345 resultaten.
De zin van het leven en zo
gedicht
3.0 met 40 stemmen 28.590 Als aan de minimum eis:
onsterfelijkheid, eeuwige jeugd
zonder lichamelijke of geestelijk ongemakken,
voldaan is,
zouden we er eens over kunnen praten
of het de moeite waard is
je ergens voor in te spannen.
-------------------------------
uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…
stilte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 144 De stilte is onsterflijk
en waar,
de stilte heeft geen
vragen, maar is
zelf het antwoord.
Geen woorden, alleen
maar zwijgen,
geen denken,
alleen maar rust.…
Organist
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 781 Wie weet leidt ooit een patholoog mijn lot
Nog tijdig in onsterfelijke banen
Door mij, althans een paar van mijn organen,
Voor eeuwig te bewaren in een pot.
Ik prepareer mijzelf ook reeds voor later:
Al jaren staat mijn lever op sterk water.…
Het regent weer
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 1.217 Ik sta tot mijn knieën in het water
Levenloos geklater
van onsterfelijke druppels,
mijn gezicht ranselend
als kleine knuppels
De zwarte schapen in de lucht
Bekend en berucht
bij zoveel individuen
die lijdzaam weer wachten
tot het zal luwen…
Teresa
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 800 Je ogen zijn jong
Verscholen in duizend rimpels
Je handen zijn open
Gehouden uit gewoonte
Ogen als parels
Handen vertrouwd en sterk
Je lichaam klein
Je geest zo groot
Je ziel onsterfbaar
Gebleven in breekbaarheid…
Bonnie and Clyde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 242 Die zijn destijds én dodelijk geraakt
Én juist daardoor onsterfelijk gemaakt.…
Julia
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 je straalt als verre ogenschijn
bij onsterfelijke maan
jouw ochtendlicht trekt in een
zweem aan de nacht voorbij
o, glinsterende ster
lig tegen mij aan
ademvocht doorstroomt mijn aderen
hemels lichaam, blijf dicht bij mij…
dichter bij het vergeten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 199 niets zó ondankbaar als
't schrijven van gedichten
wat je schrijft is betrekkelijk
goed voor het vergeetboek
dus beperkt houdbaar
mocht het je bedoeling zijn
onsterfelijkheid na te streven
vergeet het snel...
niets dan fictie is het
en dat weet de oude dichter
maar al te goed…
Hij of ik
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 656 Onsterf'lijk ben ik niet. 't Is zonneklaar,
dat elke mens tenslotte overlijdt.
De oorzaak van de dood is vader tijd.
O, was ik maar een vadermoordenaar!
Ik wens een kans, al is een moord verboden.
Ik wacht hem af en tracht de tijd te doden.…
op weg naar Shangri-La
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 232 alsof het leven eeuwig is
steeds onderweg en groeien
liefde vindt een onsterfelijke weg
de dood lijkt een verre horizon
een beperking van ons zicht
de wereld is rond en de maan
vertoont achter de wolken licht…
Bijtende liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.630 De grote oorlog die we voerden
– al wisten we niet waarom –
was het bewijs van onze liefde,
even onsterfelijk als de veldslag.
Want we deden nog de moeite
elkaar te overtuigen;
slechts zwijgzame onverschilligheid
had ons kunnen doden
niet de grote oorlog…
het gras omhoog
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 289 ik sprong door herfst;
de wind blies zeepbellen
naar eender waar
in mijn onschuld
hield ik
van het tuimelen
boven onsterflijkheid
hoe kon ik weten
dat daaronder
dicht aan de grond
jouw zomer lag;
begraven
in een laatste zwaluwzwaai
van zwarte randen…
Metamorfose (koor 10)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 541 De echte finale voltooiing voltrekt zich in het onsterfelijke kwatrijn ‘Als stervelingen zingen’, alhier op de site……
Dave en Simeon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 254 Muziek die ten
Diepste drijfveer
Was van buitengewone
Persoonlijkheden -
Take Five waarmee
Tientallen generaties
Studenten hun studieleed
Op benauwde kamertjes
In de binnenstad
Aangenaam verzachtten
En de Canto die
Voor miljoenen mensen
Het lijflied werd van
Hun eigen onsterfelijkheid…
STAPPEN TOT DE DOOD
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.020 Winter heerst er in mijn hart
‘t is er snijdend koud en guur
Wolken zijn er grauwig zwart
wat ik mis, is het levensvuur
Stilte heerst in mijn innerlijk
alleen de nacht is deelgenoot
Duisternis schijnt onsterfelijk
even onsterfelijk als de dood
Smart beheerst de lange weg
waar de zon het schijnen laat
De verlaten weg, die ik afleg
voert…
Ouder worden.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 424 En uit je ziel komt een onsterfelijke blo.
