27450 resultaten.
In het licht van hoop...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 675 Hemellicht klaren donkere wolken,
de hoop doet duisternis verbleken,
eenzaamheid zal blijk'lijk vervagen,
miljoenen zielen zoeken het licht,
die donkere paden openstellen,
wegen naar verdraagzaamheid en vrede,
verworven met een beetje menselijkheid,
die uiteindelijk in ieders hart schuilt,
ontwaard in een illusie van wederzijds respect,
dat…
- Contrasten -
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 501 dat noord en zuid zo anders was, kon verschillen
dat contrasten de aarde scheuren,
toegepast worden, zoals verder zal blijken,
sentimentaliteiten van het gevoelsleven
verwijzen naar complexe contrastgegevens,
ontstaan tussen twee kleuren
bijvoorbeeld tussen licht en donker,
zo donker als de wintersneeuw was...…
Winterslaap.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 659 Om middernacht
verandert licht in donker,
verdwijnen sterren aan de hemel
en lost het dwaallicht op.
In het duister
verandert eb in vloed,
ontstaat een stromende rivier
bestaande uit zoute tranen
In gedachten
verdwaal ik door mijn web
gesponnen met de
striemen van mijn hart
Pijnlijke herinneringen
ontwaken uit hun winterslaap.…
Cri d’un coeur
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 452 hoe lief
een nachtegaal
passie leegschudt in huiverend glas
woorden kweekt
als rijpende vruchten
tegen een bezinnende boezem
net voor de val
in licht en donker met
een buitelend hart
schaduwen temt
langs de kamerwand
de bodem vult
met geoogste sterren :
haar dromen in een
komende dans…
Save Our Souls
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 130 Mijn ogen morsen tranen
totdat de rem is bedrogen
zoetjes zwevend in wolkjes slaap
ook al snijdt het scherpe riet
Mee die seinen beschijnen ons
met Het Licht in donkere dagen
Mijn grijze stopverf draait toeren
Een vermorzelende molensteen
Veel te veel pijn schuurt
veel te veel vragen draaien…
piekt als hij thermiekt
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.680 de lucht draagt
als ik vlieg
de verte vraagt
bestemming
van mijn vlucht
de wind vertraagt
in koude vlagen
het glijden
piekt als
hij thermiekt
mijn schaduw
streelt de aarde
speelt licht en
donker uit als ik
mijn vleugels sluit
ik wil ontsnappen
verder gaan
voordat de sporen
van mijn stappen
zijn vergaan…
Eens toen het erg laat was…
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 519 De avond verdrijft het licht.
Het donker levert
donkere gedachten,
sombere gevoelens,
in grachten
is iets ontroerends.
Er zit een donzig poesje
Aan het snurken.
Zij heeft een grappig snoetje,
pootjes lijken op augurken.
Ik doe mijn ogen open.
Het is erg laat.
Ik vergat de tijd,
Ik vergeet dat ik lijd.…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 137 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Uitgesproken
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.656 ze raadt de dagen nog in vlagen
ziet geen licht of donker meer
levend heeft ze zich begraven
en daar leg ik me bij neer
heel lang heeft ze zich verzet
ging niet voor, maar achteruit
het te strak knellende korset
werd steeds meer eigen huid
nu haar ogen uitgekeken zijn
kan ze het leven laten rusten
vertrouwend op een duisternis
die níet…
Aan zet
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 229 oneindig is als licht
met donker vermoeden
levenslang
in geketende ringen
met liefde en verdriet
een verschijnen en verdwijnen
meetbaar
en ook weer niet
aan alles komt een eind
behalve aan een cirkel
als ik die nu verzin
begint wat nooit meer stopt
slechts krimpt of dijt
blijvend
door rond te gaan
op eigen kracht
ongeacht…
De dromende druïde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 Licht en donker,
dicht en door mekaar,
een Byzantijnse mozaïek.
De bladeren dansen het ritueel
en de wind preekt bekering.
Ik, dromende druïde, ben eraan onderhevig.
Vol eerbied pluk ik maretak,
elk blad is een droom,
wat kan ik dromen!…
slaap
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 122 er valt een diepe afwezigheid
van licht naar donkere vlekken
op een muur met vage contouren
of is het een plafond
-de zachtheid van een kus
een derde persoon stelt zich aan je voor
al jarenlang dezelfde
of zijn het steeds weer anderen
het is als de tijd van ervoor en erna
van feitenloos relaas, van
droom als venster in ‘n
onbeteugelde…
De regenboog
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 440 Wringend en onheilspellend,
donkere wolken van
een opkomende bui,
of pletsende regen.
Daarna een kleurenspel
zovele kleuren door elkaar.
Een wonder om te zien,
een boog van mijmerende pastellen.
Ze smelten samen,
van licht naar donker.
Zij spannen zich uit,
ze rekken zich,
van de ene kant
naar de andere.…
Jouw donker wuiven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 maal
ogen in een donker wuiven…
De regenboog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 103 Wringend en onheilspellend,
donkere wolken van
een opkomende bui
of pletsende regen.
Daarna een kleurenspel
zovele kleuren door elkaar.
Een wonder om te zien,
een boog van mijmerende pastellen.
Ze smelten samen,
van licht naar donker.
