Alle inzendingen over eeuwige LIEFDE

De bladeren ritselen schielijks over het bospad Heerlijk laten ze zich rijgen door het bos Laverend op de wind in hun vrije val Dwarrelen ze geruisloos op het zachte mos In het hart van het bos fluit de merel Het zuiverste concert voor haar geliefde Telkens wachtend op zijn antwoord Fluit zij een melodie van eeuwige liefde Op het zachte…

zo vergaat het de mens al jaren waarom zou ik nog praten over datgene wat ieder al weet, overal en hier, eeuwige liefde kan je niet bewaren een vers in het donker, geschreven en gebleven, gaat heel lang mee in de kluis van de duisternis geloof en de hoop rusten daar in stilte met hun wensen in wit gedrukt zij waken over alles wat ik mis…

En daarmee is Zijn Eeuwige liefde met ons verbonden, mensen die leven hier op aard. Hij is gekruisigd en weder opgestaan, de genade van God is onmetelijk veel waard! Wacht maar tot ieder dit echt beseft... Want de Vader, de zoon en de heilige geest is waarachtig, is echt!…

liefde van zijn moeder…

liefde was bij haar kortstondig ze wilde haar leven leiden zonder liefde als ballast tabula rasa was haar obsessie zonder aarzeling gooide ze het kind overboord met het badwater liet me achter op een puinhoop van gevoelens verweesd en verward…

Onsterfelijk achten wij ons cerebraal als groots concept en diep in gedachte, belijden elkaar eeuwige liefde en trouw, wenden onze blik graag "ins blauen hinein", zien de zon die altijd lijkt te schijnen, en doen alsof de eindigheid niet bestaat. In ontkenning spelen wij een spel, want terminaal zijn we natuurlijk allemaal.…

ik als jij met simpele gebaren elk moment vrolijken en met een omarming de dagen schonen als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ik elke twijfel over eeuwige liefde voor altijd verbannen dan zou ik als jij in voor en tegenspoed het luisterend oor net als een schouder altijd iedereen bieden als ik moeder zijn kon…

Hun vuur is enigszins geblust nu ze de tegenhangers zijn geworden van wat men hier noemt: "eeuwige liefde in goedkope herdruk". Hun jonge vriendjes knikken blikken blozen, hun halzen met nog verse littekens van de strop.…

Zoals Sarah uit de bijbel wachtte zij lange jaren, verlangend naar een zoon voor haar stoere man, naar een zoon als uiterst bewijs van eeuwige liefde. Zo gaat dat, Alexander, in jouw verre land.…

Zij fantaseerde zelf het witte paard waar ze als prinses op werd gedragen toen hij knielde om haar trouw te vragen leek zijn liefde binden heel wat waard Meisjesogen glommen vertedering toen deze prins eeuwige liefde vroeg haar op sterke handen verder droeg. Het feest was compleet met catering.…

Daar lig je naakt Opgewonden Een beetje huiverig Wachtend op contact Blind gebonden Een zachte kus Aan de zijkant van je lippen Je wilt meer, maar Ik ben weer weg Plagend speelt mijn tong Met je oor Fluisterende hunkering Je adem stokt Je fluistert terug Mijn lippen raken De jouwe Een hete zoen Tongen verstrengeld In eeuwige…

O, zalige nachten van huwelijksmin, Met tranen van weelde bepereld, Ge zijt het geheime en het enig begin Der eeuwige liefde op de wereld. Ge geeft mij iets krachtigs, ge vormt me tot man, Betoverend maakt ge de gade, Ik voel me nu meester, ik voel wat ik kan, Zij voelt zich vol lust en genade.…

dag doorgaans onder de mooie regenboog Zware, woeste zeeën, we voeren evenwel door tezamen strijdend door zo vele donkere nachten Nooit opgevend, altijd varend in het juiste spoor altijd elkaars eeuwige liefde mogen verwachten Vijfenveertig jaren er alreeds voorbij gevlogen als een mooie droom gingen ze allemaal voorbij Heel gelukkig en…

spelende kinderen laten me denken waar is die tijd, waar is mijn jeugd kan ik nog een bloemetje schenken zo voel ik liefde, zo voel ik deugd de jaren vliegen en staan soms stil ik denk dan aan plezier en pijn mijn hart voelt oud, mijn woorden kil waar is het leven vol zonneschijn mijn groot verlangen is nooit vertrokken bergen beklimmen…

liefde met seizoenen kweelt wat is toch mijn verbondenheid met de zee zou het mijn eigen lichaam kunnen zijn dat bestaat uit twee derde deel vocht spiegel mij in zuiver helder water zodat ik mij bijna onzichtbaar kan vermengen.…

