230 resultaten.
De wereld van gisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
145 Niettemin streef ik naar verbetering,
een kleine aanpassing, een beetje kinderlijk gedrag,
je herinnert je hoe het toen was,
de dagen vlogen voorbij, het geluid betovert me nog,
hoewel er meestal niets aan te doen is.…
non-gedicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
810 zij schrijft in haar gebeden
hoe dicht zij bij de waarheid is
en de leugen heeft gemeden
en da's voorwaar geen kattenpis
zij noemt in haar gedachten
hoe licht zij bij zijn liefde was
en dat hij zei te blijven wachten
zolang zij maar zijn brieven las
zij herinnert zich haar gelofte weer
haar plicht en roeping, haar bestaan
dus zijn laatste…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
424 Ze vergeet
’t heet dement
alles
ze leeft bij
de dag
telkens weer
ze wordt opstandig
soms
en dat komt
omdat ze
af en toe
heel eventjes
zich herinnert
dat ’t ooit
anders was
ze dementeert,
vegeteert op
zichzelf
geagiteerd
reageert ze maar
soms lichten haar
ogen op, alleen
worden die
lichtpuntjes
steeds minder.…
Vader
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
612 hier telt geen tijd
geen dag of nacht
slechts duren herinnert
aan die andere eeuw
hetzelfde huis
hetzelfde licht
de lucht geademd
en wat klonken weinig woorden
in voorbije verhalen
klopt jouw bloed nu door ons hart
het zal nooit banden breken
in deze geborgen zekerheid
vinden wij elkaar…
Scheve bomen en zoute wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
91 Haar vasthouden in sepia, in tweevoud
zelfs en dan met jou delen, wat opkomt
bij jouw woorden, eens gezegd blijft
Het licht ontsnapt aan haar sluier
werkelijkheid is het schuim van giftig
wier op het zand van het strand
Dubbelzinnig in drievoud kijkt zij mij aan
geeft antwoord op mijn vragen, herinnert
mij aan dagen van venijn en zeurende…
Zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
362 Hij die met gebogen tranen knielt en herinnert
De huizen zwijgen, het is al laat.…
Momenten van vergetelheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
186 ze kent nog de namen
van bloemen
herinnert zich veel
van de glans
van de dag
van toen
maar op het vuur
staan de eieren te ontploffen
is de rijst vaak
zwart geblakerd
in de pan
het doet haar pijn
de momenten van
pas nog kwijt te raken
een stille traan
als ze zich weer eens vergist
of vergeet
dan kan zelfs
de wind niet meer…
rotonde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
136 rond en rond de straat
niet hier of daar -heen, maar alleen
naar voren
waar wat richtingwijzend blik
de weg wel vindt en zij slechts volgt,
alleen gelaten door een lege hand
die enkel nog de band herinnert
uit een tijd
waar kinderen vanuit zichzelf
haar naam herkenden
verder is ze reeds die liefde
en hun ogen
kwijt…
bij terugkeer aan het meer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
169 bij terugkeer aan het meer graast onrust
ben ik wankel
onbewoonbaar en verjaag een vlinder
wie mij zich herinnert liegt of is gebrandmerkt
lacht de wind
ik haal mijn schouders op
en kerf hun namen in de banken aan het meer
eerder je gezicht
warm je huid
niemand die ons herkent
als de stad wakker wordt
en licht gelooft
wandel ik als…
Natuurlijke dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
184 niets herinnert nog
of vergeet sindsdien
handen op huid
tot knoop gevouwen
vogel, een dwaalgast
terug van heen
luchten rusten
in roerloze wolken
de onderste steen
verankerd in aarde
het land is af
niets meer aan doen
de knopen geteld
de sloten gegraven
klaar voor halvering
naar eeuwigheid
het laatste woord
gesproken…
Haiku's winter
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
134 Winter -
de kale tak herinnert
zich het jonge blad.
Hij voert het water
met brood tot de eenden
komen.