Zij spannen zich uit,
ze rekken zich
van de ene kant
naar de andere.…
Hij liep
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 252 Zwaarmoedig eenzaam
verlaat hij zijn huis
boven zwart asfalt
verlichten lantarens
de gebogen berken
het imposante bladerdek
adem verlaat zichtbaar snel
in de koude nazomernacht
een lange schaduw voor
dan weer achter volgt
willekeurig getekend licht
en donker vervagen
met hem verdwijnt het asfalt.…
Niets is toeval
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 291 met penselen
trachtte ik het zwart
van je af te schudden
(in een kamer)
maar ik vind
nog een heldere stippellijn
op het behangpapier
(niets is toeval)
waarop je schaduw
meevaart, bij tussenpoos
vanuit het spiegeleffect
tussen licht en donker
‘k veeg niets meer uit
laat het strijklicht binnen
als disgenoot fijntjes
wat blijft op…
Kleurverloop
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 447 schakeringen wringen
elke volgende lente
tot in het transcendente
dringen ze verder door
en telkens dommelt ergens
een verholen bloem in knop
droomt alweer een meisje
haar allermooiste doek
ze wil nieuwe kleuren
grijpen in het ijle
en met felle vegen vatten
tot nogmaals vruchten licht
naar donker rijpen…
Als
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.161 Als ze een landschap was
ze zou bewegen in de wind
stilte opzoeken
in het gegil van krekels
ze zou de zon om water vragen
wolken om genade
bladeren om een voetstap
de aarde om een vore
en een vlieg
ze zou het licht verschuiven
donker omschudden
vogels zouden stilstaan
als penselen in de lucht
En achter haar uitgestrekt
zou de stad…
Shaduwspel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 299 Gebeurtenissen van toen
laten in het licht van nu
een silhouet achter
op de muur van de toekomst
Een schaduwspel
met een eigen verhaal
beïnvloed door het lot
geweven door onszelf
De dimmer in ons hart
versterkt of verzwakt
het beeld dat overblijft
op het doek van de ziel
Een licht-en-donker-vogel
ontsproten uit twee…
het leven los van draad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 313 het leven los van draad
geen speld in die hooiberg
het licht en donker
in een verschrompeling
de precisie vast geklonterd
bengelend aan de buitenkant
van de hemelrand
wentelend in een raadselachtig spel
maar ik… klop met mijn knokkels
op jouw tere huid
gewichtloos laat ik jou vluchten
littekens en wonden likkend…
Op de keien
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 ik wist het licht
voelde donker
in slecht zicht
hield me staande
op de keien waar
anderen glijden
nog had ik perspectief
geen wanhoop in ogen
die niets meer geloven
je zwaaide en het
was geen afscheidsgroet
dat deed me goed
jij bepaalde richting
in mijn leven zonder
direct leiding geven
met lieve compromissen
maar naar het…
Wolkte licht
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 326 ze verschoot
wolkte licht
haar donkere ogen
golfde brekend
door een zee
vol emoties
strandde op
basalte hardheid
van mannelijke trots
onbespreekbaar
in traditie buigt
hij nooit de harde kop
maar in het zwijgen
speelt zij zijn muziek
neigt als hij verkiest
windt hem weerloos
om haar zachte vingers
tot hij doet wat zij gebiedt…
In het laatste licht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 166 in het laatste licht
donkert ook mijn levenscirkel rond…
In vervreemding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 als de schemer
zich verdiept
heeft dat altijd
iets mystieks
hoor ik stilte
voel hoe licht en
donker zich bewegen
in hun strijd om leven
proef droefheid
van melancholie
omdat ik weer
het spijtig einde zie
van wat een mooie
dag ons bracht
aan zonnepracht
in prille lentetooi
nu verduisterd door
het holle van de nacht
in vervreemding…
Tot de zonnewende
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 er waait onrust
in de bomen
bladeren krijgen geen respijt
jachtig strijdt
het licht met donker
in deze vreemde tijd
mensen zoeken warmte
bij een gezellig vuur
verjagen kou tot in het late uur
deuren en gesloten luiken
houden magie en geesten
uit het duister buiten
die ‘s nachts feesten
tot de zonnewende als licht
zijn krachten…
Het laatste Uur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Tussen licht en duister
loopt een schemergrens.
Hoorbaar, in zacht gefluister
van ieder mens.
Jij goed, jij slecht,
drager van schuld.
Jij fout, jij recht,
in onschuld gehuld.
Bevroren prikkeldraad,
ommuurde waarheid.
De laatste dageraad
die licht en donker scheidt.
Op de dag der wrake
is angst een voorteken.…
Dood in Cordoba
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 628 Wanneer de avond valt in Córdoba,
steeds wanneer de avond valt in Córdoba,
verzwakt het licht en een donkere stroom
vloekt binnensmonds onder de brug.
De rotsen krijgen vleugels van mos
en veranderen in een koppel patrijzen
- licht en donker -
het water fladdert onder de brug.…
gewoon
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.629 omdat vandaag nooit
gisteren blijft
en elke tel
zijn geschiedenis schrijft
omdat in het
troebelste gedachtenwater
alleen de waarheid bovendrijft
en oude kwaadspraak
naar nieuwe leugens neigt
omdat de wijsheid
in alle talen zwijgt
en licht met donker
de liefde bedrijft
omdat ik niet verdraag
dat de droom wordt bedreigd
en in die…
Rust in eeuwigheid...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.595 Dit is een groet die een verre reis
moet maken en waarvan ik hoop
dat die aankomt bij jou
Ver weg door licht en donker,
regen, wolken en luchten zo blauw
Ver daar voorbij waar wij niet bekend
zijn, maar jij nu de rust vindt
daar wens ik jou vrede
zonder verdriet,
zorgen of strijd
daar wens ik jou rust
in eeuwigheid…