De brug van de rede

De brug van de rede.
De doden zijn niet dood,
de levenden niet levend
de tijd van het verleden,
verkeerde lang in een
ongeschreven verlangen,
uit nood vermeden, verleert
wat door een kind is geraakt,
het leed als carrousel in
een eentonig spel, de afgrond
als ondiepe kwel,waar kraaien
zich spiegelen aan hun verstand.

De hemel telt die spiegels,
baden sterren zich in weelde,
zichtbaar in de stelling van
Fermat, waar het licht zich
deelde in de echtheid van een
kind, die met dit voorrecht
is bekleed, met weinig liefde
ondervoed, leeft met het heden
op gespannen voet, honger naar
de brug van rede houdt het
zoet, een innerlijke vrede
die het luchten moet, anders
kan ze het vergeten.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 23 maart 2010

pebmartenskpnmail.nl

de brug van de rede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 13 stemmen 366