Radiostilte -
televisie geeft sneeuw
de uil blijft thuis.
Winter -
gewaagd ijsballet
op de gracht.…
Die vonken
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
63 zacht klinkt
de weemoed
in hun lief gezang
maar woorden met
een eeuwig gewicht
maken kinderen bang
zij gaan voor
het meer dansante
voetenwerk en de handjes
maar in jouw
ogen smeult het
nooit gedoofde vuur
het donkere van
je stem herinnert
zich nog ieder uur
die vonken ga jij
kinderen leren uit hun
geschiedenis van proberen…
Paaldansen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
197 Hoe kun je verbaal
je gram halen op een paal
geen paal om aan te dansen
of een te laten herkansen
Hoe kun je verbaal
je gram halen op een flitspaal
als je net iets harder rijdt dan mag
wordt je geflitst, als je het niet zag
Dan wordt je er wel aan herinnert
op het moment dat je de prent ontvangt
dan vraag je jezelf af: hoe kun je verbaal…
Jouw aansteker .....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen
1.180 Jouw aansteker
in mijn tas
herinnert aan
hoe 't was
Jouw nummer
in mijn mobiel
opgeslagen
toen ik voor je viel
Nu geblokkeerd
en gewist
terwijl ik weet
dat je mij mist
Geestelijk sterk
'n verleden
lichamelijk zwak
contact vermeden
Eeuwig verloren
onbereikbaar
voor jou
ongenaakbaar
Opgeslagen
in hart en ziel
vanaf de…
Uit het dagboek van een slak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
162 komen is voor
Een slak nog geen
Vanzelfsprekendheid,
Want er zijn onderweg
Onnoemelijk veel
Hindernissen die met
Het tempo van een slak
Genomen moeten worden,
Tegen de tijd dat ik
In B ben aangekomen is,
Als ik om me heen kijk,
De halve wereld verwoest,
Een bevolkingsgroep uitgeroeid -
Het enige dat aan mijn
Odyssee herinnert…
uitgaand
netgedicht
2.0 met 13 stemmen
127 het landschap herinnert mij niet
ook al heb ik er zoveel paden betreden,
mijn longen met tijdloze adem gevuld
en hier mijn neus gestoken in eeuwige geur
het landschap hoort mij niet,
alle zuchten, soms lang geleden
en zo vaak herhaald, of stelt
mijn geheugen me teleur?…
vijftigers (bij een foto)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
256 de foto herinnert mij in een vlaag
aan het gedicht 'neger uit Mozambique'
de titel kon destijds namelijk nog
ik zie de vijftigers als kleine negertjes
'toen was er nog maar één'
waarvan slechts de dichter Remco Campert
als enige nog onder ons is...…
(geen titel)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
752 de zee is niet zuinig met haar golven
noodzakelijkerwijs legt de zee zich uit
maar laten wij nu uitzien inzien naar
haar zuinige golven
dat alles tevergeefs herinnert aan het
uitzicht van ons
de zee onbehulpzaam
omdat de elementen
onbehulpzaam en
buiten blijven
ze ziet vooruit
noch ziet ze iets
ze komt ons toe en schuift ons onder…
Bij de commissie
gedicht
3.0 met 7 stemmen
10.496 Bij het hervertellen
herinnert niemand zich
of hij een granaat droeg,
of dat zijn ineengeklapt lichaam
explodeerde bij contact met
de verschrikking die zou komen
Maakt het iets uit of je weet
van 't detail dat waarheid heet?
Aangezien, op fast forward,
het einde hetzelfde is,
namelijk over en uit.…
Een moment
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
731 Je herkent een foto, een gevoel, in een persoon
of je herinnert je alleen maar iets die dag
bij een ontmoeting, een gesprek, de telefoon.
Zo'n moment waarbij men soms een traan
misschien maar moeilijk kan bedwingen.
