Alle inzendingen over Groninger monnik

Ik bevind mij in het huis der dwazen. Hier tart mij de tijd in vorm en snelheid. Geluiden klinken in kleur. kleuren krijsen en de geur van de dood is alom. Maar zij...... Zij zal niet in gekte verzinken. Zij streelt de muren van de Martinitoren. Haar anker tot de werkelijkheid.…

Nauw begrensd oneindig land, klei en gratie hand in hand. Hoge hemel, lage grond, die mij aan uw landschap bond. Volle tarwe, sterke wind, die mij aan uw kluiten bindt. Altijd zie ik langs de dijk Bierum, Roodeschool en Spijk. Altijd keer ik tot u weer, Zeerijp, Eenum, Garrelsweer. Oude dorpen, oude stijl: Westeremden, Oldenzijl. Namen uit…

De Blauwe Stad is meer moeras dan stad En ook de Meerstad heeft zijn tijd gehad Ze liggen op hun financiële gat En vegen het met belastinggeld af Zo beunt een haas met Pasen weer een ei Tot Heertje zegt: U bent er gloeiend bij! Zie ook: http://www.dvhn.nl/nieuws/noorden/groningen/article3897863.ece http://www.nrc.nl/binnenland/article2069932…

Echt Groônger koek is stijf en vast, Doet ziel noch lijf ooit overlast, Maar maakt en houdt elk sterk en krachtig, stout en kloek; Perfesters en Studenten saam, We bidden dus je in 's Heren naam: Bak hier steeds Groônger koek!…

Je weet niet wat politici bezielt Om dat wat niemand wil erdoor te douwen, In Groningen een Forum willen bouwen, Dat krijg je nou als stevig wordt ‘gedeald’. “Wij handjeklappers zien het als een spel, Ook zonder draagvlak komt dat ding er wél.”…

Het ijle goud van de tempelbel dwarrelt op uit wierookstokjes en de eenzame bidsprinkhaan in mijn tuin murmelt het gebed van vele schedelblanke monniken. Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken?…

Het parlement heeft veel geïnvesteerd In het rapport, vandaag gepresenteerd De winst en het verlies, eindrekening Gevolgen van de winning van het aardgas Van zestig jaar ten bate van de staatskas Waar Gronings jeugd een toekomst heeft ontbeerd Laat dit rapport begin zijn van herstel Van maximalisatie van die bel Na stelselmatig Groningers…

Er lag een non op non-actief aan de zijkant van een slotklooster, waar de monnik van haar dromen met haar speelde als in een superromantisch verhaal, alleen was hij in dit geval een lantaarnpaal.…

De winter is nu eindelijk vergangen Zong ooit een late middeleeuwse bard In laat-gothiek, prerenaissance of beide In elk geval rooms-katholieke tijden Toen men de dom aan willibrord wou wijden Die christus' woord aan heidenen verspreidde Wiens ros in eeuwen nooit week van zijn zijde Al had heer godebald met lidewyde En radboud hun patroon…

Te lang al heb ik Mijzelf in jou verloren Te vaak al door dik en dun Je op handen gedragen Terwijl dat voor jou nooit Zichtbaar was, en nooit te Ver kon gaan - zie ik Eindelijk in dat ik de Mot ben die zonder uitzicht Op beter om jouw kaarsje In steeds kleiner wordende Kringetjes zijn leven aan Het verliezen is…

In de wachtkamer zit ze van angst te beven, ineengekrompen tot minder dan niets - Nog maar vijftien minuten sinds haar lief achter de mintgroene klapdeuren verdween - Zij heeft de tijd in haar ogen, Zijn leven komt in wolken voorbij, zijn jaren zijn minuten geworden, zijn minuten worden jaren - De angst groeit uit haar ogen,…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

De oude Ierse kerk op de oever langs de rivier onder een donkere wolken hemel is in het verstrijken van de uren vervallen tot spinrag en stof van het mediteren van de monniken resten nog verbleekte gebeden Eeuwen geleden gesproken gebeden om het verdeelde leven dat aldoor één is te helen Een zonnestraal golft door het raam…

de wijde rust het boerse zingen van monniken? waarom dan nog getreurd? ---------------------------------------------------------- maandag 17 december 2001 gedachtenis san juan de la cruz 4 zonneleen 17…

Mark is een god in ’t diepst van zijn gedachten In ’t echt een gladde aal, wars van gevoel Naar Groningers toe bleef hij jaren koel Bizar, want hoe lang hoosde het niet klachten?…

getekend door een sober bestaan van eenvoud, werken en gebed raakt de monnik in zijn lege kluis van alle ruis verschoond ontwaart hij stilaan de fluistering van het levend geworden woord zo alledaags aanwezig als de zachte lichtval door het venster zo tastbaar als de kruimels van het vers gesneden brood -inspiratiebron :…

