118 resultaten.
levenslicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 Claire Vanfleteren…
Winter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Claire Vanfleteren ©…
Pas de deux
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 331 Obscuur dreigt het bevruchte firmament
verbergt bliksem en donder
voor onverwachte momenten
zoals bladzijden van een roman
hunkeren naar het omslaan
om de volgende stap te zetten
zwartgedrukt in sneeuwwitte velden
wachten op de vochtige vinger
die kantelen laat
of terugbladert in al gelezen tijden
de okergele grond ligt roerloos aan…
betovering
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 787 papier
en uit jouw poëzie, diep in het glanzen
van sneeuwwitte schors
in het weten dat, nog anders
dan de dag of de nacht,
jouw zoekgeraakte bloei
zoveel meer mengt
met bloesems
dan rondgezonden
stilte
ik zwaai, losgeschud
aan de rand van de weg,
en zie zomerwimpels baden
in jouw blauwe tuin
opgedragen aan Claire…
Zij is het
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 379 Claire Vanfleteren…
GENESIS
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 965 Kieuwen kiemen
tot oeroude reptielen
foetale fossielen
in wording
Licht en liefde
ontwaken voor ‘t eerst
uit stof en steen
jij en ik
Blozende blikken
in obscure ruimtes
een vluchtige vlam
in het ijle
Beloftes beleven
op desolate stranden
tijdens naakte nachten
in een rijp avontuur
Bloeien bloemen
in de moederschoot
Venus venaal…
In transparantie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 uit de
tijd van verbazing
het onbevangen oog
nog niet afgeschermd
door de ratio van een
cynische benadering
weg zijn de jaren dat
toeval de rode draad
was in het leven van velen
berusting voelde als helen
de mystieke kantjes
werden altijd keurig
gerand door het gebed
van dominees en prelaten
het magische
ontsprong die dans in
obscure…
Grijze zomeravonden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 Overgeleverd aan de luie warmte van het haardvuur
flakkert het schimmenspel als obscuren
op late druilerige avonduren,
doodse meren van sissende zielen tegen een klaagmuur.
Een mijmerend zuchten van vale gezichten,
uitgeleefd, vergeten en vergaan.
Bedwelmende gedachten, waar ze neerslaan:
jeugdige vrienden betoverd tot dwaallichten.…
Stille getuigen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 145 Rond waart de schemer
van sporen van genen
gemodificeerd
in een obscuur domein.
Vliesdunne flinters
omhullen en vullen
van buiten en binnen
onzichtbaar een luchtbel,
aldoor transparant.
In pastel polychroom
draaiend, bewegend
onthullen zich flinters,
zichzelve gelijkend,
aan de laborant.…
Nieuwe wetten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 731 koffieshop moet afhaalcentrum worden
Zo wordt, conform het rookverbod, beoogd
Geen schemerzone is nog aan de orde
Er wordt niks meer gesjoemeld of gedoogd
De wet zal straks de tijdgeest achterhalen
De koffieshop wordt als begrip erg 'oer'
En 't spul, onttrokken aan het illegale
Ligt dan gewoon bij de sigarenboer
Maar tal van planten en obscure…
In obscuur kleine kroegen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 194 je hebt gezucht
onder een zwarte lucht
het kopje laten hangen
zacht tegen mijn wangen
jij bloeide voor
vorsten in paleizen
zag in woestijnen oases
als kleine paradijzen
in theaters
grand gala gedaan
in obscuur kleine kroegen
op de planken gestaan
jouw ster is gaan rijzen
in de glamour van geluk
ik mocht bij je blijven
en toch…
Een mooi gezicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 560 Claire Vanfleteren…
tragiek van een dichterskind
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 zij is het kind van een dode dichter
reeds lang vergeten
sinds de schimmel aan het papier
begon te knabbelen
maar ze is daar wachtend op tijden
dat het de mens niet voor de wind
zal gaan, tot het keert en het koesteren
zich opnieuw laat baren in de oergeest
zij is het kind van de rekening
op het conto van het tijdelijke
een lange obscure…
één woord
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 324 Claire Vanfleteren ©…
Du Perron in Quinto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Eduard ging naar Quinto, waar de familie van Claire
een landgoed had. Hij deed alles om haar te paaien,
maar zij genoot het meest van zijn bewondering.
Eduard had zijn liefdesverdriet in literatuur omgezet,
om maar niet haar man de beeldhouwer Marcel Wolfers
aan gruzelementen te slaan.…
Oei mijn geheugen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Ha Claire, da’s lang geleden.
