Alle inzendingen over Onbekende reden?

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

Ik heb een beperking, Maar voel me niet beperkt. Het enige wat ik nodig heb is maar één ding. Pillen die zorgen ervoor dat alles werkt. Ik noem die pillen mijn gaspedaal. Of mijn batterijen, dan snappen mensen wat ik bedoel. Nou ja niet allemaal. Maar wel een heleboel. Eén ding vraag ik me al af een hele tijd. Waarom worden mensen die een…

Overspannen door het kloosterritme, de koude koffie na de Completen, die in thermosflessen op een wagen in de refter stonden, het wegduiken in de onderaardse bibliotheek en het vergaren van talloze boeken over parapsychologie, mystiek en heiligen. Wrange koffie, want suiker loste er niet meer in op. Ik tilde honderden boeken naar het dormitorium…

Jij bent onbekend Is er iets groters dan de aarde? Weet jij waarom Ik er ben Weet jij van waarde? De natuur is niet bedacht De keien zijn er gewoon Ben jij toch ergens iemand anders zoon? Waar gaat dit pad naar toe? Ik schreeuw Schreeuw jij mee?…

Zoveel stukjes onbekendheid nog te gaan. Maar wie, o wie, kent mij nu echt.. -…

slalommend om slakken zijn de jongen uitgevlogen weg van onder moeders vleugels naar bestemming onbekend rood kleurt de avondzon waarin gemis langzaam de boventoon voert dit is mijn zomer niet…

Ik heb u nooit gezien, ik ken u niet, Uwe ogen noch de ovaal van uw gelaat; Maar nu gij raaklings langs mijn leven gaat Wekt gij, waarom?, een onvermoed verdriet. Zij die 'k met de uitverkoren namen noem Stond naast u, toen een doodvermoeide vrouw, En uit de plooien van haar kleed van rouw Hing haar hand neer als een verlepte bloem.…

Een onbekende valt, en in zijn val valt hij -- mijn leven binnen.…

onbekend nog voor mij alles nog te ontdekken en toch mist het al onbekend bemind de mist trekt op onbekende... zie jij hetzelfde?…

(voor de man die mij -16 jaar oud in 1970- uit moordenaarshanden redde)…

Anders was ze nu in haar karretje gesprongen; de bestemming is in haar hoofd nog onbekend... maar het is eindelijk tot haar doordrongen dat ze om de juiste reden is weggerend. Dit leven kan zij niet langer verdragen, lichaam en geest hebben het opgegeven.…

Als reizigers reden ze op dampende paarden door de maan verlichte nacht. Ze trokken voorbij, alles achterlatend behalve de herinnering. Het geluid van de paarden loste op in de stilte. Schaduwen, stille getuigen van een andere dimensie. Ze reden de onbekende wereld tegemoet.…

En bij gerucht, na een terloopse waarneming, nog iets van een hoorbare angstige taal wordt verstaan; dat wellicht, willekeurig, de waarneming vestigt, dat Piggelmee gedwongen met een vuurvogel met onbekende reisbestemming is weggegaan.…

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken. Ik dank de sterren en de maan dat iedereen die komt en gaat de diepste sporen achterlaat, behalve jij, dat jij mijn deuren, dicht of open, steeds voorbijgelopen bent. Het is maar goed dat je me niet herkent. Kussen onder straatlantaarns en samen dwalen door de regen, wéér verliefd zijn, wéér verliezen…

Een ontmoeting Zomaar Ergens Verrassend Heerlijk Een ontmoeting Iemand Onbekend Glimlacht Verleidelijk Een ontmoeting Sprankelend Opwindend Intens Warm Een ontmoeting Iemand Vindt Jou Geweldig...…