'Ha twee eau,' zei de monnik, 'is water.' 'positie is stand,' zei de pater, die kwam na de mis. '- En een waterstand is een getij,' zei de non nog wat later.…

Het is oorlog in dit hoofd, Onbekende Ongekende Steden zijn Door onophoudelijk vuur Aan gort geschoten - Geen muur blijft overeind, Geen steen die op De andere blijft staan, Lucht vol neerdwarrelend gruis - Wat er nog aan beelden bestaat Wordt aan het zicht onttrokken, Tot voor mijn voeten Plots dit veertje landt En onverwacht…

Eeuwig avontuur – ieder zijns weegs gegaan, ontmoeten deze twee elkaar, monniken: de één prevelt zijn gebed, de ander wil gehoord worden, met luider stem. Zon en maan in alle getijden hun gids.…

De levensspiraal plooit zich terug, voldaan geworteld knijpt de natuur reeds één oog dicht, een innerlijk smoren in koperglans hangt als stille nevels boven het stiltedomein, waarin schaduwen als zwarte monniken het beeldsnijwerk voorbij schuifelen, een sterfzee van handgeschept bladpapier, met ontblote ruggen moedig wachtend op de eerste zweepse…

Het fries dat overheerst hier op de voet gevolgt door het drents wij als groningers ertussen en hier en daar wat twents. Toch zijn we allen Nederlanders ieder met ons eigen taal maar als we heel goed luisteren verstaan we elkaar allemaal.…

ik hoorde het klokje van de verre abdij zag muren in warmte trillen tegen het silhouet van de toren nabij goud golfde koren onder een warme wind eindeloze zomers zijn hier geboren waar koeien vloeiend hun rust herkauwen het vogel concert nadert zijn einde monniken gaan in stiltegebed hun brevier kent de regels gesprekken…

Even is er 'n vleug van Middeleeuwen Zie je de monniken op rij die monotoon hun liederen zingen Hun -spreekwoordelijk- zwijgen in alle talen Hun handschrift -lichtschuw-opgeborgen in aloude analen Niet gehecht zijn aan aardse dingen hun sobere pij...…

Evenals de Betuwelijn, de Noord Zuid lijn in Amsterdam en de HSL lijn, zal ook de tram in Groningen ongetwijfeld veel duurder uitvallen dan zoals het nu door de voorstanders gepresenteerd wordt aan de Groningers. Binnenkort valt de beslissing over het wel of niet doorgaan van de tram.…

De wolken werden strijders de wolven werden herders hun uit die andere wereld het waren de verkenners Het vlakke land daar volgde ik hun pad betrokken in dat oneindig spel het eeuwige reuzenrad Toen sloeg de bliksem in naast me achter me voor mij in mij Maar ik liep door op naar die tempel waar de monnik zei schiet op,ze staan…

De maan schijnt verdriet in mij, toch kijk ik ernaar -- door mijn tranen heen.…

wat is dat toch met het Groninger Hoogeland die weidse polders of dat Zeeuwse platteland soms maakt iemand uit het Friese woud gelokt door een gewilde baan en door ambities overmand een kapitale fout hij denkt er goed aan te doen er voor het vinden van geluk maar heen te gaan maar wat ontbreekt er aan dat unheimisch voelend…

Ben van het zekere begin Naar het ongewisse einde Gekropen, en heb daarbij Voortdurend de grenzen opgezocht Die anderen vergeten waren Aan te geven; grenzen die Er beslist waren, Maar niet zichtbaar Voor hen die er tegen Aan moesten lopen - Begin het einde nu al Zichtbaar te naad'ren - Ben ongemerkt mijn Eigen grens voorbij…

Het afgegraven veen, Water dat ontegenzeggelijk Welde uit de bodem Waar binnenkort mensen Zouden wonen op steenworp Afstand van de stad Die gebukt ging onder Een haast ondraaglijke last - Onmetelijke ruimte met Buiten, Binnen, Hout en Haven Waarin mensenkinderen werden Gestald als kiezels op het Deense strand, als peultjes In…

Omdat ik niet kon zwemmen Ben ik visser geworden, Veilig aan wal Met de grond onder Mijn voeten Kan ik genieten Van al het moois Dat het water te bieden heeft, En leer ik mezelf Beter kennen doordat Zijn glanzende oppervlak Mij zo naadloos weerspiegelt, Mij zonder gewicht dragen kan…