Naar Rome en weer terug Overal bij mij Tijd vervliegt zo vlug Lopen zij aan zij In 1 seconde naar mars vliegen Sneller dan het licht Als je ons zou bedriegen is het onze plicht Immer terug naar mij gaat alles weerom rond samen zijn wij vrij waar toen de wereld bestond Onafscheidbaar aan elkaar geklonken wordt ons het universum geschonken…

algemeen bekend ‘t weer is onbestemd stemming is als het weer wat je ook stemt alles komt op je af zoals het was liefde is van tweeën één stem je op elkaar af het wordt altijd nooit weer wat het nooit was…

Mijn liefde voor jou lijkt nooit voorbij tegaan. Waarom heb ik niet aan jou kunnen weerstaan? Terwijl jij geniet van het leven verga ik van pijn. Hoe zou mijn leven zonder jou zijn? Zou ik minder lijden of zou ik dan nog eeuwig kunnen zoeken naar iemand zoals jij? Al maanden loop je rondjes in mijn gedachten.…

De winden hebben gezongen over de mensen op het eiland der dromen Maar de zeevogels verstonden de klanken niet en hun verhaal is verloren gegaan Enkel een zweem van een heerlijke geur, ijl als een blanke roos in zoete struwelen, zwevend over de groene heuvels in de lente, herinnerde hen aan dat goddelijk paradijs, waar pure liefde de harten…

Niemand vraagt waarom ik naar de Makelaarsloop in Uithoorn ga terwijl ik daar toch echt mijn eerste blauwtje heb gelopen Zou het zijn uit zekere hoop haar terug te zien en onderweg aan een touwtje op te knopen Nu u het vraagt u brengt me echt op een puik idee in mijn running short zit een lang koord daar kan het mee dat zit…

ik val voor het licht dat op je schijnt gebroken in het kristal van ogen ik weet dat je in de verte verdwijnt zonder mededogen terwijl we over vlakke wegen zwerven langs leven en een beetje dood help me overeind, of lijm mijn scherven mijn kus was jouw voetnoot…

Daarachter gaan wij eeuwig verrijzen Samen, twee wezens in één hart!…

als vogels niet meer durven zweven op de wind als bladeren naar hun bomen terug gaan vallen als een ster niets meer om naar te twinkelen vindt als sneeuwvlokken naar de lucht toe dwarrelen als er echt niets meer is om mee te spelen voor een kind als je aan het eind van de regenboog geen pot met goud maar slechts een hoopje schroot vindt…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

Is mijn eeuwig het eeuwig niet? Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

O niet van u het licht, Dat zich uit u verspreidt, Het is, het is het licht Der Liefde der Eeuwigheid. Gij ligt daarin, Ik zweef daarin.…

dat ik de waarheid spreek en dat liefde tussen ons geen enkele kans meer heeft Kan het die eeuwige band of is het maar een verzinseltje uit een of andere harteloze krant…

we hangen aan dezelfde boom jouw blaadjes fris en appelgroen beschut door grote sterke takken blaken nog van levenslust, terwijl mijn bladeren geel met rood omrand zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek, dat als een warme zachte deken nestelt rondom de witgevlekte stam van mijn ziel graag zou ik jou beschermen, beschutten en behoeden…

Het waren niet de klappen, zei je. Maar wel de woorden. Dacht je er nog aan? Denk je er nu nog aan? Dat tere vogeltje? In beide kleine handpalmen omsloten. Hoe je het warm blies. Maar niet voor jezelf zou zorgen. Dacht je nog aan zijn woorden? Op de dorpskermis. Een glimmende ballon aan een touwtje. In je kleine hand. "Niet…

Blijven voor eeuwig en altijd Heel dicht bij elkaar…