Alle inzendingen over lange rij

Er was geen schoner zicht over landerijen Dan onder blauwe koepel tot de horizon Bedekt met nevel beschenen door de zon Aan d’ einder staan de molens in lange rijen En op de rimpelloos spiegelende meren, Bekleed aan de oevers met ruisend wuivend riet, Waarin men weerspiegeling van vele bootjes ziet Daar was ’t voor ieder eindeloos recreëren…

Zij kunnen niet meer opstaan, liggen in lange rijen naast elkaar, in koude graven. Maar laten we niet vergeten dat ze zijn opgestaan. Opgestaan, tegen verdrukking. Opgestaan, tegen tyrannie. Opgestaan, tegen onrecht. Opgestaan en gevallen, voorgoed. Opgestaan, gevallen, zodat wij kunnen opstaan.…

Wie mee wil komen in een maatschappij Vol lifestyle, gadgets en met keuzestress Die maakt snel kennis met het woord exces En sluit zich aan bij de heel lange rij Van hen die modeziek werden genoemd De uterus kreeg ‘t allereerst de schuld Daarna volgde de trein met zijn tumult De railway spine werd gaandeweg beroemd Het landschap raasde leek…

De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in a steady beat 'Unite our Kingdom' klinkt haar lied maar in april, aan de douane na de backstop lange rijen trucks in Belfast, zwaarbeladen no hard deal, please, Downing dame...…

Ik weet het niet, het is zo maar een gevoel Het zijn woorden in een lange rij ze vertellen een ander wat ik bedoel Maar het woord dekt niet altijd de lading soms is er dat ene beetje extra wat je mist en is er wel een woord van jouw gading dan zou je willen dat je de betekenis niet wist Het geeft mij een onbestemd gevoel Is er dan toch meer…

rijen koud-wit-licht rondstrooiende lantaarnpalen bepalen het achteraf pad richting hotel-verlept-vier-sterren-en-een vallende-komeet-discreet-levend-en zeker-van-profiterend-welkom-in Grande-Bretagne…

Ach hoor het gonzen van de bijen en zie de lange rijen aan hoe dat ze op anderhalve meter afstand blijven staan tussen de wond' re melodieën met een mondmasker aan in het gareel met een mRNA vaccin als deel, en ach die bult op je arm die voelt alleen een beetje warm; niet wetende hoe dat met een verduisterd verstand de…

rij die was ik kwijt, die kwamen niet meer terug overnieuw, opnieuw, vernieuwd…

Lees aandachtig de namen van hen die liggen in lange rijen geladen in stalen sarcofagen rug aan rug in cocons van karton tot iemand hen ontrolt tot namen in jaren van weleer en eeuwen geleden en begraven.…

rij van zwijgzame soldaten waaraan de oorlog onvermurwbaar vrat de doden nemen afscheid van de stad de weemoed vult verlaten Haagse straten het boek is uit ... dit was het laatste blad…

Jonge tuja's staan in lange rijen. Streng verleden, vol knedende handen, kneep, duwde, snoeide, deed hen belanden op grond, verkruimeld als omwoeld door bijen. Geuren van hars en bezweet geld vrijen hier met elkaar, willen zich verpanden aan onstuimig leven zonder banden. Laat die kooplustige toekomst betijen.…

De gaarkeukens, de bussenlikkers, wat waterige soep, de surrogaat pap van tulpenbollen in lange rijen op de stoep; dat ondanks alles door bijna niemand werd versmaad, omdat honger aan een mens niets meer te kiezen laat. De hongertochten over besneeuwde wegen van stedelingen naar het platteland.…

praten tegen lange rijen stenen, aaneen gemetseld tot een starre muur, geen venster om het licht van vrijheid te omhelzen en geen deur om alle waarheden buiten te sluiten kille dwazen nokkelen met hun knokkels tegen de grijze voegen, de zwakste schakel in deze donkerrode doorgelegen vesting - niets is minder waar, de hechting is sterker…

Romes wachtend arena 's hebben 's avonds in hun stenen kelderkamers lange rijen tafels waarover schaduwen uit fakkels en olielampen wild soms traag heen en weer dansen de zwaardvechters van morgen eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten…

lange rij voor de Oude Wester 'aan' de Jordaan 1 binnen 1500 mede-volgelingen als gewillige lammetjes in de rij voor Christus Poetisch recensie-gevoels-verslag als 1 van de 1500 kerkgangers voor de Westerkerk op vrijdagavond 24 december 2010, vanaf kwart over negen, kerk open tien uur, aanvang 10.30, einde 11.30.…

jawel, ik weet van die voedselketen maar nog steeds kan ik niet wennen aan documentaire taferelen van het toch nog onverwachte einde zoals laatst die wreedlachende haai met een blikontdane tengere pinguin slingerend tussen lange rijen van blinkende hennie huismantanden tot elkaar veroordeeld, getweeën een functioneel gebroederlijke onderzeeër…

