Sir Patrick en de dichteres
Voor de deuren van de stamkroeg
met sigaret in mijn hand
ik zwaai – guuudenaaaacht!!! naar mijn dronken maten
hei, dichteres!- voordat je ons gaat verlaten
-kom, zeg ‘es nog één leuk vers!
dan ga ik:
The king sits in Dunfermline toun,
Drinkin' the bluid red wine
'0 whaur will I get a skeely skipper,
To sail this ship o' mine?'
En de blije groep gaat schreeuwen en klappen
Ja! dat is zij! wat kan ze dichten!
Het is niet van mij!
het is ene Schotse ballade, Sir Patrick Spens!
maar ze zijn al ver, wankelend en giechelend
-Ja.. ja..ja…bla... bla… zeer intens!-
en eenmaal thuis, weet niet waarom
ik doe geen lichten aan maar blijf, verstijfd
naar de vloer onder mijn voeten staren
en voel hoe de Dood naar mij kijkt,
zoals een kind naar de laatste rode kers
hei dichteres, laat nú horen één leuk vers…
Geplaatst in de categorie: psychologie