10238 resultaten.
Poldermodel
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 645 De schapen
het blaten
de populieren
het ruisen
de sloten
het gras
de wind
het riet
de wolken
vervoeren
de dijken
bewaken
de dammen
dichten
de hekken
plaatsen
de polders
inrichten
het poldermodel van
ons maakbare nederland…
Dag indeling
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 751 De Albert Heijn past voor de consumenten
de inrichting van alle winkels aan.
Voor wie zich afvraagt waar de spullen staan:
Men deelt ze in naar de 'gebruiksmomenten'.
Wie cornflakes dus als toetje consumeert
zoekt straks bij Albert Heijn geheid verkeerd.…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 kruipt
de Stena-line
langs de horizon
terwijl de zon
afscheid neemt
van de dag
door de zee te kussen
een eenzame minnaar
loopt langs de vloedlijn
wiens voeten omarmd
worden door de zee
al is 't voor heel even…
Geven en blijven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.660 Tot het licht voorgoed afscheid neemt van
haar ogen.
En haar masker lijkt op haar
trouwe wanhoop die niemand begreep
toen ze haar liefde
in scherven zag vallen en hij
een
afscheid
werd
die haar
slechts
het geduldige stof
op zijn foto en
de naamloze pijn
van haar eenzaamheid
gunde.…
Ontsnapt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 236 Een ontsnapte gedetineerde
had zich in een koffer verborgen
om zo haar vrijheid te waarborgen
zoals de inrichting concludeerde
Hugo was haar voorbeeld, onbetwist
want hij ontsnapte in een boekenkist.
…Een Duitse gedetineerde is op kinderlijk eenvoudige wijze ontsnapt uit de penitentiaire jeugdinrichting waar ze opgesloten zat….…
Achterdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 Ik glimlach om de tijd
dat ik gisteren nog ‘achterdag’ noemde
en de inrichting van de speelhut mijn enige zorg was.
De brok herinneringen
vloeit in tranen,
want alles gaat voorbij;
Morgen is vandaag
achterdag.…
proces verbaal
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.313 op vreedzame graven
staan gebeitelde woorden
als afscheid voor
de laatste reis
bij een verzakte zerk
staat postuum een boete
als schandpaal van nalatigheid
ze hebben een put teveel gegraven
en met het planten van die extra pijn
vraag ik mij af
hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…
Post
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 169 Mijn eenzame gedachten
vormen ontelbare PS’sen;
ze vliegen als postduiven weg.
Geen grenzen kunnen
mijn minnende mijmeringen dwarsbomen
Zo smokkel ik de verwachting van het weerzien
over het afscheid en de tijd heen
die ik bukkend sprokkel.…
Moment
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 832 zonet
is
voorbij
niets meer aan
te doen
nu
is
één moment
een zeldzaam moment
hét moment
want
alleen nu
kan je inrichten
zoals jij
dat wilt
straks
is
nog niet
maar straks
komt wel
en
alleen nu
kun je naar
straks toeleven
want straks
is straks nu
leef
voor het moment
dit moment…
Te pletter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 Ik rook;
drink;
lijd
met je mee
op jouw golven;
te pletter
waarschuwen ze
voor de vloed.
Als jij
er niet meer bent
in de nacht;
dan eet ik nooit meer
een hamburger
met uienringen
want dat doet zeer.…
Ik hier jij daar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 513 Vroeger op zondag,
Met je ouders naar het strand.
Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand.
Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen.
De toekomst nog lang niet vervlogen.
Je hoofd nog vol van het heden.
Dat is nu lang geleden....
Het is nu raar...en denk telkens...
Ik hier jij daar.
Dag lief mens.…
Amen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 280 In een wereld zoals deze
Zal ik bij het sterven
Geen tijd meer hebben
Om te denken
Aan de dingen
Waar ik zoveel van hou
Amen!…
Niet vreemd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 413 niet anders willen zijn
niet raar, niet bijzonder
niet leven bij het wonder
niet meer alleen
op een lege bank
in het overvolle park
niet een dwaling
een eenzelvige gestalte
frêle hangend in de mist
niet verloren
in een geschapen wereld
die niemand kent
niet de grijze droom
tussen de blozende slaap
maar weten wie je bent…
Mijn Thuis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 het je omsluiten met
meningen
overtuigingen
gedachten
inzichten
gedragingen
veronderstellingen
eigenaardigheden
geheimen
is de inrichting
van de binnenkant
van je huis
en na dit alles
na veel overwegingen
op een rijtje te hebben gezet
ben je veilig zeker en behaaglijk
en weet je je pas echt thuis
maar vergeet nooit
de deur op…
Ik wil niet dat je gaat, laat me niet alleen.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.160 Aan het vreselijke moment van afscheid,
aan de momenten van eenzaamheid.