Een beeld, De herkenning van het onbekende. Een aanraking, Vastgelegd in gedachten. Ongrijpbaar, Als een mimespeler pakkend in het niets. Onaantastbaar, Als het lot dat wederkeert. Onontkoombaar, Verlangend.…

wat als niets gebeurt en gesloten wolken zwart gekleed blijven omdat ze alles weten en ik zelden slaap in wit of dat ik de lengte van mijn vingers meet in een te korte naaktheid de afgebeten nagels inclusief mijn ogen blijven toch te klein en kijken doe je wereldoud wat als ik sterf in een onuitgenodigd woord op een…

geraakt door het vuur in allerlei staten staan we te wachten dat laatste uitje naar dat goede restaurant nog eens zonder jou de zon gaat onder een vietnamesche loempia in het stalletje heldere sterren eten bij de vietnamees duistere straten zo goed kenden wij - de vietnamees blijkt een thai elkaar nou ook niet…

Afzender onbekend Soms verschijnt er een reactie, zomaar onder je gedicht Een lief gebaar, waarvoor ik thans zwicht Een schrijfseltje van een anoniem die na ’t lezen dan misschien dacht, daar wil ik wat aan vertellen.…

Lieve onbekende ik ken je wel, maar ook weer niet je bent zo vaak in mijn gedachten de laatste tijd al heb ik je nooit ontmoet wat wellicht nooit zal gaan gebeuren omdat ik me niet openstel ’s nachts mis ik je naast me al is het alleen maar om te zeggen dat ik niet kan slapen of dat het zo koud voelt zo alleen in dat grote bed op de lange…

Onbekende wegen Je zal ze ooit inrijden Want men kan nieuwe dingen Toch niet blijven mijden…

Ik vraag mij al zo lang af wat de zin is van het bestaan dat m’n onderbewuste, moe van verwerken van het denken, antwoordt in heldere dromen: Ik reis in een eindeloze trein buiten is het aarde donker reizigers kijken verwonderd als ik naar hun reisdoel vraag ze begrijpen mij niet - geboren en getogen in de trein weten ze…

Nog nooit zag ik je stralen verdoofd door de nacht. Nog nooit hoorde ik de regen op je spatten en je stampen door de gang. Ik weet niet hoe je heet, waar je staat of ligt. Ik weet van niets en jij, jij weet nog minder. Fietsend dagdroom ik dromen. Fietsdagdroom je ook van mij?…

Retour afzender, adres onbekend. De boodschapper klopt op een deur Die niet voor hem is bestemd. Zijn Boodschap geweigerd, hoe goed Ook bedoeld; zijn intentie omschreven, Geen grond van gemeenschap gevoeld. Verbijstering volgt de geweigerde brief, Die gezien zijn goede bedoeling niet Meer bleek dan een ongenode grief.…

Daarom waar ‘t wel van noden, Dat ik mijn doorheid kwaad Met rede eens ging doden; Maar ach! mijn hart, wat raad? Geen dwang en kan afschrikken Mijn al verwonnen zin, De lusten mij verkwikken In mijn bespotte min. Die wijslijk niet kan delven Zijn zotte ijver snood, Die martelt, laas, zichzelve Met een langzame dood.…

Het middaguur vat kalm de trage tijd en weert de stenen schouw uit de ruimte waarin het is gebouwd het stapelbed onwillig en te hoog gegrepen is door de vierde macht vergeten om stil te zijn - heden nacht -…

De brug van de rede. De doden zijn niet dood, de levenden niet levend de tijd van het verleden, verkeerde lang in een ongeschreven verlangen, uit nood vermeden, verleert wat door een kind is geraakt, het leed als carrousel in een eentonig spel, de afgrond als ondiepe kwel,waar kraaien zich spiegelen aan hun verstand.…

Liefde is de reden dat ik ben, dat jij bent, dat wij zijn. Liefde is wat ons bij elkaar bracht en waarom we hier nog zijn. Liefde maakte leven. Liefde maakte alles. Liefde is de wereld.…

De reden is er één van raadsels, die iets verhult van de ware aard. Nimmer zal die volledig de waarheid spreken. Een mensenhand onthult bijna altijd slechts de halve kaart. Relaties worden vaak impulsief gesloten. Niet altijd doorzien zij de raadsels van die andere geest.…

Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…