Want bij niets raakt men zo aangedaan
als aan dierbare herinneringen.…
Weggemaaid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
871 oranje laait over de kaaien
in ocht’lijk duister, dag en dauw
en aait de messen van de maaier
die scherend ’t bermengras verkauwt
tegen de nagloed van het tuig
beweegt eenzaam een silhouet
die ingetogen wacht en buigt,
geknield een verse bloem neerzet
het kruisje met het rouwgedicht
herinnert hoe een meisje viel
in vluchtmisdrijvend achterlicht…
Overwinningslied
gedicht
4.0 met 2 stemmen
2.591 Of wij het voormalige
opperwezen kunnen overklassen
door onszelf te upgraden naar een
regeneratief organisme is een vraag
die vandaag het zicht beneemt
op deze smartelijke kwinkslag:
jouw paardenstaart herinnert ons
blijvend aan het veulen dat je was
------------------------------
uit: Toen het moest (2017)…
Droombestaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
110 Je zwaait nu ik nader kom
en in de luwte jouw stem
weer herinnert aan de heimwee
door jaren in de wildernis
Even flakkert de emotie op
van nachten samen in bed
je vraagt me teder
naar mijn droombestaan
dankbaar voor wat geweest is
gereed voor wat er gaat komen
Er is geen antwoord nodig
je woont in een schilderij
van een eenvoudige…
De Jonkies
snelsonnet
4.0 met 140 stemmen
205 Gelukkig is er nog een vast gegeven
Die Hiddema komt altijd weer tot leven
Alternatief voor laatste twee regels:
Mark denkt: niks mis toch met dat Haagse spel
Kijk: dat herinnert hij zich dan weer wel!…
Op papier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
60 zij had zich
morgens al gekleed
in de contrasten
waarmee zij
haar werk deed
haar en ogen
sprongen uit het
wit van verzorging
de lach innemend
met een gaaf gebit
het is druk
cliënten kijken
vaak benauwd
want op papier zijn
zij het slachtoffer hier
signalerend vraag
ik naar de zuster
van de prik wel een
knik maar niemand
herinnert…
Drie minuten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
598 Je staat te weinig stil
bij al dat menselijk leed,
maar wordt steeds herinnert
zodat je het maar niet vergeet.
Drie minuten stonden we stil
bij een aanslag zo onverwacht,
en de terroristen hebben weer
een stuk van de wereld verkracht.…
Winterslaap
gedicht
4.0 met 90 stemmen
14.725 Oktober sombert aan mijn deur
met windstille mistige dagen
herinnert me met heftige vlagen
dat alles van nu af verandert van kleur.
Steeds troostelozer biedt de dag -
terwijl ik mij met knusheid wapen
maar me toch langzaam in voel slapen -
een uitweg naar het zelfbeklag.…
de Grote Liefde (2)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
242 zij herinnert zich de herfst
ze reden door de Drentse dreven
de tinten leken dieper, warmer
als in nieuwe harmonie
na lange tijd kon zij
het bed weer met een liefste delen
zijn passie en zijn kussen
nachtenlang opnieuw beleven
verlangen was veel meer dan lust
groot was deze liefde zeker
de hartstocht en de zoete pijn
maar zou zij hem…
In de verkoop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
365 het oude huis
staat klaar
opgetut als een
bejaarde dame
die bezoek verwacht
ze geurt
naar gisteren
het
laatst gezongen
lied
echoet na
achter het
verse stuckwerk
de vloer herinnert zich
de slepende tred
het zwijgen
de laatste zucht
Als straks de kijkers komen
rekt het oude huis zich uit
en spiegelt nieuwe dromen voor
geeft zich…
denken aan toen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
139 heb mijn denken in het huis gelaten
wat ik wil doen is een ontastbaar feit
bij wat ik deed krijg ik amper respijt
hier op het erf voel ik me verlaten
de beiden paden ernaast en de tuin
zijn voor mij in gebreke gebleven
ik wil er naar toe en er weer leven
en brokstukken opduiken uit het puin
of ik daar nog iets terug kan vinden
dat mij herinnert…