Al in de knop gegroeid.
Laat haar bloeien.
Ouder worden doe je zonder geld, zonder glans en trots.
Zonder koperwerk mijn liefste!
En dan is er het onsterfelijke kruis.
De stilte.
En de altijddurende liefde en de gladiolen.…
Sneeuwend
gedicht
2.0 met 289 stemmen 70.999 En nergens draag ik onze liefde
- Tussen groeiend puin -
Onsterfelijk als de dood.
----------------------------------------
Uit: 'Winterrunen', 1967.…
Waar de wilde lelies groeien
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 807 Ik heb geen aardevrees,
toch ben ik bang
mijn onsterfelijkheid te verliezen
in de onpeilbare diepte van je ogen.…
Zoals
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 zoals je lichaam in mijn zinnen ligt
je schouders mijn nachten ondersteunen
je driftig bloed de uren sneller laat stromen
tot ze na een kort onsterfelijk moment zichzelf verdoven
zo laat ik hier en nu jouw stem weerklinken
speels en vederlicht maar zonder spreken…
Wetenschap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 De wetenschap dat leven kort is benauwd me,
de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen.
De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen
is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting.
Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik
de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…
Salinitas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 het strand geeft eenzaam blijk
van een vloedverlaten zee,
zijn korrels zo talrijk
uit het zicht der eeuwigheid
is de zeevlinder onsterfelijk,
het tere lichaam ten spijt
kom, laten we gaan,
ergens wacht het ruisen
van de branding in mijn traan…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.358 Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: 'Vreemde wil', 1994.…
wolfgang amadeus
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 326 je gouden klanken
ruisen spetteren raken
het snakkend hart vol
kristallijnen tranen
glazen druppels
op gouden webben
trillend en wenend
onmetelijke schoonheid
engelenstemmen ijlen
door blauwe nachten
oneindig jubelend
hemels onsterfelijk…
Illusie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 962 Daar..waar ik voor even meende, voor
altijd onsterfelijk te zijn.…
papaklaas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 942 in mijn herinnering neem ik je hand
je staf en blije kinderogen
warmgezongen door de onsterfelijkheid
van elk decemberlied
zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste
en je droeg jouw mantel graag
een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag
op wat mijn hart
in zoveel beelden ziet…
hemellichaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 o, dunne ster
lig tegen mij aan
beschijn reeds van ver
huid bij onsterfelijke maan
hier naakt licht tussen bladeren
ochtendzweem ijlt aan lucht voorbij
verlegen ademvocht doorstroomt aderen
hemels lichaam, blijf nog even dichter bij mij…
Immor(t)aliteit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 366 Godsdienstwaanzin loopt dood,
maar zelfs de dood blijkt leven
van eeuwigheid tot amen:
onsterfelijk, maar in vlammen.
Zijn zwaard der gerechtigheid,
in verdorvenheid geheven,
laat hem branden als de hel,
als destijds het WTC.
Geen traan blust zijn inferno:
dat is aan God, of aan Allah.…
Non omnis moriar
gedicht
3.0 met 31 stemmen 14.305 Soms, als een distel door dik asfalt,
barst er een regel poëzie
de taal van mensen in.
Zo werd de Dapperstraat een plek
van hoge adel en duurt de Mei
al meer dan honderd jaar.
Zo wijs ik soms mijn kleine zoon
des avonds op een fonkelend verschijnsel
en roep: O Venus, felle star.
Hij corrigeert mij wel, maar geeft
het later toch misschien…
STERREN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.188 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!…
voor altijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 876 Zal jij nog aan me denken, soms
Zoals ik aan jou
Als de dagen korten
en de maan nog steeds daar
blijf jij ginds leven
In je mooie droom
en de mistige stad
En ik hier, veilig, veraf
Zal je het je herinneren
hoe vrij ik me voelde
jouw onsterfelijkheid
van zo dichtbij te zien
zal je nog aan me denken, soms
zoals ik voor altijd…