Hoe is het met jou?
Ik schrik op, doe een stap achteruit.
Ik ken dat gezicht.
Een spook uit het verleden,
al is ‘ spook’ niet het gepaste woord.
Die blonde krullen,
bruine ogen en sensuele mond
zijn wel niet meer wat ze eens waren,
maar mogen er best nog zijn.…
uit de boekjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 Ik begon te schrijven
over dikke wijven
ergens in het schieten
van een onheuglijk jaar
Ik was uit de lucht gevallen
met mijn gat in witte nevelen
mijn hoofd in bruine sferen
Het luchtruim mocht bliksems vloeken
niets was van obscuur allooi
het viel allemaal uit te proberen
samenhang was een burgerlijk cliché
Ik had het allemaal uit…
Geen vrees
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 219 barst de toorn los
het land zet zich schrap
verankert de karige boedel
de zachte glooiing biedt ruimte
voor hemelse cascades
en duivels vuurwerk
het gewest kent de kuren en grillen
van steeds weer en wind
en het verloop van de geseling
wonden helen in maanlicht
en onder de koele ochtenddauw
de gewassen zon van morgen
verbleekt het obscure…
Made in Taiwan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 587 werd door De Twee Pinten ooit gezongen
Leuk liedje, maar de strekking was verwrongen
Want de Chinees verkoopt geen hondenvlees
De Koreanen en de Taiwanezen
Die maken d'r wèl hele schotels van
Maar zie: het mag nu niet meer in Taiwan
De rijst behoeft daar nieuwe soorten vlezen
Je zou nu denken: aah, een eind goddank
Aan fokprogramma's en obscure…
paarse vijver
gedicht
3.0 met 116 stemmen 13.079 hij spiegelt zich in het stille water
vanuit z’n torenraam blikt hij omlaag
en zoekt de diepste gronden van Den Haag
de bodem van de politieke krater
de kalme vijver dampt of is het rook
die opstijgt van een smeulend vagevuur
plots borrelt hij sinister en obscuur
vanaf het eiland lacht het rode spook
achter buigend groen zo goed verborgen…
De illusie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 456 roerloos
als drijvende lijken van verloren seizoenen
traag kleedt de gloed zich met krimpend licht
het geluid van de nacht sluit
met een onbreekbare schaduw het luik
van de verlaten woning
de klok groeit naar klein getal
wijst ruwe vachten de richting
naar het holst van de duisternis
een etmaal verbreekt het vlies
verrijst uit het obscure…
Het leven in vraag stellen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 412 Claire Vanfleteren…
arend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Claire Vanfleteren…
De Sint
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 110 Claire Vanfleteren ©…
op ‘ nippertje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 angstvallig dartelen in een
brij van obscure onzinnig
aaneen gehouwen zienswijzen
“”””
gedolven ligt het graf te zijn
naast hem die haar voorging, de
dood obscener dan het stigmatiseren
door een neo woke cultuur
maar zij in ademloosheid gebleven
wacht op de vele dragende handen
die haar een eeuwige rust toedienen
langzaam zal het houten…
Campa
gedicht
3.0 met 16 stemmen 34.797 Ik struikelde over zo'n klein karwei
en maakte rechtsomkeert, obscuur verward.
Bloemen, meest namaak, alle kleuren, zerk
na zerk. Ik las de woorden hier en daar.
A Very Special Man, heb ik zien staan.
Begraven, lijkt me, zonder rouwmisbaar.…
Een mooie dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 369 Op een zwoele zomeravond, waar in mijn leven
- al heb ik hopelijk nog even -
er niet veel meer van zullen komen
sta ik na een lange zwemtocht weg te dromen
Aan de vloedlijn wacht een schimmige figuur
Hij laat geen afdrukken na in het zand en oogt obscuur
Kan ik je even spreken, vraagt hij met een glimlach
Ja waarom niet zeg ik, ook voor…
Voorbij Claire de la Lune
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 Die komen niet voorbij Claire de la Lune...
Nu u tóch alert dit gedicht leest:
ervaar de lange haar uit uw neus,
beschrijf het geluid dat u dwarszit,
krijg oog voor de kracht van uw realiteit.…
mama
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Claire Vanfleteren ©…
De Ode
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.559 Een bed vol met vlammende rozen,
obscuur een schim bedekkend,
zijn randen likkend, liefkozen,
steeds meer nageslacht verwekkend.…