De woorden "voor altijd" verliezen hun betekenis
aan de angsten diep in mij.
Bang dat je me alleen laat; voor altijd
en nooit meer terug komt.
Ik wil niet dat je gaat,
laat me niet alleen.…
Alles is anders
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.593 Jouw ogen
vertelden mij
over het naderende,
scheurende
afscheid.
Onze woorden
waren reeds
gestorven in
stille eenzaamheid.
Toch was er
rust in mij,
ik stamelde
mijn Amen.
Ik kuste
jouw stille lippen.…
Ontdooien zonder gedachten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 151 Waar de kou weer spreekt ben ik het verhaal dat begint
met de wens die de wakende dag vraagt
om elke eenzame echo te veranderen in een belofte
van warmte en gebaren
die elkaar vinden
met een liefde zonder zwaartekracht
en ogen
die beloven dat woorden van afscheid
niets meer zullen
uitdoven.…
Zonder jou
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.870 Eenzaam en verlaten
dat is wat ik nu ben
niemand om me heen
om mee te kunnen praten
geen mens of dier die ik nog ken
ik voel me zo alleen
ik heb afscheid genomen
van de dingen die ik deed
van de mensen die ik kende
van al het bekende om me heen
omdat jij overleed
mijn gedachten zijn bij jou
en bij jou alleen
geen interesse
in de dingen…
Stofvrij
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.751 Je maakt je vinger nat, strijkt langs
het beige raamkozijn en proeft.
De winterkamer is een long
met nicotine aan de wanden.
De klok, de kast, het schilderij –
de negatieven van hun schaduw
beplak je met een bollenveld
uit Stalenboekje nummer 10.
April ruikt naar behangerslijm
en olieverf, mei naar azijn.
Op rode knieën, kokos schrobbend,…
De schil waarop wij leven
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.788 Het onderliggende het zich tonende,
het zich tonende het zich tonende. Op voormalige
zeebodem een vinexvesting, met zo natuurlijk
mogelijk bos omgeven, recreatiepaden,
en met kunstwerk binnenkort. Alma Mater
heet het beeld van Johan IJzerman
en wordt gebouwd van gras,
de schil waarop wij leven.
Hier zijn pionieren klootjes of crimineel…
verlies
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 176 het afscheid dat wij nooit namen
het zand dat door de straten stoof
je hart dat bevroor
de dood waar wij om huilden
het licht dat langs de huizen schoor
je stem die niet werd verstaan
de eenzaamheid die we droegen
alles ging in de wind verloren
jij die nooit meer sprak…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Windgolf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 338 dagen korten
in het nachttij
van een dromendichter
sterven in de duinen
van het eigenzinnig hart
woorden staren
wangenbleek
naar het ongekende afscheid
waar ik de zilte vloed
in mijn zakdoek druk
zilverwit
sterven vleugels
door de stilte van een open zee
op vreemde vogels
schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…
Het moeten gaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.281 De eenzaamheid die alles dekt,
de sluier van het zwijgen,
het naar de avond neigen,
een laatste antwoord krijgen
als alles is vervuld.…
je bent niet meer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.280 te pas en te onpas
loop je mijn leven in en uit
over je schrijven wil ik
maar als de pen het papier bijna raakt
stollen woord en hand
over je praten wil ik
noem ik je lach, je lange gestalte
of, liever nog, alles wat ik van je ken
het zal niet genoeg zijn
het is altijd te kort
waar begin ik en waar houd ik op
te pas en te onpas
loop…
Dieptepunt
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.118 ik voel me zwaar beladen
in het teken van de nacht
je hebt me nu verlaten
het wachten is volbracht
het weten van gisteren
de verwondering van vandaag
voor verleden en toekomst
de herinnering wordt vaag
je bent me nu vergeten
een leven lang voorbij
er is te lang verweten
de vrijheid is nabij
mijn toekomst is onzeker
mijn liefde is…
Het donkere water dat mijn voeten kust
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.770 Het donkere water dat mijn voeten kust
En de geheimen meetrekt naar
Een oneindige diepte
Waar ze verzwolgen en
Vergeten worden
Alle sporen gewist
Door de niets ontziende
Handen van waternimfen
Die gillen als sirenes zo hoog
Je dieper meesleuren met hun zang
Langzaam zweef ik richting
Deze blauwe hemel
Waar mijn woorden
Slechts uit…