Zo hoop 'k dat, langs wiens geest mijn verzen glijen, Alleen, in paren, of in lange rijen, Schomm'lend op maat en rijm van hollands staal, Dat hij de wind, die mij droeg, zelf hoort waaien, En 't fijn slieren en 't heerlijk brede zwaaien Voelt van zijn eigen stemming in mijn taal.…

Zo hoop ‘k dat, langs wiens geest mijn verzen glijen, Alleen, in paren, of in lange rijen, Schomm’lend op maat en rijm van hollands staal, Dat hij de wind, die mij droeg, zelf hoort waaien, En ’t fijn slieren en ’t heerlijk brede zwaaien Voelt van zijn eigen stemming in mijn taal.…

Voor andere meisje staan ze te wachten in een lange rij! Wie ben ik? Wanneer komt er die klik? Zullen ze ooit in mij geloven? Zullen ze ooit met een probleem naar mij komen? Wanneer geven ze mij eens een kans? Waarom zien mensen me als een domme gans? Ik zal ze nooit begrijpen, zij zullen mij ook nooit begrijpen! Wie ben ik?…

Het houdt maar niet op, de lange rijen voor, binnen en zelfs buiten Schiphol. Bagagepersoneel, douanepersoneel, gecancelde vluchten, dreigende schadeclaims van de ANVR en meer onheil in de chocoladeletters van Wakker Nederland voor de hardwerkende Nederlander...enfin, need I say more, elders bij British Airways idem dito.…

rijen bomen op de dijk Het land waar ik mij heel erg thuisvoel Een land apart, maar oh zo rijk…

Aan een geurig bloeiende wei door het grote bos bij Chaam omringd ligt een afgelegen jeugdherberg stralend vol opwekkend licht roze zuigt frisse adem van het morgenloof om de gasten na het ontwaken tot daad en wandeling te noden drinkt rossig glanzend laat avondrood op langs het grindpad naar de deur staan slanke berken in een lange rij hebben…

voor de boeg en iets naars achter de rug toen ik God om een oplossing vroeg Op straat liep ik voor me uit te kijken wilde niet eens mensen ontwijken ik hoorde mijn voetstappen en die van de anderen terwijl ik het niet kon behappen Pratende, dringende, opdringerige mensen terugblikkend, terwijl ik vooruitzien bleef wensen wachtend in die lange…

nee, wij komen later schat, ga nu maar er kwam niemand, ze was alleen en wist niet beter dan dat het ooit voorbij zou gaan hij ziet zichzelf weer in de lange rij een jochie nog, en hoort weer elk woord dat zijn vader zei jongen, smeer ‘m als je kan, doe ‘t voor mij we zien elkaar later, toe ga nu maar hij had gewacht op later, bleef…

rijen laanbomen aangeplant en vederlicht ademt lentelucht heel dicht en sterk bedwelmend blijft zijn draagkracht hier magnolia geur knoppen, gesloten en roestbruin verspreiden sterke aangename geur de weg hij breekt mij enkele takken..…

Hij ziet zichzelf weer in de lange rij een jochie nog, en hoort weer elk woord dat zijn vader zei jongen, smeer ‘m als je kan, doe ‘t voor mij we zien elkaar later, toe ga nu maar hij had gewacht op later, bleef alleen en wist niet beter dan dat het ooit voorbij zou gaan.…

we vormen een lange lange rij van tachtig mannen gearmd een weggevaagd perspectief we waren eens keurig begraven gruwel onttrokken aan het zicht na bijna een eeuw aanschouwen onze bruine knoken het daglicht zie eens onze versplinterde botten die verroeste tommyhelmen met daarin onze verwoeste hoofden en onze modderlaarzen nog aan zie…

Duizenden mensen lopen in een lange rij, zonder enige hoop ooit leven in ruil voor hun geinvestereed verdriet te zien. Het waargebeurde verhaal van joden, tedere emoties opgegraven en verbrand. Fundamentele wreedheid sterk gevangen, gekleed in oude lompen, nooit meer vrij.…

Elke zondag weer hetzelfde, hij voorop Zij vijf stappen achter hem en achter haar Hun kinderen in een lange rij Haar maandstonde droop langs haar in nylon Gehulde dijen, doorweekt was ze bij thuiskomst Maar de Heer ging nu eenmaal altijd voor en Ferdinand Peeters was nog druk doende met ovulatie blokkeren Ook ik liep mee, hand in hand met…

iets onnozels deed om de spanning te doorbreken die er eigenlijk nauwelijks was waaraan ik me dan stoorde getergd liep ik verder wat is er mis als zelfs mijn droom me niet meer brengen kan waarheen ik wil maar naar een lange zaal waarin honderd keer Pan Tau in lange rijen en jacquet met bolhoed op de knie naar ramen staart terwijl…