Netgedichten

netgedicht (nr. 37.779):

FLUXUS

Elke zondag weer hetzelfde, hij voorop
Zij vijf stappen achter hem en achter haar
Hun kinderen in een lange rij

Haar maandstonde droop langs haar in nylon
Gehulde dijen, doorweekt was ze bij thuiskomst
Maar de Heer ging nu eenmaal altijd voor en Ferdinand
Peeters was nog druk doende met ovulatie blokkeren

Ook ik liep mee, hand in hand met hun dochter die ik
Voor eeuwig lief zou hebben, de liefste, voortgevloeid
Uit KNIL, stal en theeplantages met welstand in sarong

Het lag niet aan haar, dat ik vele jaren later uit de te
Kleine wereld stapte die ik samen met haar in stand
Had gehouden, samen spatten we vulkanisch uiteen

Te midden van spaanders kansel, gedeukte orgelpijpen
En flarden toga, raapte ik bladgouden waakzaamheid
Scherven van Rilke’s kruik en waaide niet langer met alle
Winden mee

Toch zou mijn haan geen koning kraaien, dat deed wel de
Bundel poëzie in de vorm van een houten kruis met bronzen
Christus, het lag alles voor het grijpen tussen Brocante in Watou
Alwaar de schone kunsten wonen