwind laat de hof indringend geuren en toeven zal ik weer als kind…

Volgens de bevoegde instanties is de dichter Chris Abani gevangen genomen op grond van het feit dat een roman (fiction) van hem als blauwdruk had gediend van een coup d’État, die mislukte In het half jaar van gevangenschap leerde de dichter over politieke rechtvaardigheid, kon niet meer zwijgen belandde vervolgens na zeven maanden vrijheid…

uit het koele donker groen van de hof van olijven vertrokken apostelen na voetwassing en het gezamenlijke maal het aangekondigd verraad deed het onderling vertrouwen kwaad romeins rechtsbegin doodde door kruisiging de zware gang langs volle wegen van calvarie in het eenzaam offer dat hij vader bracht bewees de stoot van de…

sterren tekenen lichtelijk hoop rond de duisternis stilte valt daar waar De Mens door het noodlot wordt geplaagd verstikkend slikkend met gestrengelde vingers naar antwoorden in onzekerheid vraagt…

Want gij alleen stoffeert die hof naar mijn behagen. Met duisternis geslagen ligt al wat u ontbeert. Uw rankheid gaat mij voor, de schemerige lanen, de koele schaduwbanen, de ganse stilte door.…

Hier is het stil en vredig hier spreekt men met en over God hier wacht het eeuwig leven en niemand doet hier bot. Hier voel ik me gedragen door herinnering en hoop en dwaal ik langs de graven hier leeft de dood. Als ik hier eens zal liggen te wachten op wat komt loopt hier misschien mijn nageslacht te hopen op Zijn komst wie weet zit…

Binnen aardse muren, op de eindige flanken van leven en gedurig verduren, valt de avond over de dag zonder morgenlicht. Een onbewogen stuiptrekking tart het laatste beter weten. Een gelaten vertwijfeling ten hemel gericht. De handen ineengevouwen tot een onafwendbaar lot.…

De stilte is nog stiller dan voorheen de beukenhaag draagt nu een vorstelijke kraag berijpte bomen fluisteren nog zachter temidden van de wintervacht zit ik als een vorstin op de beklede bank het wit steekt schitterend af tegen mijn zwarte jas vogels zingen zuiver van opstanding en leven hun teksten staan in veelvoud op zerken…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

zaaien in kleuren oogsten van geuren tussen de bomen midden in lucht en licht vormen samen de mooiste start om zo tot de Schepper te komen ze spreken goddelijke woorden die liefde omranden in het hart gericht dat noem ik pure Liturgie met het zwart van de aarde nog onder je nagels en verf op je handen (de hof…

Lang heb ik die morgen daar gestaan, besefte dat deze natuur voor ons al is verloren, geen plaats meer voor het Hof van Eden. Ik besloot niet verder te gaan, dit vredig geheel mocht ik niet verstoren en stil keerde ik terug op mijn schreden. ------------------…

Goeie genade wat wilde ik jouw liefde wat was jij een ballade een danspas die me doorkliefde Ook al was de vloer soms glad geen dans die ik zou afslaan hoe kan ik zonder dat? hoe kan ik zonder jou bestaan?…

jij zong nooit maar vertelt je pijn en verdriet als ballade sonoor schets je zijn leven de blijdschap van het begin het groeien de eerste bloemen in een jeugd zonder eind zacht klinkt verbazing over de lente die blijft een lied vol beginnend verdriet van de zomer die nooit zal komen verstopt in een wereld vol dromen je zingt…

Waarheen en waarvoor Zingt het in mij aldoor Is het een vesper Of een serenade Is het niet 's avonds Maar rond middernacht Dan is 't een nocturne Waar 'k op heb gewacht En straks volgt dan weer Voor mevrouw en meneer In de moulin rouge Een folie bergère Zoetlief herderinneke Poppe met sinneke Geen grande ballade Maar…

Het stuk zei aan 't Hof van Justitie: 'Helaas ben ik nu in positie: 'k werd niet preventief gefouilleerd. Intensief kwam 'k in aanraking met de politie.'…

dwalend kwam ik hier dacht een plekje te vinden voor mijn onuitgesproken relaas helaas moet het hierbij blijven ik groet u met een hoofse knik u mag zichzelve blijven maar ik ben ik…

Of kan hij als nar bij het Hof terecht ?…